ترکیه؛ مقصد شوم لژیونرها

 ترکیه همواره در حال دست و پا زدن بوده است. چه در سیاست،چه در فرهنگ و چه در فوتبال. آن ها در تعلیقی گیج کننده بین آسیا و اروپا دست و پا می زنند و شاید همین مسئله هم باعث شده تا آن ها هنوز تکلیف خود را حتی با خودشان ندانند.

فوتبال ترکیه سال هاست که در بعد مدیریتی و ساختاری مدرن و نونوار شده و با بهره گیری از الگوهای اروپایی، پا در مسیر پیشرفت گذاشته است. باشگاه های مطرح این کشور طی سالیان اخیر ستاره ها و مربیان سرشناسی را جذب خود کرده اند و با ساخت ورزشگاه های مدرن و جذب اسپانسرهای شناخته شده در تلاشند تا فوتبال ترکیه را توسعه دهند. با این حال آن ها در رقابت با رقبای قدرتمندشان هنوز عقب هستند. چه تیم ملی ترکیه و چه باشگاه های ترک که در رقابتی مثل لیگ قهرمانان اروپا شرکت می کنند، هرگز نتوانسته اند که خودی نشان دهند.

فوتبال ترکیه به سبب همین نزدیکی به فوتبال اروپا و البته سرمایه گذاری خوبی که در آن انجام شده، طی سالیان اخیر مقصد تعداد قابل توجهی از ستارگان فوتبال ایران بوده. مقصدی که البته چندان هم برای ایرانی ها خوش یمن نبوده.

فوتبال ایران در حال حاضر دو لژیونر سرشناس در ترکیه دارد. وحید امیری و سید مجید حسینی که در جام جهانی به مهره های ثابت و ارزشمند تیم کی روش بدل شدند، پس از این رقابت ها هر دو از پرسپولیس و استقلال راهی تیم ترابوزان اسپور ترکیه شدند تا در مسیر پیشرفت قرار بگیرند. اتفاقی که البته چندان رخ نداد.

حسینی در ترابوزان بیشتر از امیری نیمکت نشین بازی می کرد اما جام ملت های آسیا نشان داد که هردوی این بازیکنان از دوران اوج خود فاصله دارند و در این مدت که راهی ترکیه شده اند، افت کرده اند.

پیش از این دو هم ستارگانی بودند که به هوای پیشرفت و قرار گرفتن در فضای نیمه اروپایی فوتبال ترکیه، انتقال به تیم های این کشور را به انتقال به تیم های عربی ترجیح دادند اما در نهایت موفق نبودند.