طیبی گفت: گروهی با درآمد حاصل از اسنپ برای خود سالن زده و به اصطلاح تماشاخانه خصوصی راه انداختهاند.
در ایامی که کرونا درهای سالنهای نمایش را بسته نگه داشته است، فرصتی پیش آمده تا سراغ اهالی تئاتر رفته و به پای صحبتهای آنها بنشینیم.
در همین راستا و به منظور شنیدن مشکلات هنرمندان عرصه تئاتر با مسعود طیبی نویسنده، مدرس و کارگردان تئاتر به گفت وگو پرداختیم که در ادامه میخوانید.
آقای طیبی فعالیت جدیدتان در حوزه تئاتر چیست؟
نام جدیدترین نمایش من «هنگامهای که هملت به دست جادوگران مکبث کشته شد» است که این کار را سال ۹۵ نوشته بودم و سال ۹۶ اجرا شد و اکنون با نگاه متفاوتی بازتولید میشود. تلاشم بر آن است که اثرم را با توجه به تئاتر تصویری «رابرت ویلسون» پیش ببرم. هملت امروز ما یک جوان سرگردان است که نمیداند از دنیای خود چه میخواهد و تلاش میکند دنیای خود را کشف کند و این تمام آن چیزی است که من در نمایش خود آورده ام.
با پخش تئاتر به صورت آنلاین موافق هستید؟
من تاکید میکنم که به شدت با تئاتر مجازی، تئاتر آنلاین و تئاتر لایو موافق هستم. متاسفانه جامعه هنری نگاهی بسته دارد و فکر میکنند حتما باید در تئاتر، خاک صحنه خورد. خیر به این صورت نیست و ما میتوانیم با ابزارهای متفاوتی کارمان را ارائه دهیم. آیا کسی که در استان بوشهر میخواهد به تماشای یک تئاتر بنشیند، باید این همه راه را بخاطر آن تئاتر به تهران بیاید؟ ما میتوانیم به عنوان یک شبکه گسترده جهانی تئاتر را بسط و گسترش دهیم تا تعداد افراد بیشتری برای تماشای تئاتر وقت بگذارند.
در زمان تمرین، تا چه حد به توصیه های بهداشتی توجه می کنید؟
یکی از هشتگ های پرکاربرد من در صفحه اینستاگرام شخصی، «با ماسک تمرین کنیم» است که در همهی جلسات تمرین اجرا می شود. در ضمن هنرمندان این نمایش به دو گروه تقسیم شده اند تا تعداد افراد، کنترل شده باشد و ماسک و الکل برای تمام عوامل موجود است و قبل از ورود محیط سالن تمرین، کاملا ضدعفونی میشود.
شکل گیری پدیدهای به نامه تئاتر خصوصی چه پیامدهایی داشت و وضعیت آن در دوران کرونا به چه صورت است؟
روند آموزشی در دنیا رو به تغییر است. اکنون در حیطه تئاتر دانشگاهی تغییر بسیار زیادی نسبت به گذشته ایجاد شده است. سالانه تعداد بسیار زیاد و قابل توجهی وارد این حوزه میشوند که خروجی قابل توجهی ندارند. در اواسط دهه ۸۰ سند ملی توسعه تئاتر از طرف دکتر رحمت امینی مطرح شد که قرار بود به صحن علنی مجلس برود، اما هرگز به مجلس نرفت و تلاش دکتر امینی و گروهشان ابتر ماند. کما اینکه دولت نیز حمایتی از تئاتر و اهالی آن نمیکند.
در نهایت سالنهای خصوصی به میان آمدند و تعدادشان بالا رفت؛ به دنبال آن تعداد آموزشگاهها نیز افزایش یافت و افراد ناآگاه که علم کافی در این زمینه ندارند وارد حوزه تدریس شدند که در آموزشگاهها فراوان به چشم میخورد؛ گروهی با درآمد حاصل از اسنپ برای خود سالن زده و به اصطلاح تماشاخانه خصوصی راه انداختهاند. بماند که گروهی اسم فرزندان خود و گاها اسم اشخاص بزرگ تئاتر را بر این تماشاخانهها میگذارند؛ سالنهایی که فقط سوپراستارها اجرا میروند و زمانی که جوانان نا آگاه را با پولهای کلانی که بابت کلاس آموزشی از آنها گرفته اند وارد تئاتر می کنند تماشاگرانش فقط خانوادههایشان هستند. بنابراین الان حق اعتراض به تعطیلی تماشاخانه های خود را ندارند و توقع حمایت هم نداشته باشند.
فضای تدریس و کیفیت آن در دوران کرونا به چه صورت است؟
اساتید کم تجربهای وارد کار میشوند که گاها دیده شده تجربه دانشجو از استاد به مراتب بالاتر است. همچنین سامانهها ضعیف طراحی شده و آموزش آنلاین وضعیت نابسامانی را برای بحث آموزش به وجود آورده است که این از زیرساختهای ضعیف نشات میگیرد و من پیش بینی میکنم نسل آینده وضعیت خوبی نخواهد داشت. اگر از فضای مجازی درست استفاده کنیم فضای بسیار خوبی دارد که میتواند به آموزش کمک کند، منتهی ابزارهای لازم وجود ندارد که بتوان آموزشهای فوق العاده خوبی برای دانشجوهادر این فضا قرار داد.
گفتنی است ایمان میر هاشمی، علیرضا قیدری، آیدا آب پرور، مهسا عباسی، مهسا اثنی عشری بازیگران نمایش «هنگامهای که هملت به دست جادوگران مکبث کشته شد» هستند و دیگر عوامل این تئاتر عبارتند از تهیه کنندگان: سمیه طیبی، مریم فرجاد طراح صحنه: سعید آرین مجد و طراح لباس: متین کیمنش.