حالا نمایشهایی خوب در وایله و بازی قابل قبول مقابل بوسنی، سند بازیابی سعید در زمانهای است که هنوز آغاز کار وی در سطح بینالمللی به حساب میآید
یکی از نکات جالب بازی دوستانه اواخر هفته پیش تیمهای ملی فوتبال ایران و بوسنی در شهر سارایوو، نمایش جالبی بود که سعید عزتاللهی با وجود قلت دقایق حضورش در میدان ارائه داد. این هافبک اسبق ملوان که ۲۴ساله و دارای ۱۹۰سانتیمتر قد و بسیار خونسرد و بر کارش مسلط است، از دقیقه ۷۶ جای وحید امیری را در ترکیب تیم ملی گرفت و در همین مدت کوتاه بسیار خوب و زیاد به تیم دراگان اسکوچیچ یاری رساند. او که سابقه حضور در تیمهای اتلتیکومادرید، روستوف، آنژی، ردینگ، یوپن و آمکار را هم دارد و امسال در تیم وایله دانمارک خوش درخشیده، در دقایق یادشده بازی رو به جلوی تیم ملی را از نقطهای در وسط میدان و نزدیک به یکسوم انتهایی زمین طراحی و هدایت کرد و اجازه میدانگیری را به مردان بوسنی نداد و در نهایت پاس منجر به گل دوم ایران را هم برای مهدی قائدی فرستاد. این نمایش نشان دادن عزتاللهی پس از یک سال و اندی کمفروغی، مصدومیت، دوری از میدان و از دست دادن جای همیشگیاش در فهرستهای تیم ملی، سرانجام به جایگاه قبلیاش رجعت کرده و دوباره «سعید عزتاللهی» شده است.
بهرههای آشنایی قبلی
اضافه بر فرم عالی و بیلان بالای کار سعید در فصل جاری لیگ دانمارک، مسألهای که به او کمک زیادی برای رجعت به تیم ملی و پس گرفتن جای سابقش کرده، آشنایی قبلی اسکوچیچ با وی است. در تکفصلی که این مربی ۵۴ساله کروات ملوان را هدایت میکرد و این تیم را به رتبه احترامبرانگیز هفتم در لیگ برتر رساند، سعید عزتاللهی هم در جمع «قو»های سپید انزلی حضور داشت و از پایههای کار و ارکان اصلی آن تیم بود. اسکوچیچ بعداً به فولاد و صنعتنفت رفت اما هرگز فراموش نکرد که در قامت عزتاللهی هافبکی را دارد که اگر بهدرستی برای وی طراحی و کارها را تعریف و اجرایی کند، او میتواند بسان جواد نکونام به خط میانی هر تیمی آهنگ و ریتم لازم را ببخشد.
روزهایی نامساعد و کمثمر در آمکار قعرنشین لیگ روسیه، تیم لیگ یکی ردینگ انگلیس و تیم نازل یوپن بلژیک از بیلان کار و اعتبار سعید کاست و مصدومیتها هم مزید بر علت شد و طبعاً اسکوچیچ نتوانست در فهرستهای قبلیاش او را فرا بخواند، ولی برای مسابقه با بوسنی همه شرایط فراهم بود تا اسکوچیچ جوانی را از نو بیازماید که امسال در وایله دانمارک تولدی تازه داشته است.
جوانی که کم نمیآورد
آمار حاصله نیز تأییدکننده این موضوع و نشانگر اوجگیری پسر مستعد نادر عزتاللهی، هافبک سالهای دور ملوان پس از گذراندن دو سه فصل متوسط و کمحاصل است. او در تیمی که در ۸ بازی ۱۴ امتیاز جمع کرده و با وجود اکتفا به رتبه پنجم جدول فقط ۳ امتیاز با تیم صدرنشین لیگ دانمارک فاصله دارد و کارنامهاش مشتمل بر ۴ برد، دو مساوی و دو باخت است، ۷۲۰ دقیقه به میدان آمده و دو گل غرورانگیز هم زده که مقابل تیمهایی چون لینگبی نامدار و «AB» متوسط بوده است. برای مرد جوانی که حتی در تکفصل حضورش در اتلتیکومادرید از کمند حضور در تیم جوانان این باشگاه معروف خارج شد و مورد توجه دیهگو سیمئونه، سرمربی تیم بزرگسالان اتلتیکو هم قرار گرفت، دستاوردهای این فصل البته یک نقطه اوج برای او بهشمار نمیآید.
