از اوایل مهرماه فیلمی تحت عنوان «آبی به رنگ آسمان» در سینماها اکران شده که روایتی مستند از تاریخ باشگاه استقلال با نگاه پررنگ به چهار فینال آسیایی این تیم است. این فیلم حاشیه‌هایی در فضای مجازی نیز راه انداخته است.
در همین رابطه ظهر دیروز با امیر رفیعی، کارگردان این فیلم که خودش سابقه فعالیت رسانه‌ای هم دارد، تماس گرفتیم. او به نکات جالبی اشاره کرد که بعضی از آن‌ها حکم افشاگری دارد. بهتر است حرف‌های امیر را خودتان دنبال کنید.
از فیلم شما در فضای مجازی استقبال شده است.
مشکل این‌جاست که در فضای مجازی استقبال شده است (می‌خندد). در فضای مجازی بسیار سروصدا کرده، ولی دوست دارم این بازتاب را در سینماها هم ببینم.
هواداران استقلال به جای فضای مجازی، فیلم را باید در سینماها تماشا کنند و فراموش نکنند شکست این فیلم یعنی شکست استقلال؛ بنابراین باید به‌طور جدی‌تری پای کار بیایند.
الان در تهران ۱۳، ۱۴ سالن داریم، ولی چون در گروه سینمای آزاد اکران می‌شود، این‌طوری نیست که همه این سینماها هر روز به‌طور کامل ۵ سانس به ما بدهند.
روزی چند سانس به ما می‌دهند. البته من به سینمادار هیچ ایرادی نمی‌گیرم. آن‌ها هم به فکر درآمد خودشان هستند. تنها راه این است که مردم بیشتر بیایند. البته استقبال خوب بوده، ولی من توقع به‌مراتب بیشتری دارم.
چرا در شهرستان‌ها به شما سالن نداده‌اند؟
واقعاً برای خودم هم جای سؤال دارد چرا این اتفاق رخ داده است. غیر از تهران، در هیچ شهر دیگری به ما سالن نداده‌اند. فقط در شهرستان یزد الان ۲ روز است یک سالن داده‌اند.
همین امروز (یک‌شنبه) برای پی‌گیری مسئله به شورای صنفی نمایش رفته بودم، ولی به من گفتند باید به دفتر پخش فیلم مراجعه کنم. اکران در شهرستان حق قانونی ماست. تمام مجوزهای لازم را داریم و از مسئولان امر تقاضا می‌کنم کمک‌حال‌مان شوند.
این فیلم یک ریال بودجه دولتی نگرفته و در چنین فضایی نیازمند حمایت است. استقلال میلیون‌ها هوادار در خارج از تهران دارد که حق دارند فیلم تاریخچه باشگاه خودشان را ببینند.
یک‌سری موارد در فیلم مطرح کرده‌اید که خیلی سروصدا کرده است. مثل ماجرای سقوط پرسپولیس به دسته سوم!
بله. اصلاً هدف‌مان کوبیدن پرسپولیس و هواداران محترمش نیست، بلکه فقط راوی حقیقت بوده‌ایم. ما با سند و مدرک در فیلم ثابت کرده‌ایم پرسپولیس در سال‌های ۴۵-۴۴ راهی دسته دوم شده و حتی مقطعی در دسته سوم هم حضور داشته است، اما سال ۴۷ پس از انحلال شاهین شرایط جدیدی برایش ایجاد شد.
ما این را با سند و مدرک در فیلم ثابت کرده‌ایم. بعضی از افرادی که آن مقطع در پرسپولیس بازی کرده‌اند هنوز در قید حیات هستند.
به‌نظر می‌رسد یک جام قهرمانی جدید هم در فیلم شما برای استقلال پیدا شده. درست است؟
بله. پیدا شده ولی ما چیزی اضافه نکردیم، بلکه فقط از حق استقلال دفاع کردیم. این جام مربوط به سال ۱۳۳۶ است. مسابقاتی که حکم قهرمانی کشور را داشت. استقلال (تاج) قهرمان شد، اما چیزی در کارنامه‌اش ثبت نشده است. برای پیدا کردن چنین اسنادی من و گروهم بالغ بر سه سال خون‌دل خوردیم.
به‌نظر می‌رسد خود باشگاه استقلال هم آن‌طور که باید برای این فیلم پای کار نیامده است.
یکی، دو بار برای ملاقات با آقای فتحی رفتم، ولی ظاهراً سرشان شلوغ است. البته با او صحبت کرده‌ام و قول مساعد داده‌اند. اقداماتی هم در حال انجام شدن است.
مثلاً شنبه‌شب وریا غفوری به تماشای فیلم آمد و کلی تعریف کرد. بقیه بازیکنان هم قول داده‌اند بیایند. من انتظار دارم باشگاه به لحاظ معنوی خیلی جدی‌تر حمایتمان کند.
استراماچونی چطور؟
ایشان هم گفته که می‌آید، ولی برایم جالب بود که گفت باشگاه اجازه بدهد تا برای تماشای این فیلم به سینما بیایم؛ حرفی که برایم خیلی عجیب بود، ولی با این حال هر وقت بیاید به گرمی از او استقبال می‌کنیم. قدمش روی چشم ما؛ هر شبی که بیاید به احترامش نسخه‌ای از فیلم را که زیرنویس انگلیسی دارد اکران می‌کنیم.
