سیاوش طهمورث، درست نیم قرن است که بازی می‌کند؛ از صحنه تئاتر آغاز کرد و از اوایل دهه ۶۰ خورشیدی، پا به تلویزیون و سینما گذاشت.

«افسانه سلطان و شبان»، «مسافر ری» و «معصومیت از دست رفته» از جمله سریال‌هایی است که او بازی کرده و در فیلم‌هایی چون «اجاره‌نشین‌ها» و «تختی» هم حضور داشته است.

طهمورث، این روزها منتقد وضع موجود در تئاتر و سینمای کشور است؛ از افت کیفی متن‌ها و آثار گرفته تا ورود افراد غیر هنری به این عرصه با عنوان سرمایه‌گذار. او عرصه بازیگری را هم نابسامان و به‌حال خود رها شده می‌داند.

او به ورود سرمایه‌های هنگفت به سینما و تئاتر، بدون آن‌که هدفی فرهنگی را دنبال کند، اعتراض دارد و می‌گوید: «افرادی هستند که به بهانه کار هنری وارد عرصه سینما می‌شوند و فقط کار تجاری می‌کنند. برخی حتی دنبال تجارت و پول در آوردن هم نیستند. آدم می‌شناسم که فیلمی را ساخته و ۴ میلیارد ضرر کرده اما برایش مهم نبوده چون از یک طرف ۴۰ میلیارد پولش شسته شده است.»

طهمورث یکی از آفت‌های پول‌های وارداتی را به هم‌زدن اقتصاد سینما و تئاتر می‌داند که در سایه فعال نبودن صنوف هنری، ساختار فرهنگی این عرصه را در هم می‌شکند. او در همین رابطه توضیح می‌دهد: «در عرصه بازیگری، یک مشکل اساسی که ما داریم این است که ما اصلا صنف نداریم. در تئاتر که اوضاع بسیار خراب است، اصلا جای صحبت ندارد اما در همان سینما هم کسی را داریم که شب گرسنه می‌خوابد، توانایی پرداخت اجاره‌اش را ندارد. در عوض عده‌ای هستند که میلیاردی پول می‌گیرند و حاضر نیستند به همکاران‌شان کمک کنند، خود این افرادی که میلیاردی درآمد دارند، از همان فردی یاد گرفته‌اند که نان شبش را ندارد.»

این بازیگر پیشکسوت، سلبریتی‌سالاری را نتیجه حاکم شدن فضای اقتصادی ناسالم بر هنر معرفی می‌کند و می‌گوید: «زمانی که به هنرمند می‌گویند سلبریتی، دیگر صحبتی برای گفتن باقی نمی‌ماند و فاتحه هنر را باید خواند.»