علیرضا مسعودی‌مشهدی ازجمله طنزپردازان تلویزیونی است که سابقه کاری‌اش به «ساعت خوش» می‌رسد و بعد از نویسندگی در آن برنامه به‌عنوان نویسنده در برخی سریال‌های طنز تلویزیونی نظیر «کوچه اقاقیا»، «قرارگاه مسکونی»، «سه در چهار» و «آقا و خانم سنگی» حضور داشت. تازه‌ترین کار مسعودی مجموعه «آخرخط» است که اخیرا روی آنتن رفته است. با مسعودی درباره تولید حین شیوع کرونا و ربطش با فضای مجازی حرف زده‌ایم.
علی مسعودی: اگر قرنطینه بودیم چه می‌شد؟
برخلاف خیلی از هنرمندان که قرنطینه کرونایی باعث بیکاری‌شان شد ولی شما جزو هنرمندانی هستید که سعی کردید حین کرونا هم با اجرا و هم کارگردانی، برای مخاطبان سرگرمی ایجاد کنید؟
اگر همه به قرنطینه می‌رفتند که دیگر کار جدید و تازه‌ای شروع نمی‌شد و آن‌وقت مخاطبان مجبور بودند فقط سریال‌ها و برنامه‌های تکراری ببینند و معلوم بود که نمی‌شد از رعایت حال مخاطب حرف زد ولی تلویزیون در روالی هوشمندانه و با رعایت موازین بهداشتی، تولید سریال‌ها و برنامه‌های مختلف را نیز پی گرفت تا مخاطبان گرفتار قرنطینه، بیش از حد دچار کسالت نشوند.
این تولیدات را چطور دیدید؟ آیا محدودیت‌ها باعث افت کیفی محصولات نشده بود؟
تلویزیون درحد توان و بضاعتش تلاش کرد که بتواند با تولید برنامه‌های مختلف در حوزه سرگرمی، خبری، سریال و برنامه‌های ترکیبی مخاطبان را سرگرم کند. اینکه کدام برنامه بیننده بیشتری داشته را آمارگیری‌ها مشخص خواهد کرد ولی محدودیت‌های کرونایی، اثرش را بر تولیدات تلویزیونی گذاشته و کاری هم نمی‌شود کرد.
…منظورتان از ناتمام ماندن برخی سریال‌هاست؟
هم برخی سریال‌ها دچار تغییر در پایان‌بندی شد و هم برخی برنامه‌ها به‌خاطر عدم استفاده از مخاطب دربرابر دوربین، آن شور و حال لازم را نداشتند ولی به هر حال با همه گرفت و گیرها باز هم تلویزیون عملکرد مناسبی داشت و اسیر کرونا نشد.
اینکه برخی مخالف تولید در شرایط کرونایی هستند را قبول دارید؟
آنچه که اهمیت دارد این است که کرونا حالا‌حالاها رفتنی نیست و اگر همه در خانه بنشینند و منتظر بمانند که کرونا ریشه‌کن شود آنگاه نه چرخ اقتصاد می‌چرخد و نه چرخ زندگی. در بحث رسانه‌ای همانطور که می‌بینید بالاخره هم روزنامه‌ها انتشار خود را از سر گرفته‌اند و هم سینماها ولومحدود باز شده‌اند و تلویزیون هم که پیشتاز فعالیت منطبق با پروتکل‌های بهداشتی بوده و کار خود را ادامه می‌دهد. باید به این باور برسیم که جز برای انجام کارهای ضروری و به صورت کاملاً حفاظت‌شده از حضور در اماکن شلوغ عمومی دوری کنیم وگرنه ناگزیریم به فعالیت شغلی با رعایت پروتکل‌ها ادامه دهیم.
سرگرم‌کنندگی برنامه‌های مقارن با کرونا را چطور دیدید؟
بخشی از برنامه‌ها از قبل ضبط شده بودند! چون شیوع کرونا ناگهانی بود تلویزیون نمی‌توانست پیش‌بینی و برنامه‌ریزی از قبل داشته باشد و خوراک مناسب برای آن تولید کند ولی بعد که کرونا آمد و همه درگیر شدند کم‌کم این توجه به حال و هوای کرونایی جامعه در تولیدات لحاظ شد و هرچه بگذرد به گمانم دوز سرگرم‌کنندگی بالاتر می‌رود.
حین تولید سریال «آخر خط» با گرفت و گیر کرونایی روبه‌رو نشدید؟
ما برای ساخت سریال «آخر خط» چون از اواخر سال۹۷ اقدام کرده بودیم و سریال را در سال۹۸ تولید کردیم با مشکل چندانی مواجه نبودیم و خوشبختانه کرونا به اندازه دیگر پروژه‌ها به ما آسیبی نزد هرچند برخی شوخی‌های ناخواسته که با شرایط اجتماعی داشتیم به اتفاقات اخیر ربط پیدا کرد و از فضای مجازی سربرآورد.
اینکه برخی سازندگان اولویت‌شان را بر بازنشر تکه‌هایی از محصولات در فضای مجازی گذاشته‌اند را چطور می‌بینید؟
از هر پدیده و تکنولوژی اگر استفاده درستی شود مفید و به درد خور است و هر چیزی که باعث ایجاد حاشیه و جنجال شود باید مدیریت و کنترل شود و در حوزه فضای مجازی هم باید اینگونه عمل کرد!
مدیریت یعنی چه و به چه صورت؟
یعنی در عین نظارت بر شبکه‌های اجتماعی باید با تکنولوژی برخورد درست و مناسبی داشت و باید فرهنگ استفاده درست از آن را به مردم آموخت. نمی‌شود که چون معدودی از تکنولوژی استفاده نامناسب می‌کنند جلویش را گرفت!
رابطه خودتان با فضای مجازی چطور است؟
خود من صفحه‌ای در فضای مجازی به اشتراک دارم که فقط درباره فعالیت‌های هنری و کاری‌ام در آن به مخاطبان اطلاع‌رسانی می‌کنم و سعی می‌کنم دریچه‌ای باشد که از مخاطب، ایده و فکت بگیرم و بگذارم مخاطب حرف و دردودلش را بی‌واسطه درمیان بگذارد.
پس نقطه‌نظرتان نسبت به شبکه‌های اجتماعی همدلانه است؟
اگر همدلی کنیم می‌توانیم با الگوسازی رفتارهای ناپسند این فضا را اصلاح کنیم ولی اگر دربرابر این شبکه‌های اجتماعی فاز تهاجمی بگیریم وارد یک رقابت بی‌حاصل با آن‌ها شده‌ایم که سودی هم ندارد. بهتر است از قابلیت شبکه‌های اجتماعی درجهت ارتباط بهتر و روراست‌تر با مخاطب استفاده کنیم.
