استقلال با شکست برابر گل‌گهر از جام دور شد در حالی که اگر این بازی را می‌برد به پرسپولیس نزدیک‌تر می‌شد. این بازی یک درس خوب به فرهاد مجیدی و البته استقلال داد. سه امتیاز هیچ مسابقه‌ای پیش از بازی به استقلال عرضه نمی‌شود. حتی در مصاف با تیمی که برای ماندن در جمع تیم‌های لیگ برتری می‌کوشد.
بعد از جدایی استراماچونی دیدگاه خیلی‌ها این‌طور بود که استقلال به یک تیم خوب تبدیل شده و به طور حتم به نتایج خوب خود ادامه خواهد داد به این خاطر که این بازیکنان هستند که در زمین بازی می‌کنند و نه سرمربی؛ درست که استراماچونی از استقلال رفته، اما بازیکنان از تیم جدا نشدند! هفته‌های اخیر به خوبی به همه ثابت کرد که سرمربی در تیم خیلی مهم است حتی اگر تیم مورد اشاره بهترین نفرات را در اختیار داشته باشد. تیم ملی بعد از رفتن کارلوس کی‌روش همان تیم ملی بوده با همان نفرات، اما به تیم‌هایی، چون بحرین و عراق باخت در حالی که این تیم‌ها پیش از این آخرین برد برابر ایران را از یاد برده بودند.
میراث استراماچونی برای استقلال و فرهاد مجیدی جام‌آور نیست و آن‌ها برای رسیدن به جام باید با همان جدیت زمان استراماچونی بازی کنند و فرهاد مجیدی و دستیارانش همانند گروه قبلی برای بردن ایده دهند و برای بردن بازی کنند. اتفاقات در تیم ملی و تیم استقلال یک درس خوب برای همه فوتبال است. یک تیم خوب با بهترین نفرات اگر مربی خوب بالای سر نداشته باشد به جایی نخواهد رسید. هر چند هم برای تیم ملی و هم استقلال فرصت برای جبران وجود دارد. به خصوص برای استقلال و فرهاد مجیدی.
البته باید به این نکته اشاره کرد که استقلال در بازی با گل‌گهر برای رسیدن به گل موقعیت ایجاد کرد، اما حتماً تعداد موقعیت‌های این تیم برای رسیدن به نتیجه مساوی یا پیروزی کافی نبوده. به طور حتم همه فرصت‌ها تبدیل به گل نمی‌شود و تیم مهاجم برای رسیدن به پیروزی باید بیش از آنکه موقعیت از دست می‌دهد، موقعیت خلق کند. میراث استراماچونی نه برای استقلال امتیازآور است و نه برای فرهاد مجیدی موقعیت مهیا می‌سازد. برای فرهاد که در ابتدای مسیر مربیگری قرار دارد، درس گرفتن از این اتفاقات یک اتفاق مثبت تلقی می‌شود و در آینده او را تبدیل به مربی بهتری خواهد کرد.