تماشاگران لیگ روسیه فراموش نکردهاند او چه در روستوف مدعی و چه در آنژی ماخاچکالای پرامید، نمایشهای قدرتمندانهای را ارائه داد و در هیچ تلاقی و دوئلی کم نیاورد. بازی مؤثر و دائمی در لیگ انگلیس البته کاری بسیار سخت برای سعید و اصولاً برای هر بازیکن غیر بریتانیایی است که به آنجا گسیل میشود و حتی کریم باقری در اواخر دهه ۱۹۹۰ در تیم چارلتون نیز چندان به بازی گرفته نشد و سرنوشت سایر ایرانیهای این لیگ نیز با وجود درخششهای مقطعی علیرضا جهانبخش در تیم برایتون چندان بهتر از این نبوده است، اما عزتاللهی در دو فصل گذشته بیش از آنکه شخصاً در تیمهایی مثل ردینگ و یوپن ناکام مانده باشد، چوب سطح متوسط کار این تیمها را خورد و فضای پرواز برای او مهیا نبود و مصدومیتها و حضور طولانی در اردوهای ملی و چندهوایی شدن نیز در کمثمر شدن سعید تأثیرگذار بودند.
همچنان در نقطه آغاز
حالا نمایشهایی خوب در وایله و بازی قابل قبول مقابل بوسنی، سند بازیابی و احیای سعید در زمانهای است که هنوز آغاز کار وی در سطح بینالمللی با وجود پیشینه حضور او در جامجهانی ۲۰۱۸ به حساب میآید زیرا سن او و جوانی و نشاطش چیزهایی است که سعیدخان را به آیندهای عالیتر امیدوار میسازد. او جوانی است که میتواند به اسکوچیچ و به طریق اولی به تیم ملی یاری برساند تا خردادماه سال آینده از سد بحرین و عراق هم بگذرد و ایران را راهی مرحله نهایی پیکارهای انتخابی جامجهانی ۲۰۲۲ در قاره آسیا کند. بله، سعید دوباره «عزت»مند و میداندار شده است.
عزتاللهی: همیشه تابع نظر مربی هستم
سعید عزتاللهی بعد از یکی دو اردو غیبت به ترکیب تیم ملی برگشت و بازی قابل قبولی مقابل بوسنی به نمایش گذاشت. او درباره این بازی میگوید: «بازیهای دوستانه مقابل تیمهایی مانند بوسنی که در سطح اروپا شناختهشده است و بازیکنان سرشناسی دارد میتواند نقاط ضعف و قوت تیم ملی را بیشتر مشخص کند تا با کار کردن روی آنها در زمان باقیمانده تا دیدارهای مقدماتی بتوانیم به جامجهانی صعود کنیم. جدا از بحث تیم بوسنی و بازیکنان بزرگش، همدلی، خواستن و تلاش بازیکنان نقطه قوت ما بود. نفراتی که از ابتدا وارد زمین شدند و بازیکنانی که بهعنوان ذخیره آمدند، همه فعل خواستن را صرف کردند و تا آخرین لحظه بازی هم دست از تلاش برنداشتیم و خودمان را برنده تصور نکردیم. این مسأله نقطه قوت و برگ برنده ما بود. مسابقات تدارکاتی باید بستری باشد تا در بازیهای رسمی کمترین ضریب اشتباه را داشته باشیم.»
هافبک تیم ملی درباره بازگشتش به اردو بعد از مصدومیت میگوید: «خیلی خوشحالم پس از مدتها که بهدلیل آسیبدیدگی و صلاحدید کادر فنی از تیم ملی دور بودم دوباره به این تیم بازگشتم. همیشه در مصاحبههای خود گفتهام تابع نظر مربیان هستم و هر وقت از من بخواهند مانند یک سرباز در خدمت تیم ملی هستم.»