در زمان انتخابات فدراسیون تیراندازی بود که با شکایت علی دادگر، تغییرات در این فدراسیون ایجاد و حاشیهها آغاز شد.
فدراسیون تیراندازی که جزو رشتههای پرمدال در المپیک و بازیهای آسیایی به شمار میرود، در بازیهای ۲۰۱۸ جارکاتا نتایج قابل قبولی کسب نکرد و با وجود اینکه فقط یک مسابقه برای کسب سهمیه المپیک باقی مانده، کاروان ایران فقط ۲ ورزشکار المپیکی دارد.
مشکلات مربوط به فشنگ و مهمات از سالها قبل بوده و مربوط به زمان دادگر نیست، اما عدم حقوق مناسب به ورزشکاران المپیکی، عدم تهیه بلیت در زمان مناسب برای اعزام ورزشکاران به مسابقات جهانی، اهمیت ویژه به اهداف پروازی، فشنگهای جا مانده در آلمان و …، در زمان ریاست دادگر رخ داده که باعث انتقادات زیادی شده است.
اهداف پروازی که هیچ جایگاهی در آسیا و جهان ندارد، در زمان ریاست علی دادگر اهمیت قابل توجهی پیدا کرد؛ به طوری بارها شاهد اعزام ورزشکاران این رشته به مسابقات جهانی و آسیایی بودیم؛ در حالی که نتیجه کسب شده در این رشته “هیچ” بود.
توجه بیش از اندازه فدراسیون به اهداف پروازی، با اعزام کمتعداد ورزشکاران تفنگ و تپانچه به مسابقات برونمرزی باعث اعتراض ورزشکاران شد. از طرفی، برخی توجه بیش از اندازه رئیس به اهداف پروازی را حضور “ژن خوب” اعلام کردند؛ هر چند این کلمه به مذاق دادگر خوش نیامد و بارها در مصاحبههای مختلف به این موضوع انتقاد و تاکید کرد هزینههای اعزام پسرش را به صورت شخصی پرداخت میکند. ناراحتی از انتقاد رسانهها به اعزام فرزندش به اندازهای بود که در سایت فدراسیون در زمان اعزام اهداف پروازی هیچ تصویری از پسر رئیس منتشر نمیشد.
با توجه به اینکه آخرین مسابقه کسب سهمیه المپیک در قاره آسیا قرار است آبانماه در قطر برگزار شود، شنیده شده علاوه بر تفنگ و تپانچه قرار است اهداف پروازی هم در مسابقات شرکت کند.
حالا مشخص نیست فدراسیون که با مشکلات مالی شدید، حسابهای مسدود شده، کمبود فشنگ و مهمات و … روبهروست، چطور در نظر دارد برای اهداف پروازی که هیچ جایگاهی ندارد، هزینههای میلیونی کند؟ نکته جالب اینجاست با وجود انتقادات مطرح شده، شنیده میشود فرزند امیرعلی دادگر فرزند علی دادگر هم راهی قطر خواهد شد؛ اگرچه هیچ مقام رسمی این خبر را رد یا تائید نکرده است.
بعد از کسب نتایج ضعیف اهداف پروازی در مسابقات جهانی فنلاند، شایعاتی مطرح شد مبنی بر اینکه وزارت ورزش به دادگر اعلام کرده در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی قزاقستان نباید پسرش را اعزام کند اما با این شرایط یک ورزشکار در اسکیت -آن هم بدون مربی تخصصی- به قزاقستان اعزام شد که البته نتیجهای هم نداشت.
به نظر میرسد اولویت بندی برای فدراسیون واقعیت بیرونی و میدانی ندارد و در جایی که برای تفنگ و تپانچه هزینه نمیشود، هزینهها بیشتر به سمت اهداف پروازی است. سوال اینجاست آیا شورای برونمرزی که اعتقاد دارد از اعزام غیرضروری جلوگیری کرده، از نتایج کسب شده اهداف پروازی اطلاع دارد؟