امید نمازی مربی سابق تیمملی فوتبال ایران که این روزها در آمریکا شاغل است در تازهترین مصاحبه خود با خبرآنلاین در خصوص اتفاقات مهم دوران حضورش در تیمملی صحبت کرده.
امید نمازی بدون شک یکی از کارآمدترین مربیهای تاریخ تیمملی بوده. کسی که در زمان حضور کارلوس کیروش حضور موفقی در کادرفنی تیمملی داشت اما در ادامه و پیش از جامجهانی ۲۰۱۴ برزیل پروژه قطع همکاری نمازی با تیمملی شروع شد و او فرصت حضور در برزیل را هم از دست داد. طی این مدت برای نمازی که این روزها به عنوان مربی در فوتبال آمریکا شاغل است اتفاقات زیادی رخ داده اما به بهانه بازی ایران – کره مقدماتی ۲۰۱۴ و بازیهای جامجهانی برزیل دوباره سراغ نمازی رفتیم و با او درباره اتفاقات مهمی صحبت کردیم. از همان بازی مقابل کره تا نحوه جداییاش از تیمملی.
از کشیده شدن کار صعود تیمملی به سه بازی آخر شروع کنیم
وضعیت در مقدماتی جامجهانی ۲۰۱۴ برای ما طوری پیش رفت که همه چیز لحظه آخری شد. خود ما هم مطمئنا نمیخواستیم اما کار به سه بازی آخر کشیده شد. بعد از کسب تساوی در ایران مقابل قطر و آن شکست عجیب مقابل ازبکستان، سه بازی آخر برای ما حیاتی بود که خوشبختانه سربلند از آنها بیرون آمدیم.
نگاه خود کیروش به بازیهای آخر تیمملی چطور بود؟
ما به هر حال نیاز به کسب برتری در سه بازی آخر داشتیم. در بازی مقابل قطر با گل رضا پیروز شدیم و در تهران مقابل لبنان نیاز به برد پرگل داشتیم. یادم هست که در آن بازی اگر اشتباه نکنم وقتی ۴ گل جلو بودیم و محسن مسلمان میخواست ضربه کرنری را روی دروازه لبنان ارسال کرد، کیروش از کنار خط او را هل داد و خواست سریعتر این کار را انجام دهد. همه میدانستیم برای صعود نیاز به برد پرگل مقابل حریفی داریم که در بازی رفت مقابلش شکست خورده بودیم.
درباره اتفاقات عجیب بازی با کره جنوبی صحبت کنیم. بازی خاطرهانگیزی بود و به یادماندنی شد.
ما در آن بازی واقعا باید بگویم جنگیدیم. فقط برای برد رفته بودیم و کاری با نتیجه همزمان نداشتیم. استرس در تیم حاکم بود اما کیروش از بچهها خواسته بود که به نوعی آن روز ضدفوتبال بازی کنند. چراکه آن روز اگر زیبا بازی میکردیم ولی نمیبردیم به جامجهانی نمیرفتیم. همه دستورات کیروش در این خلاصه میشد که در زمین خودمان جمع شویم و توپ را پشت دفاع حریف برای رضا قوچاننژاد ارسال کنیم. در نهایت هم از همین شیوه نتیجه گرفتیم و به گل رسیدیم.
حرکت کیروش و نوع رفتارش با مربی کره هم در نوع خود جالب بود
جنگ روانی به نظر من از سوی مربی کره شروع شده بود و کیروش هم به نوعی به جدال او رفت. یادم هست قبل از بازی کیروش عکس مربی کره را روی کاعذ به شکل صفحه دارت چاپ کرده بود و از بچهها خواسته بود که به سمت آن دارت پرتاب کنند. به هر حال هر مربی در چنین شرایطی رفتار متفاوتی دارد و همه ما تحتتاثیر اتفاقات قبل از بازی بودیم. شاید خود من بودم چنین کاری انجام نمیدادم اما کیروش برای خودش چنین تصمیمی گرفت.
در آن بازی رضا برای ما گلزنی کرد. رابطه خوبی هم با شما داشت. درباره خداحافظی او از تیمملی صحبت کنیم که با ناراحتی همراه بود.
رضا برای تیمملی گلهای خیلی مهمی زد. در کل بازیکن به شدت کارآمدی بود اما به نظر من هر مربی خودش تصمیم میگیرد که در چه مقطعی چه بازیکنی به دردش میخورد و هر بازیکن میتواند در یک زمان مشخص فیکس باشد یا اینکه روی نیمکت بنشیند؟
اگر در بازی مقابل کره شما بخواهید یک بازیکن را به عنوان بهترین بازیکن انتخاب کنید …
من همیشه گفتم نمیتوان یک بازیکن را به عنوان بهترین انتخاب کرد چون تیم نتیجه میگیرد اما در آن بازی چون ما نیاز به جنگیدن داشتیم، آندو فوقالعاده و از نظر من بهترین بود.
از اینکه با تیمملی به جامجهانی نرفتید پشیمان نیستید؟
نمیتوانم بگویم پشیمان هستم چون شرایطی ایجاد شده بود که راضی به ماندن نبودم و اگر تیم را همراهی میکردم انگیزه لازم را نداشتم و این کار درست نبود. حس میکنم تصمیم درستی گرفتم. با این حال ولی هنوز وقت دارم. من دو بار تا به حال با تیمملی آمریکا در جامجهانی زیر ۲۰ سال شرکت کردم و شاید در آینده فرصت حضور در جامجهانی بزرگسالان هم دوباره به وجود آمد.
یک سوال به عنوان سوال آخر؛ ما شنیده بودیم که کیروش بعد از بازی با ازبکستان و شکست ۱-۰ در تهران قید مهدی رحمتی را زده بود …
بعد از بازی مقابل ازبکستان وقتی در هتل بودیم و کیروش گلی که خوردیم را دید، حس کرد مهدی میتوانست توپ را بگیرد. در همان شرایط چند نفر که حرفهای کیروش را شنیدند و نمیشود اسم آنها را برد، حرفهای سرمربی تیمملی را به گوش رحمتی رساندند. مهدی هم در تصمیمی احساسی که درست نبود از تیمملی خداحافظی کرد. بعد از آن هم ما مصاحبهای در برنامه ۹۰ برای او ترتیب دادیم که از کیروش عذرخواهی کند و برگردد ولی این کار را نکرد.