در روزی که وینفرد شفر اعلام کرد FIFA فرصت ۳۰ روزه و جریمه ۲۵ هزار دلاری برای باشگاه استقلال تعیین کرده تا مطالبات او پرداخت شود، خبر رسید که اللهیار صیادمنش، بازیکن سابق استقلال که قرار بود با درآمد حاصل از فروش او دستمزد شفر پرداخت شود، از فنرباغچه به زوریا لوگانسک اوکراین منتقل می‌شود.
انتقال قرضی او با بند ۵/۳ میلیون یورویی فعال‌سازی انتقال دایمی -که اجباری یا اختیاری بودنش تأیید نشده- انجام می‌گیرد و همزمانی این دو خبر از شفر و صیادمنش برای باشگاه استقلال طعنه در خود دارد.
استقلال صیادمنش را از دست داد و دستمزد شفر نیز پرداخت نشد. استقلال بازیکنی را از دست داد که در روز انتقالش به ترکیه، سخنگوی باشگاه فنرباغچه، اللهیار صیادمنش را یک سرمایه‌گذاری با قیمت پایین برای آینده توصیف کرد و با عبارت «با قیمت ارزان بخر، باعث پیشرفتش شو و با هزینه بالا انتقال بده» برای این خرید نشان داد چه اهدافی در سر دارد، اهدافی که به رغم موفق نشدن اللهیار مطابق انتظارات در ترکیه، توسط فنرباغچه با انتقال به استانبول اسپور و زوریا لوگانسک تعقیب می‌شود.
روزی که صیادمنش از استقلال رفت با توجه به قوانین نقل و انتقالات بازیکنان زیر ۱۸ سال نمی‌توانست بدون اجازه خانواده قرارداد حرفه‌ای امضا کند. او باید ۴۰ روز صبر می‌کرد تا به سن قانونی برسد و از روز ۲۹ ژوئن ۲۰۱۹ قرارداد ۱+۴ ساله‌اش را ثبت کند. توجیه استقلال از فروش پدیده بسیار جوانش پرداخت دستمزد سرمربی بود اما حالا باشگاه استقلال پس از یک سال باید با نرخ بیش از ۳۱ هزار تومانی یورو، دستمزد شفر را پرداخت کند. صیادمنش را هم دیگر هرگز حتی در رویا نمی‌تواند در تیم خود تصور کند. با بند ۵/۳ میلیون یورویی قرارداد با صیادمنش از سوی فنرباغچه، استقلال به بازیکنی در قواره صیادمنش نمی‌رسد.
این آینه‌ای از وضعیت فوتبال ایران است، فروش بازیکن بدون هدف، فروش بازیکن برای پرداخت بدهی اما پرداخت نشدن بدهی و انباشته شدن بدهی‌ها.
در روزهای فروش صیادمنش به فنرباغچه این بحث مطرح بود که باشگاه استقلال نباید در بحران پرداخت دستمزد شفر پدیده‌ای را از دست دهد که شاید یکی دو فصل بعد بتواند چند میلیون یورو از فروش او درآمد کسب کند. استقلال اما وضعیت خود را اضطراری می‌دانست و حتی فروش اللهیار را یک تدبیر مدیریتی خردمندانه و تجاری می‌خواند و مدیریت وقت این انتقال را افتخار خود تعبیر می‌کرد.
بد نیست چند خط از مصاحبه صیادمنش را در روزهای قبل از جدایی بخوانیم: «من استقلالی هستم و مهر استقلال تا ابد روی پیشانی من است. از اینکه امسال با استقلال قرارداد امضا کردم بسیار راضی هستم و هیچ مشکلی هم وجود ندارد. دو سال دیگر با استقلال قرارداد دارم و به هیچ عنوان رفتن یا ماندنم دست خودم نیست و اختیاری برای جدایی از این تیم ندارم ضمن اینکه از پوشیدن پیراهن استقلال کاملاً راضی هستم و به خودم افتخار می‌کنم.» صیادمنش اما به خواست باشگاه استقلال رفت و مشکلی که قرار بود با جدایی او برطرف شود، هنوز بزرگترین مشکل اقتصادی استقلال است و شفر پشت در برای دریافت طلبش ایستاده است.
مدیران باشگاه‌های ایرانی در از دست دادن پدیده‌ها و ستاره‌ها دکترا گرفته‌اند. چه بسا این لقب دکتر که پیشوند اسم همه مدیران ورزش است، در این زمینه‌ها اخذ شده باشد!
