مجری مغضوب صدا و سیما که در یکی از برنامه های کم اهمیت و کم بیننده حرف هایی را بر زبان آورد و تقاصش را هم پس داد می گوید؛

«من اصلا آبی نیستم. عکس‌های اینستاگرامم را ببینید، من با یحیی گل‌محمدی عکس دارم، با بچه‌های تیم‌های دیگر هم عکس دارم. ما باید فارغ از رنگ‌ها باشیم، چون رسانه نماینده یک طیف خاص نیست. صداوسیما ملی است، ولی من سعی کردم مثل عادل فردوسی پور عمل کنم. او اگر خطا و اشتباهی را می‌دید درباره‌اش صحبت می‌کرد. من غرض شخصی با کسی ندارم. فقط چیزی را مطرح کردم که در جامعه فراگیر شده است.»

آنچه آقای مجری در آن برنامه گفت و در فضای مجازی هم به شدت بازتاب پیدا کرد، در جای خودش محفوظ است و به اندازه کافی هم درباره اش بحث شده اما یک سوال؛ «کجای عملکرد مجریانی از این دست، کوچکترین شباهتی به عادل فردوسی پور دارد؟»

مگر در ۲۰ سالی که فردوسی پور برنامه ۹۰ را اجرا، چنین حرف هایی از او شنیدیم؟ شما نکته هایی را مطرح کردید که سطح آن بسیار پایین و در حد بحث های کوچه ای و محله ای بود؛ لودگی هم از سر و روی این حرف ها می بارید اما فردوسی پور هرگز در سال هایی که برنامه های مختلف اجرا کرد، تمایلات رنگی از خود نشان نداد.

یک عمر همه می دانستند او تیم لیورپول را دوست دارد؛ در سال های نوجوانی هم لابد به یکی از رنگ های فوتبال ما علاقه داشت اما وقتی در قامت مجری ظاهر شد، همه این علایق به گوشه ای رفت و کار حرفه ای و عملکرد عادلانه او قابل کتمان نبود.

فردوسی پور مثل هر انسان دیگر دچار اشتباه می شد و گاهی وقت ها در محاسباتش، غلط هایی نیز به چشم می خورد اما هرگز سطح پایین بحث نکرد؛ هرگز درباره قهرمانی های مختلف، قضاوت نکرد و سطح یک برنامه تلویزیونی را در حد شوخی های مضحک اینستاگرامی پایین نیاورد.

او شوخی می کرد و بعضا در برنامه اش به ویژه این اواخر در مصاحبه ها، نمک هم می ریخت اما اهل لودگی نبود. به همین دلیل است که می گوییم عملکرد بعضی ها هیچ شباهتی به فردوسی پور ندارد. عادل حتی در بدترین اجراهایش با قرمز و آبی کاری نداشت و آنجا که حق و عدالت در آن موج می زد، بی تردید به همان سمت غش می کرد…