بازیکنان زیادی را سراغ داریم که از نظر فنی در سطح بالایی بوده یا هستند، اما به خاطر مسائل رفتاری به آنچه استحقاقش را داشتند، نرسیدند. حداقل در سال‌ها یا ماه‌های اخیر بهترین مثال، شجاع خلیل‌زاده مدافع پرسپولیس است؛ بازیکنی که بازی‌های بسیاری را با دریافت کارت‌های رنگارنگ از دست می‌دهد، اما نه به خاطر خطا که به خاطر اعتراض. شدت اعتراض‌های خلیل‌زاده به داوران به‌قدری است که وقتی در مسابقات حاضر است، هواداران پرسپولیس هر لحظه نگران اخراج شدنش هستند و زمانی هم که به خاطر محرومیت یا صلاحدید مربیان نیمکت‌نشین می‌شود، همان هواداران از جای خالی شجاع و کاهش صلابت خط دفاعی می‌گویند.کمتر کارشناسی را می‌توان یافت که درباره خلیل‌زاده در کنار اشاره به قابلیت‌های فنی به مسائل اخلاقی او نپرداخته باشد.

روند اعتراض‌های این مدافع تا جایی پیش رفته که حتی صدای هم‌تیمی‌هایش را هم درآورده است. همین تازگی‌ها بود که سیدجلال حسینی به این مساله واکنش نشان داد؛ «شجاع خلیل‌زاده یکی از بهترین بازیکنان ماست. اما متاسفانه عصبانی شدنش هم خودش و هم تیم را اذیت می‌کند. هم یحیی گل‌محمدی به او تذکر داد و هم بقیه بازیکنان با او صحبت کردند، امیدوارم این کارهای او کمتر شود. ما در هر صورت به او نیاز داریم. او باید بیشتر به تیم کمک کند، نه اینکه بخواهد با این شرایط خود را از بازی خارج کند. او خیلی تلاش می‌کند و زحمت می‌کشد، امیدوارم اخلاقش هم بهتر و بهتر بشود.»

آخرین ضربه‌ای که عادت قدیمی خلیل‌زاده به پرسپولیس زد، مربوط به بازی با الدحیل است؛ هنوز زمان زیادی از بازی نگذشته بود که قطری‌ها در محوطه جریمه پرسپولیس صاحب موقعیت شدند. توپ ارسالی با ضربه مانژوکیچ به کنار دروازه رفت و درحالی که توپ هنوز بیرون نرفته بود، خلیل‌زاده و بعد از او، نادری سمت داور رفتند چون اعتقاد داشتند مهاجم سرشناس کروات با خطا ضربه سر را زده. همین مساله کافی بود که بازیکن الدحیل دوباره توپ را به مانژوکیچ برساند و او هم بدون مزاحم دروازه بیرانوند را باز کند، درحالی که اگر خلیل‌زاده تمرکزش را روی ادامه صحنه می‌گذاشت و پست خود را ترک نمی‌کرد، احتمالا این گل به ثمر نمی‌رسید؛ گلی که شیرازه پرسپولیس را (که به وضوح قصد کسب تساوی در زمین حریف را داشت) از هم پاشید.نکته عجیب ماجرا اما اصرار خلیل‌زاده روی اشتباهش است. حداقل اگر قبلا در مواجهه با انتقادها می‌پذیرفت باید کمتر اعتراض کند، این‌بار در مصاحبه‌ای که به وی منتسب شده تاکید کرده که هیچ اشتباهی انجام نداده و از آنجا که مهاجم کروات الدحیل روی نادری خطا کرده، به‌درستی برای اعتراض سمت داور رفته، چراکه در پرسپولیس وظایف زیادی دارد و باید از حق این تیم در زمین دفاع کند!

خلیل‌زاده البته نگفته که این وظیفه را چه کسی در پرسپولیس به او محول کرده که مدام با داوران سرشاخ شود و با دریافت مکرر کارت‌ نقش زیادی در تغییرات مداوم خط دفاعی قرمزها ایفا کند. سوال اینجاست که آیا بعد از شکست پرسپولیس مقابل الدحیل کادرفنی از خلیل‌زاده بابت ترک پست به خاطر اعتراض تمجید کرده؟ او واقعا فکر می‌کند که در قطر از حق پرسپولیس دفاع کرده است؟

خیلی‌ها می‌گویند خلیل‌زاده در لیست سیاه تیم ملی است، حداقل وقتی کی‌روش رفت و ویلموتس جایش را گرفت و باز هم خبری از دعوت این مدافع به تیم ملی نشد، باید می‌فهمیدیم که بحث لیست سیاه در کار نیست. مربیان اروپایی اهمیت زیادی به مسائل اخلاقی می‌دهند و به بازیکنانی که با اعتراض‌های بیش از حد، هم به خود و هم به تیم آسیب می‌زنند، علاقه‌ای ندارند. شجاع نشان داده که قصد تغییر رویه ندارد و با این روند احتمال دارد نظر اسکوچیچ نیز مشابه کی‌روش و ویلموتس باشد مگر اینکه سرمربی کروات برای جلب‌نظر بخش زیادی از هواداران فوتبال بخواهد تصمیم دیگری بگیرد!