کیفیت پایین برخی از بازیکنان خارجی لیگ برتر، داد مردم را در آورده است و آن ها را به فکر انداخته که با دستمزد این بازیکنان چه کارهایی دست کم در فوتبال ایران می توان انجام داد. بازیکنانی که طی سال های گذشته در تیم های مختلف آمده اند و پولشان را گرفته اند و رفته اند. برخی از آن ها هم با شکایت، خسارت زیادی روی دست باشگاه ها گذاشته اند. تصور کنید یک بازیکن بدون یک دقیقه بازی پول میلیاردی به جیب بزند و برود به امان خدا! مگر می شود اینقدر به این موضوع بی اهمیت نگاه کرد و ساده از کنارش رد شد؟
شاهکار اوساگونا و خارجی‌های تاریخ لیگ برتر
بازیکن خارجی خوب در لیگ برترمان کم نداریم اما تعدادشان در مقابل خارجی های بی کیفیتی که آمدند و رفتند بسیار اندک است. اگر به دو تیم پایتخت یعنی همین استقلال و پرسپولیس نگاه کنیم، خوب متوجه این ماجرا می شویم. داربی مرحله نیمه نهایی جام حذفی جای شاهکار یکی از این بازیکنان بود. کریستین اوساگونا که با سرو صدای زیادی به قهرمان لیگ برتر پیوست، آنقدر ضعیف عمل کرد که فریاد هواداران پرسپولیس بلند شد. عملکردش مقابل استقلال به شکلی فاجعه بار بود که حتی به فوتبالیست بودن او هم باید شک کرد.
آنتونی استوکس که پیش بینی می شد خیال پرسپولیسی ها را از خط حمله راحت کند هم تو زرد از آب درآمد. دلارهای زیادی به جیب زد و فقط مدت خیلی کوتاهی در جمع سرخپوشان حضور داشت. کم نبوده اند بازیکنانی که به دو تیم پایتخت پیوستند و عملکرد ضعیف داشتند یا حتی اصلا بازی نکرده اند.
در چند سال اخیر بازیکنانی مثل ماریو بودیمیر، ولادیمیر پریموف، آلکسی پولیانسکی از پرسپولیس و بویان، الحاجی گرو، هندریک هلمکه، لیام ردی و ریوالدو باربوسا از استقلال تنها تعداد اندکی از بازیکنان خارجی بی کیفیت دو تیم پایتخت بوده اند که دردسرهای زیادی برای این دو باشگاه به وجود آورده اند.
سال به سال شاهد درجا زدن فوتبالمان هستیم
اگر بخواهیم درآمد بازیکنان خارجی بی کیفیتی که در تیم های مختلف لیگ برتری حضور پیدا می کنند و پول می گیرند و می روند را در نظر بگیریم، می شود با این پول ها کارهای زیادی در همین فوتبال انجام داد. ضعف های زیادی که در فوتبال ایران وجود دارد، کم نیستند و راهکارهای مختلفی برای حل این مشکلات وجود دارد. با وجود مشکلات زیاد سخت افزاری، فوتبال ایران به کندی پیشرفت می کند و سال به سال شاهد درجا زدن فوتبالمان هستیم.
اگر کشورهایی مثل قطر، امارات، عربستان یا حتی عراق را ببینیم متوجه می شویم طی سال های اخیر چه پیشرفتی در فوتبال و در به وجود آوردن امکانات مناسب داشته اند. قطر و امارات میزبانی مسابقات آسیایی و جهانی را به عهده می گیرند اما فوتبال ایران همچنان در جا می زند و راه حلی برای ترمیم ضعف های خود هم ندارد.
با پول بازیکنان خارجی بی کیفیت لیگ برتر چه کارهایی در فوتبال می‌توان انجام داد؟
تصور کنید با پولی که به بازیکنان خارجی بی کیفیت می دهیم چه امکاناتی می شود فراهم کرد؛ دوربین های HD و Full HD که به زیبایی های لیگ اضافه می کند، حمایت از باشگاه ها، ترمیم برخی از استادیوم های فرسوده و به روز کردن امکانات ورزشگاه ها که نبودن این‌ها فوتبال ما را در مقایسه با کشورهای عربی عقب انداخته است. بازسازی استادیوم های فرسوده و قدیمی مهم ترین کاری است که باید هر چه زود تر انجام شود.
با هزینه ای که برای خارجی های لیگ برتر می شود، می توان برخی از باشگاه هایی که دیگر جایی در سطح اول فوتبال ندارند را احیا کرد تا مثل گذشته بازیکنان ایرانی مستعد و با کیفیت را به فوتبال معرفی کنند. مثلا می شود با این پول استقلال اهواز را که سال ها قبل در لیگ برتر حضور داشت و هر سال بازیکنان خوب زیادی به لیگ برتر معرفی می کرد احیا کرد تا معدن بازیکن سازی این باشگاه دوباره راه بیفتد و به جای هزینه برای یک بازیکن بی کیفیت، چند بازیکن با کیفیت، آینده دار و سودمند به فوتبال ایران معرفی کند.
باید فرصت را غنیمت شمرد و برنامه ریزی مناسبی انجام داد
انتخاب بازیکنان خارجی باید با اصول و برنامه ریزی انجام شود. شاید برخی باشگاه ها فکر می کنند هر کسی که از خارج از کشور می آید و اسم فوتبالیست را یدک می کشد، حتما از بازیکنان ایرانی با کیفیت تر است. شاید هم خودمان را داریم گول می زنیم که مثلا بازیکن بین المللی در تیممان داریم. ادامه این ماجرا بیش از پیش به ضرر فوتبال ایران است. هرچند با قانون جدید منع بازیکن فعلا شاهد جذب بازیکن یا مربی خارجی نخواهیم بود اما این فرصت را می توان غنیمت شمرد و برنامه ریزی مناسبی انجام شود تا دیگر شاهد ضررهای هنگفت مالی و کیفی نباشیم.
