بعد از گذشت چهار سال بالاخره مدیر روابط‌عمومی باشگاه پرسپولیس تغییر کرد و پندار خمارلو جای خود را به اژدر شهابی سپرد. البته جدایی خمارلو از پرسپولیس با حرف و حدیث‌هایی همراه بود. بد ندیدیم از زبان خودش بشنویم چه اتفاقاتی رخ داد که درنهایت همکاری او با باشگاه پرسپولیس به پایان رسید. خمارلو در گفت‌وگو با «فرهیختگان» در مورد اتفاقات رخ داده که منجر به جدایی‌اش از پرسپولیس و شبهاتی که در مورد دریافتی‌اش از این باشگاه وجود داشت گفت که در ادامه می‌خوانید.
ظاهرا بیش از ۵ ماه است که به‌عنوان مدیر روابط‌عمومی با باشگاه پرسپولیس همکاری نداری!
نه اینکه فعالیت نداشته باشم اما در اواخر آذر پارسال بود که آقای عرب از من خواست بین مدیریت روابط‌عمومی و مدیر رسانه‌ای یکی را انتخاب کنم و من هم به واسطه علاقه‌ای که به برانکو و تیم داشتم مدیریت رسانه را قبول کردم.
چرا عرب چنین تصمیمی را گرفت؟
ایشان اعتقاد داشت که مدیر روابط‌عمومی باید کنارشان باشد و چون من به خاطر همراهی تیم در بازی‌های داخلی و آسیایی مجبور بودم کنار تیم باشم ایشان از من خواستند یکی از این دو پست را انتخاب کنم.
فقط علاقه‌مندی به برانکو منجر به این جدایی شد؟!
به هر حال من برانکو را واقعا دوست داشتم و او واقعا آدم با معرفتی است. الان هم که در تیم نیست به من زنگ می‌زند و جویای احوالم می‌شود. حتی به شوخی می‌گوید اگر زبان عربی بلد بودم من را به الاهلی می‌برد! اما خارج از شوخی من او را دوست داشتم و البته به درخواست مدیریت هم احترام گذاشتم چون ایشان حق انتخاب داشت و من نمی‌توانستم خودم را به او در هر دو پست تحمیل کنم. هر مدیری برای خود نظری دارد و باید آن را پذیرفت و به آن احترام گذاشت.
فکر نکردی چنین انتخابی می‌تواند باعث بروز حاشیه برای خودت شود؟!
من با برانکو مشورت کردم و او خواست که در کنار تیم بمانم. فکر می‌کنم این مساله باعث ناراحتی آقای عرب شد. فکر کنم ایشان توقع داشت من کنار ایشان ماندن را بپذیرم که این اتفاق نیفتاد و ارتباطم از همان موقع با روابط‌عمومی قطع شد.
و باشگاه ۵ ماه بدون روابط‌عمومی ماند!
بچه‌های روابط‌عمومی در آن مدت واقعا تلاش کردند و به سختی هم افتادند. هم ابراهیم فتاحی مجبور بود خواسته همه را اجابت کند و هم محسن رنجکش. چون کارها از طریق یک نفر هماهنگ نمی‌شد. مدیر، معاونان، هیات‌مدیره و حتی مشاوران مدیرعامل درخواست‌های خبری و کاری داشتند که به روابط‌عمومی ارجاع می‌شد. من از هر دوی این عزیزان و سایر همکاران عذرخواهی می‌کنم که کارشان در این مدت بیشتر شد.
خب چرا کمک نکردی تا این فشار کمتر شود؟!
به خدا کمک می‌کردم اما تصمیم در مورد تغییر مدیر روابط‌عمومی گرفته شده بود. می‌دانم در همان مدت آقای عرب با چندین نفر برای حضور در این پست صحبت کرده بودند. برخی کوتاه‌مدت کار کردند و برخی هم مورد تایید حراست وزارت ورزش قرار نگرفتند. اما حقیقتش این است که من رسانه‌ای بودم. در زمان مدیریت آقای طاهری و آقای گرشاسبی حرف و عمل یکی بود و از من وقتی می‌خواستند در هر دو پست خدمت کنم پشتم بودند و در حد توانم کارها را پیش می‌بردم. این سلیقه کاری هر دو نفر بود.
