مردم معمولا از سوشی به عنوان یک غذای سالم و مغذی یاد می‌کنند. اما آیا واقعا چنین است؟
سوشی یک غذای سنتی ژاپنی است که در آن از ماهی خام استفاده و همراه با سس سویا شور خورده می‌شود.
سوشی از برنج پخته شده، ماهی خام یا پخته و سبزیجات تهیه می‌شود که درون یک لایه جلبک پیچیده و معمولا به همراه سس سویا، واسابی یا زنجبیل ورقه‌ای خورده می‌شود. سوشی برای اولین بار در قرن ۷ میلادی و با فشردن و تخمیر ماهی تمیز بین برنج و نمک تهیه شد. در قرن ۱۷ میلادی، به برنج سرکه نیز اضافه شد تا مدت زمان تخمیر کاهش و طعم سوشی بهتر شود. در قرن ۱۹ فرایند تخمیر با استفاده از ماهی خام متوقف و سوشی را به یک غذای از تولید به مصرف تبدیل کرد.
سوشی به دلیل داشتن مواد غذایی گوناگون به عنوان یک غذای مغذی شناخته می‌شود. ماهی یک منبع بسیار خوب از پروتئین، ید، امگا۳ و ویتامینهای معدنی به خصوص ویتامین D می‌باشد. واسابی یک خمیر طعم دار و تند است که در کنار سوشی آن هم در مقادیر خیلی کم مصرف می‌شود. واسابی سرشار از بتاکاروتن، گلوکوزینولات و ایزوتیوسیانات است که خاصیت ضد التهابی، ضد باکتری و ضد سرطانی دارد. نوری، جلبک مورد استفاده در سوشی دارای کلسیم، منیزیم، فسفر، آهن، سدیم، ید، تیامین و ویتامینهای A،C و E ، و حدود نیمی از آن پروتئین است.
جزء اصلی سوشی برنج است که تقریبا تمام مواد معدنی، فیبر و ویتامینهای آن حذف شده است. برنج سوشی به وسیله شکر و قند تهیه می‌شود و به دلیل فیبر کم آن، کربوهیدرات موجود در آن می‌تواند به سرعت تجزیه شود و قند خون را افزایش دهد. اما از سوی دیگر گفته می‌شود به دلیل اضافه کردن سرکه به برنج، سرکه موجب کاهش قند خون می‌شود.
سوشی به دلیل سس‌های پرچرب و مقدار کم سبزیجات و ماهی به یک غذای پر کالری با پروتئین و فیبر کم بدل شده است. همچنین به دلیل نمک زیاد در این غذا، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان معده و فشار خون بالا را در افراد افزایش دهد. اگر سوشی به روش درست تهیه نشود می‌تواند حامل باکتری باشد که احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.
با تمام این تفاسیر، سوشی دارای ویتامین‌ها و مواد معدنی زیادی است که موجب افزایش سلامت بدن می‌شود، از سوی دیگر حاوی نمک، چربی‌های ناسالم و کربوهیدرات کم می‌باشد و بهتر است در مصرف سوشی زیاده روی نشود.
