مهرداد صدیقیان شاید خیلی بازیگر توی چشمی نباشد و حتی نتوان او را به واسطه گوشه گیری ها و گریزش از شرکت در فرامتن و حاشیه سازی، سلبریتی نامید. با این حال او همان طور که سرش را پایین اندخته و کارش را بخوبی انجام می دهد، در بدترین فیلمهایش هم همیشه درخشیده و مورد توجه تماشاگر بوده. او امسال بالاتر از بهرام رادان، مهناز افشار و پانتهآ پناهیها با سه فیلم در جشنواره فجر شرکت دارد.
او سه فیلم «طلا»(پرویز شهبازی)، «ایده اصلی»(آزیتا موگویی) و «سمفونی نهم»(محمدرضا هنرمند) را در بخش سودای سیمرغ و فیلم «سونامی»(میلاد صدرعاملی) را در بخش نگاه نو فجر ۳۷ دارد. چهار فیلمی که می توانند شانس او را برای نامزدی یا احیانا گرفتن سیمرغ و دیپلم افتخار افزایش دهند. او بعد از دو بار نامزدی برای دریافت این جایزه از «اتوبوس شب» در سال ۸۵ تا «ماجرای نیمروز» در سال ۹۵، باز هم می تواند شانس خود را در این زمینه بیازماید.
مهرداد صدیقیان همچنین اخیرا به سریال ویدئویی «رقص روی شیشه» نیز پیوسته است.
این بازیگر سی ساله که در عین جوانی بازی در بیش از ۳۰ فیلم را در کارنامه دارد که خیلی از آنها سرشان به تنشان می ارزد، ثابت کرده می داند چطور انتخاب کند و چه پروژه هایی را سبک سنگین کند تا در نهایت جایگاهش به خطر نیفتد. ضمن اینکه در مقابل خیلی از اتفاقات حاشیه ای هم می داند چطور برخورد کند تا اسیر رسانه های زرد و واکنش های کنترل نشده نشود. رفتاری که خیلی از همکاران باتجربه تر او از اتخاذ آن عاجزند و این به روند بازیگریشان هم بسیار لطمه زده.
صدیقیان حتی وقتی روی صندلی برنامه های فانی چون «خندوانه» و «دورهمی» رو به روی رامبد جوان و مهران مدیری نشست هم چنان با سیاست و ظریف وارد گفت و گو شد که از یک حرفه ای انتظار می رفت. طوری که نه رمق برنامه هایی با آن حال و هوا را بگیرد و نه گرفتار شوخیهای سطح پایین شود. سیاستی که در روال انتخاب نقشهایش هم دیده می شود.