تیترهایی که این روزها برای مطالب مربوط به مهدی ترابی انتخاب میشود، جالب است و رسا: «عبور از میدان مین با ساقهای ترابی»، «برد پرسپولیس با گلزن تکراری!»، «ترابی، تکستاره تیم کالدرون» و…
شماره ۹ پرسپولیس، در روزهایی که خط حمله این تیم با مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم میکند، بار بزرگی را بر دوش میکشد. او با اینکه مهاجم نوک نیست، با ۵ گل زده بهترین گلزن پرسپولیس تا بدینجای فصل است و بیشتر گلهایش هم تعیین کننده نتیجه بازی و اصطلاحاً سهامتیازی بودهاند؛ گل سه امتیازی به پارس جنوبیجم در هفته اول مسابقات، گل اول در پیروزی ۲ بر یک مقابل پیکان، گل سه امتیازی در جریان پیروزی یک بر صفر مقابل فولاد خوزستان، تنها گل پرسپولیس در بازی جامحذفی مقابل صنعت نفت آبادان و ۲ گل در بازی پنجشنبه مقابل ذوبآهن در اصفهان. شاید اگر گلهای او نبودند پرسپولیس در موقعیت کنونی نبود. نه به جمع ۸ تیم نهایی جام حذفی رسیده بود و نه در بین مدعیان اصلی فتح لیگ قرار داشت.
مهدی که در ۱۹ شهریور ۱۳۷۳ در اشتهارد کرج به دنیا آمد، احتمالاً از همان کودکی رویای حضور در تیم محبوبش را داشت اما احتمالاً فکرش را نمیکرد که در ۲۵ سالگی ستاره اصلی تیم باشد. وینگر فوتبال ایران که با رفتن ویلموتس از ایران، دوباره میتواند جایگاه محکمی در تیم ملی هم داشته باشد، در افول ستارههایی مثل علیپور و وحید امیری و نبود یک مهاجم قدرتمند خارجی، فعلاً پیامآور اصلی شادی برای سرخهای تهرانیاست. بازیکنی که زیادتر از میانگین تیمی میدود، فضاهای زمین را به خوبی میشناسد و سعی میکند از چپ و راست به دروازه حریف نزدیک شود.
او در این فصل به حدی از اعتماد به نفس رسیده که هرجا بتواند، اقدام به شوتزنی میکند و اتفاقاً خیلی از گلهایش در این فصل را مدیون همین خصیصه است. بسیاری از وقتها این شوتها گره بازی برای کالدرون را باز کرده و قطعاً او امید اصلی کالدرون در زمین در بازیهایی هستند که شرایط گره میخورد.
کیفیت ترابی البته تنها در گلهایی که زده خلاصه نمیشود. او پاسهای موقعیتساز زیادی هم به همتیمیهایش میدهد. در همین بازی آخر، ۳ پاس کلیدی از سوی او صادر شد که بیشتر از هر بازیکن دیگری در زمین بود. او در بازی جام حذفی مقابل صنعت نفت هم به غیر از گلی که زد، ۳ بار در چارچوب شوت زد و ۲ پاس کلیدی داد که بازهم هیچ بازیکنی در آن بازی به گرد پایش نرسید.
پرسپولیس در حال حاضر با ۲۲ امتیاز از ۱۲ بازی، در رده چهارم جدول است و تنها ۳ امتیاز با تیم اول جدول که یک بازی هم بیشتر کرده، فاصله دارد. این تیم که ۳ فصل پیاپی قهرمان لیگ برتر شده، حالا در روزهایی که برانکو را هم روی نیمکت نمیبیند، مدعی قهرمانی است و در لیگی که دستکم ۴ مدعی درجه یک دارد، پا پس نکشیده. در این بین قطعاً نقش مهدی ترابی، نقشی ویژه است و تغییر پستهایش در جریان بازی هم باعث شده تا تیمهای رقیب نتوانند به فرمولی التیامبخش برای مهار این ستاره برسند