داریوش باباییان تهیه کننده سینما درباره اشتباه عملکردی مسئولان وزارت ارشاد و سازمان سینمایی در دادن پروانه ساخت‌های متعدد بدون در نظر گرفتن عواقب منفی تولید و اکران در شرایط کرونایی در گفت و گو با گفت: جمله ام را با این حرف آغاز می‌کنم «کو گوش شنوا؟!». اخیراً بار‌ها در جلسات اعلام کردیم سرمایه بسیاری از تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران سالم و به خصوص بخش خصوصی البته نه سرمایه‌های بادآورده و پولشویان، در خطر است. باید فیلم‌های موجود -که بالغ بر یکصد اثر هستند- اکران شوند تا درگیر بحران نشویم. این توسط وزارت ارشاد و شورای صنفی نمایش قابل اجراست و حتماً نیاز به بررسی و کارشناسی دارد؛ اما گوش شنوایی نیست که حرف‌های ما را بشنود.

او افزود: متاسفانه طی یکی دو هفته اخیر دیدیم پروانه ساخت‌های زیادی صادر شد؛ در صورتی که ما هشدار داده بودیم این کار را انجام ندهند. پیشنهاد داده بودیم به جای این کار و ماراتن جشنواره‌ای که قصد راه اندازی دوباره آن را دارند، به علت مسئله کرونا و اینکه نمی‌دانیم چه بر سر ما خواهد آمد فعلاً فیلمی ساخته نشود. اگر هم قرار است ساخته شود، تعهدنامه‌ای بگیرند که این آثار در سال ۱۴۰۱ اکران شود. ما تا آخر سال ۱۴۰۰ فیلم آماده اکران داریم که سرمایه تهیه کننده و بخش خصوصی در آن‌ها زیاد به چشم می‌خورد و نباید بگذاریم نابود شوند.

این تهیه کننده اظهار کرد: اگر می‌بینیم تعداد زیادی از پرسنل زحمتکش در جای جای سینما به علت نبود تولید فیلم و هر علت دیگری بیکار می‌شوند، می‌توانیم از هزینه‌ جشنواره‌های کودک، جهانی و … کمک مالی به آن‌ها ارائه دهیم و فقط دنبال این نباشیم که بگوییم جشنواره راه انداختیم، فیلم ساختیم و غیره.

باباییان افزود: مسئله من ساخت فیلم توسط دوستان خوبم مانند اصغر فرهادی و بقیه نیست؛ مسئله من این است که یک تهیه کننده پروانه ساخت می‌گیرد و بالغ بر چند میلیارد برای تولید آن فیلم خرج می‌کند و اثری گران تولید می‌کند؛ این‌ فیلم ها قطعا اکران به روز را از بقیه فیلم‌های موجود می‌گیرند و باعث متضرر شدن آن‌ها می‌شوند.

او ادامه داد: به عنوان نمونه من برای دوست خوبم جواد نوروزبیگی نگرانم؛ چون چند فیلم آماده اکران دارد. دوباره الان پروانه ساخت می‌گیرد و در نتیجه خودش به فیلم‌های خودش لطمه می‌زند. وزارت ارشاد باید جلوی دادن پروانه ساخت به امثال نوروزبیگی و دیگر دوستانی که اینگونه هستند و از آن مهمتر سرمایه‌هایی که به هر طریق وارد سینما می‌شوند را بگیرد. از سوی دیگر دلم برای امثال غلامرضا موسوی که فیلم کودک تولید کرده اند و هیچ تضمینی برای اکران خوب آن‌ها وجود ندارد، می سوزد. آیا مدارس و خانواده‌ها در چنین شرایطی بچه‌ها را به سینما می‌برند که سرمایه این عزیزان از بین نرود؟!

باباییان در پایان بیان کرد: باید جلوی تولید‌ات سینمایی خیلی زیاد گرفته شود؛ مسئولان باید کاری کنند فیلمی که الان ساخته می‌شود در سال ۱۴۰۱ اکران شود. ماراتن جشنواره‌ای را هم برای سال بعد بگذاریم و ببینیم اصلا مردم ما را می‌پذیرند یا نمی‌پذیرند؛ چون  در این وضعیت کرونایی مشخص نیست سینما با استقبال روبرو شود. از سویی محرم و صفر را هم پیش رو داریم و به نظر می رسد سرمایه های زیادی سوخت شوند.