کریم اکبریمبارکه، بازیگر پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینما که امروز بر اثر کرونا درگذشت، تجربه نقشآفرینی در طیف گستردهای از شخصیتها از سرکرده سپاه یزدگرد تا قاتل امام علی (ع) را در کارنامه دارد.
کریم اکبریمبارکه، متولد سال ۱۳۳۲ در تهران بود و از ابتدای دهه ۵۰ خورشیدی، روی صحنه تئاتر رفت و کار عملی و تحصیل در دانشگاه را همزمان پیش بُرد.
از نسل بازیگران دانشآموخته دانشکده هنرهای زیبا در پیش از انقلاب بود؛ جایی که استادان سرشناسی چون بهرام بیضایی و حمید سمندریان در آن درس میدادند.
کریم اکبری مبارکه متولد ۱۳۳۲ از بازیگران با سابقه تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است که بر اثر ابتلاء به بیماری کرونا، در سن ۶۸ سالگی چشم از جهان فروبست.
خاطرههایی زیبا و دلنشین از کلاسِ درس بهرام بیضایی و سختگیریهای او داشت و از همین رابطه شاگردی و استادی، به فیلمهای این کارگردان بزرگ راه یافت. نخستین کار سینماییاش، «چریکه تارا» (۱۳۵۷) بود؛ یک نقش کوتاه و سرپرستی سیاهی لشکر فیلم را برعهده داشت.
در سال ۱۳۶۰، نقش سرکرده در فیلم «مرگ یزدگرد» را بر عهده گرفت و سال ۱۳۷۰ هم در «مسافران» برای بهرام بیضایی بازی کرد.
پس از دو دهه سابقه بازی در سینما و تئاتر، این تلویزیون بود که کریم اکبریمبارکه را تبدیل به چهرهای شناخته شده کرد؛ وقتی که در سریال «امام علی» (۱۳۷۰) به کارگردانی داود میرباقری، نقش پیچیده و سختِ ابن ملجم را به خوبی ایفا کرد. دیگر نقش ماندگار او در تلویزیون، شخصیت احمر بن شمیط در سریال «مختارنامه»، دیگر ساخته میرباقری بود.
او که کارمند بازنشسته ادارهکل هنرهای نمایشی بود، در سالهای اخیر، کم و بیش به بازی در سریالهای تلویزیون ادامه داد و البته هیچگاه بازیگری پُر کار نشد.
«پهلوان اکبر میمیرد» نوشته بهرام بیضایی به کارگردانی ابراهیم سخنسنج، «دیکته و زاویه» نوشته غلامحسین ساعدی به کارگردانی عبدالله اکبری، «جاننثار» نوشته بیژن مفید به کارگردانی عبدالله اکبری، «عروس» نوشته و کارگردانی بهزاد فراهانی، «ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی» نوشته برتولت برشت به کارگردانی محمد جعفری، «مرگ یزدگرد» نوشته و کارِ بهرام بیضایی، از جمله فعالیتهای مبارکه در عرصه تئاتر ایران بوده است.