ماه‌ها پس از انتخاب شدن به عنوان سرمربی جدید تیم ملی، دراگان اسکوچیچ تنها دو مسابقه را روی نیمکت این تیم پشت سر گذاشته است. او در این دو بازی، چهار سیستم مختلف را آزمایش کرده و هنوز نتوانسته از همه موجودیت فوتبال ایران استفاده کند. با این حال نمایش‌‌های تیم او تا حدود زیادی امیدوارکننده به نظر می‌رسد. شکست دادن تیمی مثل بوسنی که در لیگ ملت‌های اروپا یقه ایتالیا و هلند را گرفته، نتیجه قابل قبولی به نظر می‌رسد. هرچند که در دیدارهای تدارکاتی همیشه راه‌های رسیدن به نتایج از خود نتایج مهم‌تر هستند.

اعتماد به نفس. دوران فوتبال احمدرضا عابدزاده را می‌توان در همین یک کلمه خلاصه کرد. گلری که همیشه به خودش ایمان داشت و مطمئن بود که در حساس‌ترین لحظه‌ها، درست‌ترین کار را انجام می‌دهد. حالا بعد از تماشای نمایش امیر عابدزاده روبه‌روی بوسنی، می‌توان نتیجه گرفت که این اعتماد به نفس از طریق ژن‌ها به عابدزاده جوان منتقل شده است. ستاره‌ای که در لیگ پرتغال پنالتی الکس تلس را می‌گیرد و در لباس تیم ملی هم، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. شاید امیر در این بازی آنقدر تحت فشار قرار نگرفت و وادار به انجام واکنش‌های میخکوب‌کننده نشد اما یکی از کلیدی‌ترین ویژگی‌های او در این نبرد، پاس‌های دقیقش در فشار بود. مدافعان تیم ملی چند پاس رو به عقب ریسکی به امیر دادند اما او، فوق‌العاده آرام و مسلط ظاهر شد و هر بار با یک پاس به شدت دقیق، بازیکن دیگری را صاحب توپ کرد.

امیر نه زیر توپ کشید و نه کنترلش روی بازی را از دست داد. این ویژگی برجسته‌ای است که نشان می‌دهد او به لحاظ ذهنی چقدر برای چنین کاری آماده به نظر می‌رسد. در خط دفاعی، دراگان این بار تیمش را با سه مدافع به زمین مسابقه فرستاد. به نظر می‌رسد او هنوز تصمیمش را در این مورد نگرفته اما نفراتی مثل مرتضی، شجاع، کنعانی و مجید حسینی در ماتریس ذهنی‌اش قرار دارند. اگر در نهایت تصمیم مربی کروات بازی با دو مدافع میانی باشد، احتمالا دو نفر از این چهار نفر بازیکن فیکس تیم ملی خواهند بود. در سمت راست خط دفاعی، اسکوچیچ تیم ملی را کمی «معمولی‌تر» کرده است. می‌گویند او به سبک بازی رامین علاقه‌ای ندارد و به خاطر سن و سال، قید وریا را زده است. در این صورت به نظر می‌رسد اگر انتخاب عجیبی مثل مهدی شیری در کار نباشد، نجاریان جوان و صادق محرمی برای این پست در تیم اسکوچیچ مبارزه می‌کنند. در سمت چپ هم میلاد محمدی همچنان کلیدی‌ترین گزینه به شمار می‌رود و این احتمال وجود دارد که احسان نیز گاهی در این پست ظاهر شود.

شکست دادن تیمی مثل بوسنی که در لیگ ملت‌های اروپا یقه ایتالیا و هلند را گرفته، نتیجه قابل قبولی به نظر می‌رسد. هرچند که در دیدارهای تدارکاتی همیشه راه‌های رسیدن به نتایج از خود نتایج مهم‌تر هستند

زوج احسان حاج‌صفی و احمد نوراللهی در میانه میدان، روبه‌روی بوسنی چندان درخشان نبودند. هر دو نفر، توپ‌های زیادی را لو دادند و البته چند قطع توپ خوب هم داشتند. به نظر می‌رسد سبک بازی این دو نفر، کمی شبیه به هم باشد و این موضوع برای میانه میدان تیم کمی نگران‌کننده خواهد بود. سعید عزت‌اللهی که پس از مدت‌ها در این نبرد دوباره به تیم ملی برگشته بود، با یک پاس گل استثنایی مهدی قایدی را صاحب فرصت گل‌زنی کرد و نشان داد که چه انگیزه‌ای برای درخشیدن در این تیم دارد.

به نظر می‌رسد باید در انتظار بازگشت سعید به ترکیب اصلی تیم دراگان باشیم اما زوج او این بار دیگر امید ابراهیمی نیست و یک نفر از بین احسان و احمد برای این کار در نظر گرفته می‌شود. اگر قرار باشد تیم ملی به جای دو هافبک میانی با سه هافبک وسط بازی کند، احتمالا علی قلی‌زاده یا سامان قدوس هم به عنوان گزینه هجومی برای تیم در نظر گرفته خواهند شد. سامان از استعداد فوق‌العاده‌ای برخوردار است و علی قلی‌زاده این اواخر، فراتر از حد انتظار نشان داده است.

بعید به نظر می‌رسد که ترکیب نهایی خط حمله تیم اسکوچیچ، شباهت زیادی به ترکیب دیدار با بوسنی داشته باشد. چراکه نفرات مهمی مثل طارمی، آزمون و جهانبخش در این مسابقه حضور نداشتند. نفراتی که احتمالا ترکیب نهایی خط حمله سه نفره تیم دراگان را خواهند ساخت. با این حال به نظر می‌رسد کاوه رضایی، وحید امیری و قلی‌زاده، همچنان در اردوهای تیم حضوری بسیار پررنگ داشته باشند.

واضح به نظر می‌رسد که «رقابت» در تیم ملی، به شدت اوج گرفته و این رقابت در همه پست‌ها بسیار جدی شده است. اسکو کار سختی برای انتخاب یک ترکیب نهایی و حتی یک فهرست ۲۳ نفره خواهد داشت و نفرات متوسط، دیگر نباید جایی در اردوها داشته باشند. انتخاب لیست برای دیدارهای سرنوشت‌‌ساز، عملا یک چالش بسیار بزرگ برای اسکوچیچ خواهد بود اما رقابت و انگیزه‌ای که در بین نفرات وجود دارد، به رشد بیشتر تیم کمک می‌کند. ایران به هیچ وجه یک تیم ۱۱ نفره نیست و روی نیمکت، گزینه‌های خوبی برای تغییر دادن شرایط دارد. همه چیز آماده به نظر می‌رسد تا این تیم با دو پیروزی انتقامی روبه‌روی عراق و بحرین، مسیر سرنوشت را به سود خودش تغییر بدهد.