اصغر شرفی مربی سابق تیم ملی در جام‌جهانی ۷۸ آرژانتین با اینکه مدعی است از فوتبال دور است اما به‌نظر می‌رسد از همان راه دور اخبار فوتبال را خیلی خوب رصد می‌کند. او اعتقاد دارد زیرساخت‌های فوتبال ما اشکال دارد به همین دلیل در قرارداد با مربیان و بازیکنان خارجی معمولاً به مشکل می‌خوریم.
چرا در انتخابات بهترین‌های سال ۲۰۱۹ آسیا هیچ برنده‌ای نداشتیم؟
من خیلی در فوتبال نیستم اما به هر حال کنفدراسیون فوتبال آسیا همه نتایج سال گذشته‌اش را مورد بررسی قرار می‌دهد تا انتخابی صورت گیرد. شما نگاه کنید کشوری مثل قطر یا ژاپن در اکثر رده‌هایش موفق بوده و بی‌دلیل نیست که اکثر افتخارات را درو کرد. آنها برای بچه ۷، ۸ساله‌شان برنامه‌ریزی می‌کنند به همین دلیل وقتی به سن ۲۰سالگی می‌رسند کاملاً باتجربه هستند. خیلی خوب است که مسئولان فوتبالی ما بروند و ببینند فوتبال از علم هم گذشته است.
اما فوتبال ما پایه و اساس ندارد. مدیرانش دولتی هستند و اکثر بازیکنانش تاریخ مصرف گذشته و بازیکنان خارجی‌اش هم که واویلا. البته تا زمانی که مدیران از جیب خودشان پول خرج نکنند این اتفاقات می‌افتد. اگر مدیری از جیب خودش نه از جیب دولت پول بازیکنان خارجی را بدهد آن وقت تفاوت میلیارد با ریال را متوجه می‌شود. در فوتبال ما بازیکن خارجی را با چند میلیارد می‌آورند که فقط روی نیمکت بنشیند؟ خب همین پول را به بازیکن ایرانی بدهند خیلی بهتر روی نیمکت می‌نشیند.
الان هم وضعیت نیمکت تیم ملی مشخص نیست، شاید فدراسیون با ویلموتس ادامه دهد شاید هم ادامه ندهد.
شما وضعیت تیم ملی را ببینید. ما چرا باید عراق را ببریم آن هم در شرایطی که سه روز مانده به بازی مربی‌اش نیامده و بازیکنان هم خودشان تمرین می‌کنند تا از فرم خارج نشوند اما عراق با آن شرایطی که دارد اردویش را برگزار می‌کند. وقتی تیم ما آرامش نداشته چرا باید برنده می‌شد؟ الان هم بزرگترین افتخار تاج این بوده که در انتخاب بهترین‌های آسیا حضور داشته است. در فوتبال ما افراد تحصیلکرده و شناخته‌شده در دنیا زیاد هستند اما ایشان باید در این مراسم حضور داشته باشند. با این همه مشکلاتی که فوتبال ما دارد چرا باید انتخاب می‌شد؟
البته رئیس فدراسیون جزو نامزدهای انتخابی بود.
شما در این مدت به هرکس اینقدر زمان و امکانات می‌دادید حداقل همین شرایط را به دست می‌آورد. من که نمی‌دانم قرارداد ویلموتس چقدر است اما تاج یک‌میلیون از جیبش بدهد تا بهتر متوجه قراردادهای میلیاردی با این مربیان بشود، چون با این پول خیلی کارها را می‌توان در فوتبال انجام داد. وقتی ما در کنفدراسیون آسیا و فیفا کرسی‌های قوی نداریم چرا باید جایی در انتخابات بهترین‌ها داشته باشیم.
با این شرایط ویلموتس برود بهتر است یا بماند؟
من فوتبال ایرانی را دوست دارم. همین بازی سپاهان و استقلال در حد بازی‌های اروپایی بود یا بعضی بازی‌های دیگر. این مربیان ایرانی بودند که این تیم‌ها را ساخته‌اند، اما به مربی ایرانی فرصت نمی‌دهند. از طرفی دلال‌بازی هم که در فوتبال ما بیداد می‌کند و این دلال‌ها از چوب خشک کرم در می‌آورند. الان هم بستگی دارد که ما دنبال چه چیزی هستیم. فوتبال هم خم رنگرزی نیست که فوری نتیجه بگیریم. این فیفادی‌ها همه حساب کتاب دارد که ما به‌راحتی آنها را از دست می‌دهیم.
همین ویلموتس را چه کسی انتخاب کرده، چقدر به او فرصت داده‌ایم؟ وقتی بازی تدارکاتی برایش در فیفادی نمی‌گذاریم و پولش را هم سر وقت نمی‌دهیم چه انتظاری داریم؟ زمان ما تیم‌های حوزه خلیج‌فارس آرزو داشتند در تهران با تیم ملی ما بازی کنند اما ما به‌راحتی فیفادی‌ها را از دست می‌دهیم. الان هم اگر تاج می‌خواهد قراردادش را فسخ کند پولش را از جیب خودش بدهد نه از جیب مردم. مربیان خارجی در قراردادهای‌شان می‌نویسند اگر قراردادشان فسخ شد باید تمام مطالبات‌شان پرداخت شود اما ظاهراً مسئولان فدراسیون ما خیلی به این بند قرارداد توجه ندارند.
در هفته‌های گذشته موضوع پروازی بودن سرمربی تیم ملی هم مطرح بود.
نمی‌دانم در قرارداد ایشان چه بند‌هایی وجود دارد اما اگر اصطلاح پروازی بودن که در فوتبال ما باب شده در قرارداد سرمربی نبود جرأت نمی‌کرد اینطوری رفتار کند. فکر می‌کنم ۵۰درصد موفقیت‌های کی‌روش به‌دلیل مدیریتی بود که بر فدراسیون داشت که اگر چنین نمی‌کرد او هم موفق نمی‌شد. خیلی هم برد نوش جانش. ویلموتس هم باید همین کار را می‌کرد. زمان کی‌روش چه کسی جرأت حرف زدن در تیم ملی را داشت. اگر الان هم زمان دادکان بود این حرف‌ها پیش می‌آمد.
شایعه حضور برانکو هم شنیده می‌شود.
من شنیدم او طلبش را از پرسپولیس نگرفته است. اگر اینطور باشد چطور می‌خواهد دوباره بیاید. مربیان خارجی حرفه‌ای هستند و تا پول‌شان را نگیرند کاری انجام نمی‌دهند.
