انتقاد از رفتارهای نادرست برخی پزشکان در رسانه ملی با واکنش جدی و نامه اعتراضآمیز رئیس سازمان نظام پزشکی به رئیس رسانه ملی مواجه شده است.
در پی این نامه انجمنها و گروههای پزشکی مختلف با حمایت از موضعگیری رئیس صنف پزشکان خواستار تحریم حضور پزشکان در برنامههای تلویزیونی شدهاند. طرح جنبش تحریم رسانه ملی از سوی انجمنهای پزشکی در حالی است که بسیاری از برنامههای پزشکی پخش شده در رسانهها، پزشکان و کارشناسان حاضر در آنها مورد انتقاد پزشکان اصیل و حرفهای است!
دلیل این انتقاد هم واضح است، اغلب پزشکانی که در برنامههای صدا و سیما حاضر میشوند، افرادی هستند که در رشته و میان همکاران خود اعتبار چندانی ندارند و برای حضور در رسانه ملی و به نمایش درآمدن صدا و تصویرشان مبالغ میلیونی به برنامهسازان میدهند؛ مبالغی که با چهره شدن و جذب بیماران بیشتر ظرف مدت زمان کوتاهی چند برابرش را به دست میآورند!
یکی از جدیترین انتقادات به رسانه ملی دریافت مبالغ نجومی از پزشکانی است که داوطلب حضور در برنامههای تلویزیونی هستند؛ پزشکانی که اگرچه بدنه جامعه پزشکی آنها را قبول ندارد، اما به هر حال پزشک هستند!
یکی از جدیترین انتقادات به رسانه ملی دریافت مبالغ نجومی از پزشکانی است که داوطلب حضور در برنامههای تلویزیونی هستند؛ پزشکانی که اگرچه بدنه جامعه پزشکی آنها را قبول ندارد، اما به هر حال پزشک هستند!
۱۰ میلیون برای ۲۰ دقیقه
احمدرضا جمشیدی، رئیس انجمن روماتولوژی ایران در این باره گفته بود: «صدا و سیما از برخی پزشکان پول میگیرد و آنها را دعوت میکند. این در حالی است که برخی از این پزشکان دعوتی صداوسیما، پروندههای سنگین در نظام پزشکی دارند و رسانه ملی برای دعوت از پزشکان هیچ نظرخواهی از نظام پزشکی و انجمنهای علمی تخصصی نمیکنند.» گویا این پزشک نیز به یکی از همین برنامهها دعوت شده و برای این دعوت مبلغ ۱۰ میلیون تومان از وی خواسته شده تا ۲۰ دقیقه آنتن در اختیارش قرار گیرد!
هر چند برخی از برنامههای پزشکی رسانه ملی هم از پزشکان و کارشناسان زبده بهره میگیرند، اما واقعیت کارشناسان پولی صدا و سیما موضوعی است که دیگر همه از آن خبر دارند و بدین منظور ساز و کارهای مختلفی هم پیشبینی شده و پای دلالان و واسطهها به اینجا هم باز شده است؛ افرادی که درصدی از پول دریافتی از پزشک را برای خودشان برمیدارند و این پزشکان را به برنامهسازان معرفی میکنند! در انتهای این معامله پزشکان و برنامهسازان هر دو برندهاند؛ یکی پولش را گرفته و دیگری خودش و کارش را تبلیغ کرده، اما بازنده این داستان مردمی هستند که پای صحبتهای چنین کارشناسانی نشستهاند.
احمدرضا جمشیدی، رئیس انجمن روماتولوژی ایران در این باره گفته بود: «صدا و سیما از برخی پزشکان پول میگیرد و آنها را دعوت میکند. این در حالی است که برخی از این پزشکان دعوتی صداوسیما، پروندههای سنگین در نظام پزشکی دارند و رسانه ملی برای دعوت از پزشکان هیچ نظرخواهی از نظام پزشکی و انجمنهای علمی تخصصی نمیکنند.» گویا این پزشک نیز به یکی از همین برنامهها دعوت شده و برای این دعوت مبلغ ۱۰ میلیون تومان از وی خواسته شده تا ۲۰ دقیقه آنتن در اختیارش قرار گیرد!
هر چند برخی از برنامههای پزشکی رسانه ملی هم از پزشکان و کارشناسان زبده بهره میگیرند، اما واقعیت کارشناسان پولی صدا و سیما موضوعی است که دیگر همه از آن خبر دارند و بدین منظور ساز و کارهای مختلفی هم پیشبینی شده و پای دلالان و واسطهها به اینجا هم باز شده است؛ افرادی که درصدی از پول دریافتی از پزشک را برای خودشان برمیدارند و این پزشکان را به برنامهسازان معرفی میکنند! در انتهای این معامله پزشکان و برنامهسازان هر دو برندهاند؛ یکی پولش را گرفته و دیگری خودش و کارش را تبلیغ کرده، اما بازنده این داستان مردمی هستند که پای صحبتهای چنین کارشناسانی نشستهاند.
تجارت با سلامت
حبیب معظمی فوقتخصص غدد هم در یادداشتی در فضای مجازی از دعوتش برای حضور در یک برنامه تلویزیونی مینویسد؛ دعوت به شرط پرداخت مبلغ چندمیلیونی حق مشارکت با امکان پرداخت اقساطی! پاسخ این پزشک به این برنامهساز منفی بوده، اما اگر دریافت مبالغ چند میلیونی برنامه سازان صداوسیما از پزشکانی که به عنوان کارشناس در این برنامهها حضور مییابند و نشاندهنده بازار عرضه و تقاضاست، نشانی از اینکه بسیاری از پزشکان حاضرند پولهای کلان بدهند تا مشهور و مطبشان شلوغ شود. با چنین اوصافی فرق سلامت با کالاها و خدمات دیگری که در رسانهها تبلیغ میشوند، چیست و پزشک با تجاری که کالا و خدمتشان را تبلیغ میکنند چه تفاوتی دارد؟ آیا این ماجرا خود دلیلی بر رخنه فسادی عمیق در میان قشر محترم و مهم پزشکان نیست؟
حبیب معظمی فوقتخصص غدد هم در یادداشتی در فضای مجازی از دعوتش برای حضور در یک برنامه تلویزیونی مینویسد؛ دعوت به شرط پرداخت مبلغ چندمیلیونی حق مشارکت با امکان پرداخت اقساطی! پاسخ این پزشک به این برنامهساز منفی بوده، اما اگر دریافت مبالغ چند میلیونی برنامه سازان صداوسیما از پزشکانی که به عنوان کارشناس در این برنامهها حضور مییابند و نشاندهنده بازار عرضه و تقاضاست، نشانی از اینکه بسیاری از پزشکان حاضرند پولهای کلان بدهند تا مشهور و مطبشان شلوغ شود. با چنین اوصافی فرق سلامت با کالاها و خدمات دیگری که در رسانهها تبلیغ میشوند، چیست و پزشک با تجاری که کالا و خدمتشان را تبلیغ میکنند چه تفاوتی دارد؟ آیا این ماجرا خود دلیلی بر رخنه فسادی عمیق در میان قشر محترم و مهم پزشکان نیست؟