غلامرضا بهروان، مشاور سازمان لیگ می گوید: در مسیر برگزاری بازی سپاهان – پرسپولیس همه اعم از سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و نیروی انتظامی کار خود را به درستی انجام داده بودند و بازی باید برگزار می شد. بهروان حرف هایش را در مورد این بازی پر حاشیه که البته برگزار نشد را اینطور ادامه می دهد: فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ برنامه ای نداشتند که این بازی بدون حضور تماشاگر برگزار شود و اگر تصمیم به این موضوع گرفته شده به خاطر حوادث غیر قابل پیش بینی بوده.

شب قبل از بازی سازمان لیگ نامه زده و حتی آقای بهاروند و محمود زاده تلفنی هم در این باره صحبت های لازم را داشتند و همه در این مسیر کار خود را به درستی انجام داده بودند حتی نیروی انتظامی و حتی دیدید در این باره فرمانده نیروی انتظامی هم صحبت هایی داشت. به هر صورت کمیته انضباطی در خصوص این بازی بر اساس گزارش داور و هم چنین ناظر بازی رای خواهد داد و این رای برای همه ی ما قابل احترام خواهد بود.

مشاور سازمان لیگ برتر در ادامه گفت: آیا همه ی کسانی که به تیم علاقمند هستند حرف هایی که در مورد تیم می زنند درست است؟ پس در این بین نقش مدیریت چه می شود؟ البته شاید در برخی موارد هم حق با علاقمندان به تیم باشد اما صلاح فوتبال هم در این بین مهم است. در جایی هم باید از باشگاه ها گله کرد. آنها می گویند ما به طور مثال ۲۰ تا ۳۰ میلیون هوادار داریم و ۵۰ هزار نفر از آنها برای تماشای بازی به استادیوم می آیند.

سوال من این است ما چه آموزه ای را به این تماشاگران انتقال داده ایم. در این فوتبال همه و همه به دنبال برد هستند. از مدیر و تماشاگر گرفته تا رسانه ها، در حالی که باخت هم بخشی از فوتبال است. البته حکایت تماشاگر با هوادار متفاوت است. هوادار کسی است که با تیم زندگی می کند. باشگاه ها در فرهنگ سازی برای هوادار آنقدر کوتاهی کرده اند که لیگ ما تبدیل به یک لیگ خاص و حتی بهتر است بگویم عذاب آور شده است! این اصلا قشنگ نیست در حالی که همه جا از فوتبال لذت می برند.

وظیفه باشگاه در قبال تماشاگر این نیست که چند تا اتوبوس ردیف کند و تماشاگر را سوار اتوبوس ها کند و به استادیوم برساند و از آنها بخواهد هر طور دوست دارند و با هر ادبیاتی تشویق کنند. آدم گاهی اوقات رفتارهایی می بیند که می ترسد. گاهی اوقات فحش هایی از سوی تماشاگران به بازیکنان و داور و حتی مربیان داده می شود که دور از ادب و ناراحت کننده است. آیا اگر همه ی فوتبال و همه ی باشگاه ها مانع از این اتفاق می شدند امروز شاهد بسط و تکرار آن می بودیم؟

سوال اساسی من این است چرا به همدیگر کمک نمی کنیم در حالی که بلد هستیم؟ در فوتبال حرفه ای امروز نظم و انضباط بر عهده باشگاه است و حتی نیروی انتظامی در این خصوص وظیفه ای به دوش ندارد. آیا باشگاه های ما در سال های اخیر برنامه ای برای این موضوع مهم داشته اند؟ هر کسی به هدف و منفعت خود نگاه می کند و هر رفتاری که دوست داشته باشد انجام می دهد و در این بین فوتبال مظلوم واقع شده است.

غلامرضا بهروان صحبت هایش را این طور به پایان برد: حاشیه ی فوتبال ما خیلی زیاد شده. فوتبال ما تبدیل به یک فوتبال خاص شده. این حاشیه ها ابتدا خود فوتبالی ها را می بلعد. همه فوتبالی ها و استثتاء هم قائل نخواهد شد. این رفتارها عاقبت خوبی نخواهد داشت و البته نمی شود برای فوتبالی ها دایه ی دلسوزتر از مادر بود. قطعا خود آنها به رخ دادن این اتفاقات راضی هستند که مسبب آن می شوند.

می گویند چون در فینال جام حذفی ۴ ساعت تاخیر رخ داده پس اتفاقات در این بازی طبیعی بوده. سوال اینجاست اگر اشتباهی در بازی ای رخ داده باید در این بازی هم رخ می داده؟ آیا ما نباید از اشتباهات گذشته درس بگیریم؟ البته که فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی در خصوص این بازی راستی آزمایی خواهند کرد. شک نکنید در خصوص این بازی همه ی حقیقت ها به مردم و رسانه ها گفته نشده.

وقتی زمان برگزاری یک بازی مشخص است باشگاه باید همه پیش بینی ها را در مورد آن داشته باشد. به طور مثال در مورد ترافیک. اینکه چه زمانی حرکت کند تا به موقع به استادیوم برسد. این رفتار اپیدمی شود چنان ضربه ای به فوتبال خواهد زد که آتش آن ابتدا دامن فوتبالی ها را خواهد گرفت. بیایید به فوتبال بپردازیم. بیایید با هوش و توانمندی خود درون زمین بازی کنیم نه بیرون از زمین. فوتبال محصول کاشت تمرین در زمین و برداشت بازی در زمین است و تیمی موفق است که برای برد روی توانمندی های فنی خود حساب باز کند نه چیز دیگری.