مردی ۳۷ ساله ام و به تازگی مدیر روابط عمومی یکی از سازمان های دولتی شده ام. مشکلم این است که در زمان صحبت کردن کمی صدایم می لرزد و گاهی رشته کلام از دستم خارج می شود. فوق لیسانس جغرافیا دارم و با توجه به شغل جدیدم، می خواهم چند توصیه برای راحت تر صحبت کردن در جمع برایم داشته باشید.
در ابتدا برای این که خیال تان را آسوده کنم باید به این نکته اشاره کرد که ترس از صحبت کردن در جمع، جزو شایع ترین ترس هاست؛ به طوری که حتی درصد زیادی از سخنوران بزرگ هم قبل از رفتن به جایگاه سخنرانی دچار ترس و هیجان منفی هستند. در هر کاری لازم است که با عده دیگری از افراد در ارتباط باشیم؛ افرادی که باید ما را لایق، توانا و قابل اعتماد تشخیص دهند. این مسئله در شغل شما اهمیت دو چندانی می یابد چراکه نوع شغل تان ایجاب می کند که مردم باید ابتدا خود شما را بپسندند تا سپس خدمت یا محصولی که ارائه می دهید، مورد پسندشان واقع شود. این ارتباط، تنها زمانی شکل خواهد گرفت که بتوانید به راحتی و با آرامش صحبت کنید. در ادامه به نکاتی اشاره خواهم کرد که امیدوارم بتواند به شما برای صحبت کردن در جمع کمک کند.
یک شروع مقتدرانه داشته باشید
فرقی نمی کند که برای چه کسانی و در کجا صحبت می کنید، چه برای همکاران و چه برای ارباب رجوع ها. باید صحبت تان را با قدرت آغاز کنید. آهسته حرف زدن از همان ابتدای کار، اشتباهی بزرگ است. اگر چنین شروعی داشته باشید، دیگر امید چندانی به تغییر آن نیست. بنابراین باید از همان اول با صدای بلند، رسا و پرانرژی صحبت کنید.
فن بیان به صورت تدریجی بهتر می شود
مهارت صحبت کردن در جمع به صورت قدم به قدم بهبود می یابد بنابراین نباید از خودتان انتظار تغییر یک شبه و تبدیل شدن به یک سخنور قهار داشته باشید. ابتدا از صحبت کردن برای جمعی کوچک شروع کنید و به تدریج این کار را در مقابل تعداد بیشتری از مردم انجام دهید. صحبت کردن در برابر پنج نفر با صحبت کردن در برابر ۱۰۰ نفر کاملا متفاوت است. از تعداد کم شروع کنید و ببینید که با چه تعداد از افراد اضطراب تان بیشتر می شود. پس از آن، به مرور تعداد افرادی را که برای شان صحبت می کنید افزایش دهید تا دیگر احساس ناراحتی نداشته باشید. با این کار، روزی خواهد رسید که دربرابر صدها نفر شنونده هم مشکلی برای صحبت کردن نخواهید داشت.
خودتان باشید
فراموش نکنید که حتی سخنرانی خیلی خوب نیز به طور حتم بی عیب و نقص نخواهد بود. چیزی که حتی از بی عیب و نقص بودن صحبت های شما مهم تر است، این است که خودتان باشید. در هنگام سخن گفتن، تصویر خاص خودتان را به نمایش بگذارید و به طور جدی از تقلید کردن پرهیز کنید. نحوه سخن گفتن مخصوص به خودتان را طراحی کنید و فقط از آن پیروی کنید.
جذابیت را در سخنان تان مهمان کنید
سخنان خود را با گفتن نکته جالبی آغاز کنید که بتواند توجه مخاطبان را به شما جلب کند. می توانید صحبت های خود را با تعریف کردن یک خاطره یا داستان شروع کنید؛ داستانی بامزه درباره آن چیزی که می خواهید پیرامون آن سخن بگویید؛ هر قدر این داستان تاثیرگذارتر و مرتبط تر باشد، بهتر است. لازم نیست خیلی شوخی کنید. بهتر است ساده، صمیمی و بی ریا باشید.
از اهمیت ارتباط چشمی غافل نشوید
در این ارتباط، هر یک از مخاطبان شما باید احساس کند که شما به او نگاه می کنید و با وی حرف می زنید. ذهن شما باید باز باشد و برای دریافت توجه و اعتماد آن ها آماده باشید. اگر به راستی خواستار برقراری چنین ارتباطی باشید، دیگران شما را می پذیرند و تمایل شما به برقراری ارتباط را حس خواهند کرد. هنگامی که این ارتباط وجود داشته باشد، شما احساسی خوشایند و تاثیرگذار در دیگران به وجود خواهید آورد.