من و همسرم ۳۰ ساله هستیم و سه ماه است که به خانه خودمان آمده ایم. خانمم به شدت به بازی با گوشی معتاد شده به طوری که در زمان بازی کردن، هیچ فردی را نمی بیند و هیچ فردی هم نباید در هنگام بازی با او صحبت کند. حتی وقتی در بازی برنده نمی شود، تقریبا چند دقیقه به شدت ناراحت است و غرغر می کند. در دوران عقد هم همین طور بود اما خانواده ام می گفتند چون هنوز به زندگی نیفتاده، این جوری است ولی این طور نبود و این رفتارش هنوز ادامه دارد! چه کنم؟
بازی های رایانه ای و تلفن همراه، مسئله جدی چندین سال اخیر است که مخصوص و منحصر به دوره سنی خاصی نیست. چه بسیارند والدینی که از این که فرزند خردسال شان دایم گوشی آن ها را می گیرد و بازی می کند، خیلی هم خرسندند و با افتخار از باهوشی فرزندشان در جمع خانوادگی سخنرانی می کنند! طراحی بازی های تلفن همراه و کامپیوتر توسط متخصصان علوم کامپیوتر و تحت نظر روان شناسان اینترنت بسیار ماهرانه و هنرمندانه انجام می شود به طوری که بتوانند از سیستم پاداش برای صعود مرحله به مرحله –در جهت ایجاد حداکثر هیجان- نهایت استفاده را ببرند و در حقیقت نوعی شرطی شدن اتفاق می افتد. چنین پاداش و هیجانی یک نوع خاصیت دیگر هم دارد و آن آزاد شدن مواد محرک درون مغز است که احتمالا خاصیت اعتیادآور این گونه بازی هاست.
علایم هشدار دهنده در بازی های موبایلی
با توجه به گفته های شما، هرچند همسرتان در وضعیت هشدار دهنده ای قرار دارد اما بد نیست اصلی ترین علایم هشداردهنده در استفاده نامناسب از بازی های کامپیوتری و تلفن همراه بیان شود: ۱- صرف وقت زیاد در روز مثلا بیش از سه ساعت و هر روز بیشتر از روز قبل وقت بگذارد. ۲- احساس هیجان و سرخوشی زیاد در حین انجام بازی و احساس بی قراری یا تحریک پذیری و افسردگی در زمانی که مشغول بازی نیست. ۳- ناتوانی در دست کشیدن از بازی. ۴- رهاکردن دیگر فعالیت های خانوادگی و اجتماعی. ۵- فراموش کردن وظایف شخصی در زندگی روزمره. ۶-اختلالات خواب ناشی از بیدار ماندن برای بازی. ۷- دروغ گفتن به دیگران درباره زمان صرف شده برای بازی و … .
چه باید کرد؟
متاسفانه توضیحی درباره این که همسرتان حدود چند ساعت در روز و چه زمان هایی به بازی با تلفن همراه مشغول است، نداده اید. ابتدا باید در نظر داشت که الزاما قرار نیست تمام جزئیات فرد مقابل کاملا منطبق با نظر خودمان باشد اما اگر شرایطی که بیان شد، مشمول همسر شما هم می شود باید پذیرفت که مسئله تان جدی است و باید برای مدیریت شرایط، دست به کار شوید. شما می توانید با کلام نرم توام با آرامش، خواسته خود را مطرح کنید. یادتان باشد قرار نیست همسرتان به طور ناگهانی، علاقه مندی خود را صددرصد حذف کند بلکه لازم است تعادل ایجاد شود. همسرتان باید بداند که شما برای
علاقه اش احترام قائل هستید اما زمان و ساعت مشخصی را می طلبید مثل هر نوع فعالیت روزانه زندگی تمام انسان های دیگر. می توانید با همفکری و مشورت او وقت هایی برای تفریح ایجاد کنید تا کمتر وقت تلف شده و آزاد بلا استفاده داشته باشد. در ضمن از خشونت و عصبانیت بپرهیزید و مقابله به مثل نکنید. مثلا شما هم کارهایی را انجام دهید که او خوشش نمی آید چون شما قرار نیست بجنگید، بلکه قرار است مشکل حل شود. در ضمن، خانواده تان را درگیر این مسئله نکنید و خودتان برای حل آن، برنامه ریزی کنید.