البته در همین مدت که نبودی و قبل از آن هم انتقادهایی به کارهایت بود!
قبول دارم! قرار نبود همه کارهایم بی‌نقص باشد اما برای برخی اتفاقات دلایل مهمی بود. هوادار از من توقع داشت مصاحبه کنم و در مورد رفتار فلان مسئول و فلان مدیرعامل موضع سخت بگیرم اما من چنین اجازه‌ای در آن زمان نداشتم. از برانکو می‌پرسیدم در مورد فلان موضوع حرف بزنم و او می‌گفت نه ممکن است تیم دچار مشکل شود. یا مدیریت از من می‌خواست حرفی زده نشود تا مشکلات به وجود آمده طور دیگری حل شود. گاهی به خاطر مشغله کاری نمی‌توانستم با همکاران رسانه‌ای حرف بزنم و گاهی هم اجازه این کار را نداشتم. همه این مسائل بود که دوستان و هواداران را ناراحت می‌کرد.
گفته می‌شود عرب از تو ناراحت بوده چون کار را رها کرده بودی و بعد از پایان بازی‌ها هم به باشگاه نرفتی!
چرا این حرف‌ها مطرح می‌شود. از من خواستند یکی از دو پست را بپذیرم و من هم مدیریت رسانه‌ای را پذیرفتم. از بچه‌های تیم یا کادر فنی بپرسید آیا در این پست سهل‌انگاری از من دیدند یا نه. مدیر روابط‌عمومی هم دیگر نبودم که توقعی از من باشد. بعد از بازی‌ها هم همه رفتند مرخصی و من هم چند روز استراحت کردم اما خیلی زود به باشگاه رفتم. آنقدر سرشان شلوغ بود که فرصتی پیدا نمی‌شد با من حرف بزنند.
رک بگویم کسی تحویلم نگرفت! ارتباط باید دو سویه باشد. هیچ‌کس از من در مورد کارهای روابط‌عمومی سوالی نمی‌کرد حتی گزارشی از عملکردم در مدیریت رسانه‌ای خواسته نشد. من هم اهلش نبودم بروم و در اتاق مدیرعامل را باز کنم و بروم داخل. در جریان حضور من بودند.
تو به برانکو نزدیک بودی. چرا رفت؟!
در این مورد حرف زیاد دارم. این یک بحث مفصل است و اجازه بدهید بعدا در فرصتی بهتر راجع به آن صحبت کنیم!
وقتی برانکو رفت به باشگاه رفتی؟!
بله ولی باشگاه خیلی شلوغ بود و کسی هم از من کاری نمی‌خواست!
گفته شده چرا در روزهای شلوغ در باشگاه نبودی و به آرام کردن هواداران کمک نکردی!
گفتم که کسی نخواست. ضمنا خود آقای عرب هم روز اول حضور نداشت. یعنی از من می‌خواستند هم نمی‌رفتم!
خودت فکر می‌کنی عرب می‌خواست با تو ادامه همکاری دهد؟!
نه چنین احساسی را نداشتم. فکر می‌کنم نمی‌خواستند با من ادامه همکاری دهند. البته از این موضوع ناراحت نیستم چون حق انتخاب با ایشان است.
حس نمی‌کنی زیر پایت خالی شده!
نمی دانم! آقای طاهری آدم محکمی بود و اصلا در این موارد حرفی به من نمی‌زد. آقای گرشاسبی آدم نرم‌تری بود و می‌گفت که فشارهایی در این مورد وجود دارد اما هر دو نفر به من اعتماد کردند و از این اعتمادشان ممنونم. اما آقای عرب حرفی در این مورد نزد و اصراری هم به ادامه کار نداشت وگرنه خیلی محکم به من می‌گفت بیا فلان کار را انجام بده و قطعا من هم در خدمت تیم بودم.
از طاهری و گرشاسبی بپرسید ببینید من چقدر در آن زمان به مرخصی رفتم. این دو نفر ۸ صبح اولین نفر بودند که به باشگاه می‌آمدند و ساعت ۹ شب آخرین نفر بودند که می‌رفتند. می‌دانند من چقدر در باشگاه وقت می‌گذاشتم.
