استقلال برای لیگ قهرمانان آسیا به دوحه رفته، ولی تمام اخبار این تیم پیرامون استراماچونی است که هواداران امیدوارند در لیگ بیستم روی نیمکت بنشیند. پیش از آن فینال جام حذفی تحت تأثیر بازگشت این مربی ایتالیایی قرار گرفت و تمرکز بازیکنان و کادر فنی به هم ریخت تا جام از دست‌شان بلغزد. نقل و انتقالات استقلال هم بدون نظارت سرمربی تیم انجام شد، چرا که مجیدی استعفا داده و هنوز مشخص نیست جانشین او چه کسی خواهد بود. این بلاتکلیفی چه زمانی قرار است تمام شود؟ پروژه جاه‌طلبانه بازگرداندن استراماچونی چه پایانی خواهد داشت؟
سعادتمند در روزهای گذشته بارها از توافق با استراماچونی گفته و تأکید دارد که قانون ممنوعیت ورود خارجی‌ها تنها مانع بازگشت اوست، ولی در روزهای گذشته هیچ پالس مثبتی از طرف ایتالیایی فرستاده نشده است. نه استراماچونی نه وکیلش مذاکرات جدید و توافق را تأیید نمی‌کنند و هرچه هست قیل و قالی است که از سوی مدیرعامل باشگاه و اطرافیانش می‌شنویم. آنها مدعی شده بودند که استراماچونی قرار است برای تماشای بازی‌های استقلال به دوحه برود، در حالی که لیگ قهرمانان بدون تماشاگر برگزار می‌شود و او در صورت سفر به قطر مجبور بود یک هفته را در قرنطینه بگذراند.
حتی اگر فرض کنیم که قانون ممنوعیت جذب مربیان خارجی برداشته شود، باشگاه با کدام بودجه می‌خواهد پیش‌پرداخت استراماچونی را بپردازد؟ استقلال چند پرونده بدهی خارجی دارد و به دلیل بدهی به شفر پنجره‌اش بسته شده. در این شرایط چطور باید باور کنیم که مدیریت باشگاه می‌تواند چنین تعهد سنگینی را بپذیرد؟ فصل گذشته جدایی پرماجرای این مربی به دلیل مسدود بودن راه‌های انتقال پول بود. آیا تغییری در شرایط به وجود آمده یا استراماچونی راضی شده دستمزدش را با چمدان به ایتالیا ببرد؟
حکایت نقل و انتقالات در فوتبال ایتالیا شباهت زیادی به سریال‌های زرد دارد؛ همان قصه‌های پرشخصیت و کشداری که فقط قرار است اوقات فراغت بیننده را پر کند. تابستان هر سال روزنامه‌ها و سایت‌های ایتالیایی بازیکنان زیادی را تا پشت در باشگاه یوونتوس، اینتر یا میلان می‌برند، ولی اکثر این انتقال‌ها به نتیجه نمی‌رسد. این شایعات قرار است هواداران را در فصل تعطیلی مسابقات سرگرم کند، ولی در پشت پرده حکم بازارگرمی برای مربیان و بازیکنان را دارد.
ظاهراً سناریوی بازگرداندن استراماچونی به استقلال هم الهام‌گرفته از همان شایعات مدل ایتالیایی است که به لطف حساب‌های اینستاگرام و کانال‌های تلگرام رنگ و بوی ایرانی گرفته؛ پروژه‌ای که از حد یک آرزو فراتر نرفته و داشته‌های باشگاه را قربانی رویایی دست‌نیافتنی کرده است.
از سفر سعادتمند به ایتالیا که پروژه بازگرداندن استراماچونی از همانجا کلید خورد سه هفته می‌گذرد و در این مدت هیچ پیشرفتی در مذاکرات صورت نگرفته است. مدیرعامل استقلال با سوار شدن بر موج احساسات هواداران قدم در مسیری گذاشت که پایان روشنی برای آن متصور نیست. مربی برافروخته‌ای که سال گذشته تیمش را با وجود اصرار اعضای هیأت‌مدیره در صدر جدول رها کرد و به ایتالیا برگشت تا قراردادش را نقد کند، بعید است دوباره به تهران برگردد.
موج‌های شبکه‌های اجتماعی دیر یا زود فرو می‌نشیند و در آن زمان سعادتمند باید پاسخ بدهد که چه نقشه ثانویه‌ای برای استقلال دارد و مسئول آسیب‌هایی که در هفته‌های گذشته به تیم وارد شد چه کسی است؟
