خالق «اتوبوس»، «دمرل»،«ایستگاه»، «ساوالان»، «آپارتمان شماره ۱۳»، «دو نفر و نصفی»، «معجزه خنده»، «سارای»، «بانوی من»، «شهرآشوب» در سن ۶۶ سالگی بر اثر عوارض ناشی از بیماری کبدی در سال ۹۷، دو سال قبل از دنیا رفت.
یدالله صمدی با حسرت ساخت فیلم سینمایی «مشتی عباد» که از آن به عنوان یک پروژه‌ی کمدی موزیکال همچون «اشک‌ها و لبخندها» یاد می‌کرد، از دنیا رفت.
یدالله صمدی از سال ۱۳۹۰ بنا داشت تا پروژه‌ای کمدی موزیکال به نام «مشتی عباد» را بسازد اما خود دو سال بعد از آن با وجود تلاشهایی که برای ساخت این پروژه انجام داده بود، در گفت‌وگویی با ایسنا اظهار کرده بود که سرمایه تولید این اثر را نتوانسته فراهم کند.
صمدی در سال ۹۲ درباره‌ی سرانجام ساخت این پروژه که داستان مرد ۶۰ سالهای را روایت می‌کند که می‌خواهد با دختر جوانی ازدواج کند اظهار کرده بود که در صورت فراهم شدن شرایط، این فیلم کمدی- موزیکال را جلوی دوربین خواهد برد اما واقعیت این است که ساخت چنین فیلمی سرمایه زیادی می‌خواهد که او شخصا آن را در اختیار نداشته.
این کارگردان معتقد بود که جای یک فیلم کمدی- موزیکالی در ایران بسیار خالی است و فیلمنامه این کارتایید شده و مشکلی ندارد و فقط منتظر است به شکلی، مسائل مالی آن برطرف شود. البته مذاکراتی را هم با برخی هنرمندان و مسئولان کشور آذربایجان برای ساخت این اثر انجام داده و آن‌ها قول همکاری‌های غیرنقدی را داده بودند.
او در ادامه این گفت‌وگو بیان کرده بود: در نظر دارم بخشی از این فیلم را در آذربایجان بسازم. البته این فیلم حدود ۵۰ سال قبل هم ساخته شده ولی براساس بضاعت آن زمان بوده و امیدوارم با شرایط متفاوت‌تری بتوانم آن را بسازم.
در همان ایام بود که پروانه ساخت فیلم سینمایی «پدر آن دیگری» در سال ۹۲ صادر شد اما آن را هم به دلیل مسائل مالی نتوانسته بود بسازد اما سرانجام یک سال بعد توانست آن را بسازد.
صمدی با تاکید بر اینکه “باید فیلمهای نجیب در سینمای ایران ساخته شود تا خانواده در کنار هم بتوانند به تماشای یک اثر بنشینند” گفته بود: فیلم دیدن در سالن سینما و به صورت دسته جمعی اتفاق بسیار قشنگی است زیرا اجتماعی زیبا شکل می‌گیرد و نباید خانواده‌ها احساس کنند وقتشان را تلف نکرده‌اند ضمن اینکه به مسائل خانوادگی خودشان هم می‌اندیشند.
این فیلمساز که همواره دغدغه خود را در زمینه سینمای کودک و نوجوان نشان داده، با تأکید بر اینکه چنین فیلم‌هایی برای بدنه سینما بسیار لازم است، درباره کم‌توجهی به سینمای کودک و نوجوان هم می‌گفت: رفتاری که با همین فیلم (پدر آن دیگری) من کردند که آن را از بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر کنار گذاشتند و باعث پایمال شدن سهم عوامل سازنده آن شدند، رفتاری که گرچه مغرضانه و خصمانه نیست ولی نشان می‌دهد که گاهی مدیران غافل می‌شوند و مسائلی از این دست باعث می‌شود که فیلمسازها کمتر به ساخت فیلم درباره کودک و نوجوان رغبت داشته باشند. این پرسشی جدی است که چرا کانون پرورش فکری برای ساخت فیلم‌ها بودجه ندارد؟! در حالی که بچه‌ها نیاز دارند تا برایشان فیلم ساخته شود. این روزها کودکان ما این نیاز خود را با دی وی دی کارتون‌های خارجی پاسخ می‌گویند در حالی که در سالهای گذشته فیلمهای متعددی برای بچه‌ها ساخته می‌شد.
