تیم فوتبال استقلال برای آخرین بار در فصل ۹۲-۹۱ جام قهرمانی لیگ برتر را با هدایت امیر قلعه‌نویی و مدیریت علی فتح‌الله‌زاده به دست آورد و پس از آن آبی ها هرگز نتوانستند این موفقیت را تکرار کنند.

آبی‌های پایتخت پس از آخرین قهرمانی شان در لیگ دوازدهم، به ترتیب عناوین؛ پنجم، ششم، سوم، دوم، سوم و سوم را به دست آوردند.

عدم توفیق آبی ها در همه این سالها دلایل زیادی می تواند داشته باشد که عمده ترین آن عدم ثبات در این مجموعه می باشد. در واقع استقلالی‌ها وقتی از تکرار قهرمانی‌های خود محروم شدند که ثبات از مدیریت، کادر فنی و بازیکنان این تیم گرفته شد.

استقلالی‌ها پس از آخرین قهرمانی شان در لیگ، ۴ مدیر، ۵ سرمربی بعلاوه ۲ سرمربی موقت و ده‌ها بازیکن عوض کرده‌اند که این نشان از عدم ثبات در این تیم است.

علی فتح الله زاده، بهرام افشارزاده، سید رضا افتخاری و امیرحسین فتحی چهار مدیر این باشگاه پس از آخرین قهرمانی را تشکیل می دهند.

امیر قلعه نویی، پرویز مظلومی، علیرضا منصوریان، وینفرد شفر و استراماچونی ۵ سرمربی این تیم بودند که لابلای این ۵ سرمربی، میک مک درموت و فرهاد مجیدی هم نقش سرمربیان موقت را بازی کردند تا جمع سرمربیان این تیم در ۵ سال گذشته به عدد ۷ برسد.

به این اضافه کنید تعداد بالای بازیکنانی که در این چند فصل در این تیم رفت و آمد داشته‌اند. تعداد این بازیکنان آنقدر زیاد هست که شمارش آن سخت باشد. تنها در این فصل ۱۵ تغییر در تیم استقلال صورت گرفت که البته این رکورد بیشترین تعداد تغییر برای این تیم در یک فصل است.

این آمار به خوبی گویای این مطلب است که در تیم استقلال «ثبات» حلقه مفقوده است و بزرگترین دلیل ناکامی‌های اخیر این تیم هم می‌تواند همین بی ثباتی باشد.

قطعا تیمی که در ۶ سال اخیر ۴ مدیرعامل و ۵ سرمربی داشته و ده‌ها بازیکن ایرانی و خارجی در این تیم رفت و آمد داشته‌اند، فاقد یکی از اصلی ترین پارامترهای قهرمانی می‌باشد.