چهره روز سام درخشانی؛ جوان خشن دیروز تلویزیون، کمدین امروز سینما

شاید نخستین مواجهه با سام درخشانی و جایگاه امروزش را بتوان با تغییر موضع فتحعلی اویسی در اوایل دهه ۸۰ از جدی به کمدی مقایسه کرد. مشابه شرایطی که حمید فرخ نژاد در سال ۸۷ با «پوست موز» تجربه اش کرد و در اوایل دهه حاضر با «گشت ارشاد» کاملا دچارش شد.
البته باید امید داشت که سام درخشانی در نهایت به سرنوشت امروز هیچیک از این دو گرفتار نشود؛ چون اویسی از یک نقش منفی درجه یک در کمدی هم شروع موفقی داشت، اما در ادامه چنان در دام شبه طنزهای بی رمق افتاد که ناچار به کناره گیری خودخواسته اش شد. فرخ نژاد نیز تقریبا در حال طی کردن همین مسیر است.
سام درخشانی اما به نسبت این دو تفاوتهای زیادی دارد. او نه در سینما که ابتدا در تلویزیون شناخته شد. او با وجود دیده شدن در سریال هایی چون «روزهای اعتراض»، «سال‌های برف و بنفشه»، «در چشم باد»، «ما چند نفر» و «نابرده رنج»، اما در نهایت سال ۹۲ با مجموعه «پژمان» به کل تغییر فاز داد. او خیلی خوش شانس بود که پوریا پورسرخ پیشنهاد بازی در نقش مدیربرنامه های پژمان جمشیدی را نپذیرفت تا این موقعیت طلایی نصیبش شود.
کاراکتر وحید، مدیر برنامه و رفیق پژمان که در مقطعی هم مدیر برنامه آرش برهانی بود، با فیلمنامه پر از ریزه کاری و نکته سنجی های بداعت گذارانه پیمان قاسم خانی و گروهش، فرصتی ایده آل در اختیار سام درخشانی و البته پژمان جمشیدی قرار داد تا خودشان را بالا بکشند.
بعد از آن شاید درخشانی با تعدد پیشنهادهای سینما نسبت به تلویزیونی ها هم مواجه شد. او با وجود ترکیب جثه ای درشت و چهره ای عبوس و سرد که چشمان سبزش هم مزید بر علت شده تا صرفا عادت به دیدن او به عنوان بدمن در نقشهای دوم و سوم یا فرعی داشته باشیم، پس از سریال «پژمان» فقط و فقط از سوی تماشاگران در قالب نقشهای کمدی پذیرفته می شود.
ضمن اینکه مجال آنرا یافته تا به طور خفیفی نقش یک در سینما بگیرد و فیلمهایش هم فارغ از ویژگی های کیفی شان، گیشه های گرمی داشته باشند، از جمله «دشمن زن».
او امسال در جشنواره فیلم فجر با کمدی «پالتو شتری» (مهدی علی میرزایی) در بخش سودای سیمرغ حضور دارد. ضمن اینکه از امروز نیز فیلم «تخته گاز»(محمد آهنگرانی) باز هم در ژانر کمدی با بازی او روی پرده خواهد رفت. حال بماند اینکه او اخیرا از بازی در کمدی «تگزاس۲» فارغ شده و هم اکنون هم طنز کودکانه «پاستاریونی»را روی پرده دارد. روندی که ظاهرا او را به کل از نقش آفرینی در درام های جدی و نقشهای فرعی جدا کرده است.
درخشانی ۴۳ ساله که بزودی هم با نسخه جدیدی از «خوب، بد، جلف» همراه خواهد شد تا جلوی دوربین پیمان قاسم خانی برود، همچنان فرصت دارد تا در فیلمها و کمدی های بیشتری بازی کند. با این وصف او باید متوجه باشد که در ادامه فعالیتش دو مسیر را پیش رو دارد؛ یک تن دادن به انبوهی از پیشنهادهای نازل کمدی و کسب درآمدهای چشمگیر و دیگر گزینش بهترینها برای جلوگیری از تبدیل شدن به یک کمدین تمام شده که چیز بیشتری برای عرضه ندارد. مخصوصا اگر تماشاگران از این ژانر و این بازیگر اشباع شوند.
همان چیزی که نمونه اش را در تلویزیون هم سال گذشته از او در سریال «گسل»(علیرضا بذرافشان) شاهد بودیم که بی مزگی مفرط متن و اجرای بدسلیقه، او را به لوس بازی وادار کرده بود.