تقریبا اواخر فصل پیش بود که امیر قلعهنویی از هدایت سپاهان کنار رفت. زردپوشان اصفهانی که قبل از تعطیلات کرونایی به خاطر حاضر نشدن در زمین مسابقه مقابل پرسپولیس سه بر صفر بازنده شدند بعد از شروع مجدد رقابتها هم روند نزولی پیدا کردند و در نهایت حتی سهمیه لیگ قهرمانان را هم از دست دادند.
امیرخان هنوز هم یکی از مقصران اصلی آن شکست معرفی میشود.
موقعی که اعلام شد قلعهنویی دیگر سرمربی سپاهان نیست هنوز فصل به اتمام نرسیده بود اما خیلیها از تمام شدن قلعهنویی نوشتند. ما هم نوشتیم. نوشتیم ژنرال در سراشیبی قرار گرفته و احتمالا دیگر نباید او را در تیمهای بزرگ ببینیم. نوشتیم کار قلعهنویی به عنوان یک مربی تاپ لول تمام شده. بخش اول پیشبینیها درست از آب در آمد. یعنی امیر قلعهنویی جایی در بین تیمهای مدعی پیدا نکرد و سرمربی تیمی شد که تنها یک فصل از حضورش در لیگ برتر میگذشت.
اما با گذشت دو هفته از شروع لیگ برتر به نظر میرسد ممکن است مجبور شویم در پیشبینی دوم کمی بیشتر تامل کنیم یا لااقل آن را به تعویق بیندازیم. دو هفته، دو برد، ۵ گل زده یک گل خورده، یک مهاجم سه گله و یک کلین شیت حاصل کار امیر قلعهنویی با گلگهر سیرجان بوده. آنها در هفته اول سپاهان مدعی را سه بر یک شکست دادند و در هفته دوم در دربی کرمان تیم تازه لیگ برتری شده مس رفسنجان را با دبل منشا از پیشرو برداشتند. گلگهر حالا ۶ امتیازی است و در صدر جدول لیگ برتر قرار دارد؛ نتیجهای که کمتر کسی تصورش را میکرد.
اضافه شدن چند ستاره به تیم گلگهر یکی از دلایل موفقیت این تیم میتواند باشد. حضور علیرضا حقیقی دروازهبان تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۴، آرمین سهرابیان و میلاد زکیپور مدافعان سابق استقلال، رضا شربتی و محسن کریمی از جمله این بازیکنان هستند. علاوه بر این میتوان از بازگشت گادوین منشا مهاجم سابق پرسپولیس و استقلال به فرم ایدهآل گفت. منشا در دو بازی اول فصل سه گل زده و یک پاس گل داده و در مجموع روی هشتاد درصد گلهای تیمش تاثیر مستقیم داشته است. این چیزی است که مدتها بود از منشا ندیده بودیم.
با تمام این تفاسیر باید گفت آنچه گلگهر را در فصل جاری متمایز کرده حضور امیر قلعهنویی روی نیمکت این تیم است. به نظر میرسد این بار در و تخته خوب به هم جور شدهاند.
یک تیم کمحاشیه که انتظار چندانی هم از آن نمیرود به همراه بازیکنانی گوش به فرمان و با انگیزه در اختیار مربیای قرار گرفته که شناخت دقیقی از فوتبال ایران دارد و قصد کرده چیزهای زیادی را اثبات کند. تیم گلگهر در دو بازی ابتدایی لیگ با همان فرمت مشخص تیمهای قلعهنویی بازی میکند اما بسیار روانتر و هماهنگتر.
گویا تولد ۵۷ سالگی امیرخان (یک آذر) تبدیل به یک تولد نمادین برای او شده؛ تولدی به معنای بازگشت به دوران اوج.
محمد ربیعی سرمربی مس رفسنجان بعد از بازی در مورد شکست تیمش مقابل گلگهر گفت: تفاوت ما با آنها در منشا بود. با این حال نگاهی به جریان بازی نشان میدهد مساله فقط به یک بازیکن مربوط نمیشده. تیم سیرجانی در بیشتر مواقع بازی سوار بر بازی بود و موقعیتهای بیشتری خلق کرد. حال سوال اینجاست که قلعهنویی و گلگهر تا کجا میتوانند فرم خوب خود را حفظ کنند؟ در این مسیر تجربه سرمربی و بازیکنان شناختهشدهای که در تیم حضور دارند نظیر منشا و حقیقی و شکوری و برزای و سایرین میتواند کمک بسزایی کند. گلگهر همچنین از نیمکت خوبی هم برخوردار است. این یکی از مولفههای مهم برای در کورس ماندن تیمها به حساب میآید.
همانطورکه گفته شد هیچکس از گلگهر سیرجان انتظار تلاش برای قهرمانی یا حتی کسب سهمیه ندارد. شاید همین که آنها بتوانند در نیمه بالای جدول قرار بگیرند نتیجه قابل قبولی به حساب بیاید. با این حال نه امیر قلعهنویی و نه شاگردانش بدشان نمیآید در حد یک مدعی شناخته شوند. کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا میتواند یک هدف جذاب برای آنها باشد. هفته آینده قلعهنویی و تیمش یک محک جدی خواهند خورد. آنها مقابل فولادی قرار میگیرند که علاوه بر مدعی بودن از برد برابر استقلال میآیند. بازی فولاد و گلگهر رقابت بسیار مهیجی خواهد بود که میتواند خیلی از علامت سوالها را برطرف کند.