آنچه از نوید محمدزاده یک ستاره ساخته ذات بازیگریاش است نه افزودنیهای مجاز و غیرمجاز بیرونی.
چهره نوید محمدزاده انطباقی با تعریف معمول ستاره ندارد. رفتارهایش بیرون از سینما هم از قواعد ستارگی تبعیت نمی کند. حتی فیلم هایی که می پذیرد صرفا و صرفا با هدف خوشامد مخاطب گسترده نیست.او اما ستاره است؛ یک ستاره واقعی.
آن چه از نوید محمدزاده یک ستاره ساخته، ذات بازیگریاش است نه افزودنیهای مجاز و غیر مجاز بیرونی! او برای اثبات خود فقط پرده سینما و صحنه تئاتر را می شناسد. حتی آن قدر ذکاوت دارد که دست از پوشش های غیرمتعارف که در سال های ابتدایی شهرت،او را انگشتنما میکرد، بردارد.
محمدزاده بجای هدر دادن انرژی، روی حرفه اش متمرکز شده و حالا صاحب جایگاهی است که نامش بزرگتر از فیلمها شده و خیلیها بواسطه او بلیت می خرند.
این بازیگر اهل ماجراجویی نیست و برای نمایش توانایی خود نیاز نمی بیند شخصیتهایی با ویژگی های محیرالعقول را بپذیرد. حتی در فیلمی چون مغزهای کوچک زنگ زده که شخصیت از عیب مادرزادی رنج می برد، ابتدا چهره محمد زاده است که خود را نشان می دهد و آرام آرام شخصیت جای آن را میگیرد.
او برای نمایش درونیات کاراکتر نیاز ندارد خود واقعی اش را نابود کند، بلکه هر بار یک انسان جدید در چهره خویش متبلور میسازد. نمونه تازهاش متری شش و نیم و سرخپوست است که در جشنواره فجر اکران شدند. درباره این دو فیلم نظرها متفاوت و گاهی در تضاد است. کسی اما نگفت نوید محمدزاده بد بوده، خودش را تکرار کرده یا … در عوض هرچه شنیدیم تمجید بوده است و تحسین.
حسن جشنواره فجر این است که می توان عملکرد بازیگر را در یک ظرف زمانی محدود تماشا کرد و به قضاوتی نسبی رسید. نمایش متری شش و نیم و سرخپوست در فاصله ای کوتاه نتیجه ای ندارد جز این که باور کنیم نوید محمدزاده حتی برای پلک زدن شخصیت ها طراحی دارد! باقی بماند برای بعد.
حتما خیلی از بازیگران با تلاش و انگیزه بالا به استقبال نقش ها می روند ولی چرا جواب نمی گیرند؟ اولا بازیگری چون نوید محمدزاده ذاتا صاحب توانمندی است . از آن سو صحنه تئاتر را به سودای سود کلان سینما رها نکرده. تمرین مدام برای اجرا و ارتباط دوسویه با تماشاچی پویایی در بازیگری اش را باعث شده است.
او نه گفتن را هم خوب بلد است و نقش هایی را رد می کند که نام کارگردانش بزرگ است و فیلم روی کاغذ اغوا کننده. محمدزاده اما این ذکاوت را دارد که سره را از ناسره تشخیص دهد. نمونهاش کنار گذاشتن فیلم مسخره باز است؛ فیلمی که جولانگاهی برای کارگردان است و خوبی یا بدی اش را نمی توان به حساب بازیگر گذاشت.
نوید محمدزاده صاحب گنج بازیگری است و اگر بر اساس همین الگویی که طراحی کرده است، پیش برود هرگز تمام نمی شود.
فراموش نکنیم او فقط پنج سال است که در سینما چهره شده و این همه شاه نقش در کارنامه دارد.