رب خانگی، سالم و به صرفه

 ابتدا گوجه فرنگی ها را بشویید. از وسط به دو قسمت تقسیم کنید و در دیگ بیندازید. رویش را آب بگیرد و بگذارید به جوش بیاید و به حدی بجوشد که پوست آن کنده شود.گوجه‌ها را در حالی که می‌جوشد روی توری سیمی بریزید و آن ها را روی توری حرکت دهید تا پوست و دانه از هم جدا شود. برخی از چلو صافی برای جدا کردن پوست و دانه گوجه استفاده می‌کنند که این کار باعث ترش شدن و کپک زدن رب می‌شود، چون خانه‌های چلو صافی درشت است و دانه را رد می‌کند.

آب گوجه فرنگی باید آن قدر بجوشد تا غلیظ و به هوا پرت شود. در این مرحله نمک را اضافه کنید تا از خرابی زودهنگام رب جلوگیری شود. میزان غلیظ شدن رب بسیار مهم است اگر شل و آب دار باشد سریع کپک می‌زند و اگر خیلی سفت باشد طعم سوختگی می‌دهد و استفاده از آن به علت سفت بودن مشکل است.روش تشخیص زمان آماده شدن رب این است که وقتی با کفگیر در کف قابلمه خطی می‌کشیم شکاف ایجاد شده بر جای می‌ماند و خیلی دیر پر می‌شود. رب را باید هر چند دقیقه هم بزنید. در اواخر پخت دقت کنید، چون ممکن است ته بگیرد و طعم سوختگی در رب مشخص شود. بعد از غلیظ شدن رب در مرحله آخر روغن را اضافه کنید، هم بزنید تا رب تفت بخورد میزان روغن به دلخواه شماست.رب را در تشت بزرگی بریزید و اجازه دهید تا کاملا سرد و آماده بسته بندی شود.

نکات

اضافه کردن نمک برای جلوگیری از کپک زدن و خرابی رب است و افزودن روغن برای یخ نزدن در فریزر و خوش رنگ شدن آن است. در بیشتر خانه‌های روستایی، رب در فضای باز و روی آتش پخته می‌شود، چون جوشاندن رب زمان زیادی می‌برد و مصرف گاز خانگی زیاد می شود.

 توری‌های سیمی همان توری‌های خانه ریزی است که روی پنجره‌های منزل برای جلوگیری از ورود حشرات نصب می‌شود.

 البته در بازار توری‌های مخصوص جوشاندن رب نیز به فروش می‌رسد.

 بهترین جنس دیگی که برای جوشاندن رب به کار می‌رود، دیگ مسی است.