دختری ۱۵ ساله هستم و خواهری ۱۸ ساله و برادری ۲۳ ساله دارم. مادرم ۴۴ سال و پدرم ۵۶ سال دارد. پدرم به دلایل پوچ و الکی با مادرم قهر می کند و فقط منتظر می ماند تا مادرم عذرخواهی کند. مادرم فقط به خاطر ما است که پدرم را تحمل می کند. به من و خواهر و برادرهایم چه مشورتی می دهید؟
فرزندان وقتی شاهد کشمکش والدین هستند، تمایل پیدا می کنند کاری انجام دهند و حتی در مقابل مسائل پیش آمده احساس مسئولیت می کنند اما نکته دارای اهمیت این است که شما مسئول اتفاقات پیش آمده نیستید و این انتخاب مادر شماست که چگونه در مقابل چنین شرایطی واکنش نشان دهد حتی اگر تصمیمش را به دلیل وجود فرزندانش گرفته باشد. اهمیت دادن به اعضای خانواده و در پی این بودن که احساس راحتی و خوشبختی بیشتری داشته باشند، همواره ارزشمند است.
در تیم پدر یا تیم مادر نباشید
سعی کنید خود را از تیم مادر یا تیم پدر بیرون بکشید. صرف نظر از روابطی که آن ها با یکدیگر دارند، شما فرزند هر دوی آن ها هستید. ممکن است پدرتان نقش همسری خود را به خوبی انجام ندهد اما این نقشی جدا از نقش پدر بودن است و ممکن است پدر خوبی باشد. این موضوع را نادیده نگیرید.
اوقات خوش خانوادگی را برنامه ریزی کنید
به کمک خواهر و برادر خود زمانی را در نظر بگیرید که در کنار خانواده اوقات مفرحی را تجربه کنید. برای مثال به کمک خواهرتان یک غذای جدید را به عنوان شام آماده کنید و از اعضای دیگر بخواهید خود را برای سورپرایز آماده کنند. فیلمی تهیه کنید و در یک شب تعطیل کنار خانواده ببینید. ایجاد زمان هایی که در کنار یکدیگر خوش بگذرانید می تواند پیوند میان اعضای خانواده را مستحکم تر کند. همچنین توجه داشته باشید که اگر زوج ها یکدیگر را تحمل کنند، بهتر از طلاق گرفتن است.
درباره احساسات تان با والدین تان صحبت کنید
با ارزیابی میزان پذیرش والدین تان درباره این مشکل با آن ها صحبت کنید. توجه داشته باشید که قبل از این کار توصیه اول را عملی کرده باشید. در هنگام صحبت با آن ها تنها درباره این که این موضوع برای شما ناخوشایند است، صحبت کنید و از مقصر دانستن هر یک از والدین تان خودداری کنید. حتی می توانید پیش از این که با والدین تان صحبت کنید مشکل خود را با خواهر و برادرتان در میان بگذارید و بعد از جویا شدن احساسات آن ها زمانی را برای صحبت کردن با والدین تان در نظر بگیرید.