در مورد دریافتی‌ات از باشگاه هم سوال زیاد است!
خیلی شفاف می‌گویم من کارمند صندوق حمایت از پیشکسوتان بودم و حقوقم را به‌عنوان نیروی مامور از این صندوق می‌گرفتم. چون در باشگاه پرسپولیس بودم دیگر اضافه‌کاری به من تعلق نمی‌گرفت. قرارداد من با پرسپولیس دارای رقم ۲ ریال است چون عدد صفر را نمی‌توانستند در قرارداد قید کنند. اما من ماهانه دو میلیون تومان از پرسپولیس دریافتی داشتم به‌عنوان اضافه‌کاری که صورت می‌گرفت و صندوق به من نمی‌داد.
و پاداش؟!
بله، من پاداش گرفتم. زمان مدیریت آقای طاهری رقمش کم بود چون ایشان می‌گفت چون من تو را آوردم نمی‌توانم پاداش زیادی به تو بدهم و مشکل‌ساز است اما در زمان مدیریت آقای گرشاسبی برای من پاداش در نظر گرفته شد.
می‌گویند پاداش‌هایی در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان دریافت کرده‌ای!؟
نه این رقم‌ها درست نیست. یک جدولی تهیه شده که مطابق آن پاداش‌ها درجه‌بندی شده بود. نام من در رده (ج) قرار داشت و براساس آن به من هم پاداش دادند. رقم پاداش من ۳۰ درصد رقم کادر فنی و بازیکنان بود.
برخی اعتقاد دارند نباید پاداش می‌گرفتی؟!
نمی‌دانم این چه نظری است. مگر مدیران روابط‌عمومی و رسانه‌ای تیم‌های دیگر یا تیم ملی بابت تلاش و زحمتی که می‌کشند دریافتی پاداش ندارند؟
می‌گویند برای بازگشت به تیم لابی زیادی کردی!
من یک رسانه‌ای بودم. با افتخار می‌گویم کارم را با کیهان ورزشی شروع کردم و همیشه یک خبرنگار هستم. دوستان در این مدت لطف داشتند و تماس می‌گرفتند و جویای احوال می‌شدند و به من دلداری می‌دادند. ولی من هیچ‌وقت از کسی نخواستم برای بازگشتم کاری کند یا تماسی بگیرد یا مطلبی بنویسد. اگر رسانه‌ای گفته یا نوشته که پندار بماند از سر لطف و مهرش بوده نه از سر لابی کردن من.
اگر بودی می‌توانستی برانکو را در تیم نگه داری؟!
نمی‌توانم چنین ادعایی بکنم. فقط بگویم برانکو دوست نداشت ایران را ترک کند. هنوز هم تماس می‌گیرد. انگار بچه‌اش را در ایران رها کرده و رفته و دل‌نگران است. او در مورد پرسپولیس واقعا یک آدم احساسی بود.
نظرت در مورد اژدر شهابی جانشین جدیدت چیست؟!
ایشان از دوستان قدیمی من هستند. برایش آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم در این راه خدمات زیادی به تیم محبوب پرسپولیس و هوادارانش داشته باشد.
بازیکنان با تو تماس نداشتند؟
تماس گرفتند و حتی می‌خواستند برایم استوری مشترک بگذارند که گفتم من نمی‌توانم خودم را به کسی تحمیل کنم. به همه مدیرانی که با آنها کار کردم ارادت دارم و برایشان آرزوی موفقیت می‌کنم.
حتی عرب؟!
بله، ایشان هم زحمت زیادی برای پرسپولیس می‌کشند و امیدوارم موفق شده و باعث شادی هواداران تیم شود.
صحبتی در پایان نداری؟!
باز هم از همکارانم، اهالی رسانه و هواداران به خاطر کمبودهای کاری خودم عذرخواهی می‌کنم. رمز موفقیت پرسپولیس در این سال‌ها همدلی اعضا و هوادارانش بوده. ما با همین همدلی و انرژی مثبتی که داشت توانستیم دست به کارهای بزرگی در فوتبال ایران و آسیا بزنیم. امیدوارم این همدلی حفظ شود و شاهد تداوم موفقیت‌های بیشتر پرسپولیس باشیم.
