پرسپولیس در حالی برای فینال لیگ قهرمانان آماده میشود که بدون تردید، این مهمترین مسابقه برای تک تک نفرات باشگاه خواهد بود. همه ستارههای ترکیب ثابت و همه نفرات ذخیره، سهم مهمی در این مسابقه فراموشنشدنی خواهند داشت. با این حال شاید برای برخی از این نفرات با انگیزههای متفاوت، این بازی به دلایلی مهمتر هم باشد. نفراتی که به هیچ قیمتی حاضر نیستند با دستهای خالی و بدون جام به تهران برگردند.
یحیی؛ میخواهم «اولین» باشم
آخرین مربی ایرانی که تیمش را قهرمان آسیا کرد، فیروز کریمی بود که این کار را با پاس تهران انجام داد. در تمام تاریخ پرسپولیس، مربیان ایرانی هرگز این باشگاه را به فینال آسیا نبردهاند و حالا یحیی اولین مربی ایرانی فینالیست آسیا در پرسپولیس به شمار میرود. او در دیدار حساس امروز میتواند کاری را انجام بدهد که حتی برانکو هم انجام نداده است. گلمحمدی در روزهای گذشته بارها و بارها از انگیزه فوقالعاده بالای نفرات تیمش حرف زده و از شوق آنها برای بردن بازی گفته است. بدون شک خود یحیی بیشتر از همه انگیزه دارد تا این دستاورد تاریخی را تجربه کند.
سیدجلال؛ جای خالی یک جام
پرافتخارترین بازیکن همه ادوار لیگ برتر، در این سالها جامهای زیادی به دست آورده است. سیدجلال هم با سایپا، هم با سپاهان و هم با پرسپولیس قهرمان لیگ شده و تقریبا در نیمی از دورههای فوتبال باشگاهی ایران به قهرمانی رسیده اما جای خالی یک قهرمانی دلچسب آسیایی در این کارنامه پرافتخار احساس میشود. شاید این آخرین فینال سیدجلال و یکی از آخرین تجربههای آسیایی او در لباس پرسپولیس باشد. در شرایط عادی، او احتمالا این بازی را از روی نیمکت آغاز میکرد اما حالا که دیگر شجاع تیم را ترک کرده، جلال دوباره به یک وزنه بسیار مهم برای خط دفاعی پرسپولیس تبدیل شده است.
حامد لک؛ هنوز دیر نشده
از سالها قبل علاقه وافر حامد به پرسپولیس از هیچکس پنهان نبود اما مدت زیادی طول کشید تا این بازیکن بتواند برای تیم محبوبش به میدان برود. قرمزها در تمام تاریخ، گلرهای بزرگ و جاودانهای داشتهاند اما هیچکدام از این سنگربانها قهرمانی آسیا را تجربه نکردهاند. اگر لیگ همچنان کیفیتش را حفظ کند و باز هم آماده و سرحال نشان بدهد، میتواند علاوه بر قهرمانی دستکش طلای این رقابتها را نیز به دست بیاورد.
مهدی شیری؛ سوژه شوخی نیستم!
پس از دعوت شدن مهدی شیری به تیم ملی، حرف و حدیثهای زیادی در مورد این بازیکن شکل گرفت. او تقریبا هیچوقت جدی گرفته نشده و خیلی وقتها سوژه شوخی بوده و حالا چه فرصتی بهتر از این برای اثبات اینکه او هم میتواند برای پرسپولیس موثر باشد. احتمالا در سیستم جدید یحیی، شیری به ترکیب برمیگردد تا سیامک یک خط جلوتر برود. این آخرین فرصت شیری است تا ثابت کند شایستگی لازم را برای فیکس بودن در پرسپولیس و دعوت شدن به تیم ملی دارد.
کمال؛ فرار از نیمکت
هافبک شماره ۱۱ قرمزها این هفتهها با قضاوتهای بیرحمانهای روبهرو شده و خیلیها تصور میکنند دوران درخششاش در زمین فوتبال دیگر رو به اتمام است. با این حال خود او چنین اعتقادی ندارد و به همین خاطر به سختی برای فینال آسیا تمرین کرده است. هراس بزرگ یحیی و هوادارها در مورد کمال، اخراج شدنهای متوالی این بازیکن است. اگر این اتفاق در دیدار با اولسان هم تکرار شود، پرسپولیس حسابی به دردسر خواهد افتاد.
بشار؛ آخرین بازی
بعد از رسیدن به فینال آسیا، تصمیم به جدایی داشت و حتی مدتی هم با پرسپولیس تمرین نکرد اما از آنجایی که با این باشگاه قرارداد داشت، نتوانست تصمیم به جدایی بگیرد. او در جمع قرمزها ماند تا در چنین روزی در فینال آسیا به میدان برود. گفته میشود رسن از باشگاه قول گرفته که بعد از فینال دیگر به تهران برنگردد. احتمالا این اتفاق رخ خواهد داد و طبعا این ستاره دست به هر کاری میزند تا آخرین تجربه بازی برای پرسپولیس را به یک تجربه درخشان و دلچسب تبدیل کند.
امید؛ تولد دوباره
امید عالیشاه حالا کاپیتان دوم و یکی از نفرات ثابت پرسپولیس است اما هنوز مدت زیادی از کنارگذاشته شدن او توسط کادر فنی نمیگذرد. یک بار کالدرون و یک بار یحیی، روی نام او قلم قرمز کشیدند اما سرنوشت، دوباره امید را در چنین موقعیتی قرار داد. حالا وقتش رسیده که عالیشاه درون زمین ثابت کند که شایستگی این فرصت تاریخی را داشته است.
مهدی عبدی؛ در جستوجوی بزرگ شدن
اگر بدانیم که هیچکدام از مهرههای پرسپولیس در تمام تاریخ هرگز موفق به گلزنی در فینال آسیا نشدهاند، اهمیت موقعیت امروز مهدی عبدی را درک خواهیم کرد. او در دیدار با النصر هم گلزنی کرد و نشان داد که چه فوتبالیست درخشانی است. شاید عبدی تا امروز به اندازه تواناییها یا گلهای حساسش مورد توجه قرار نگرفته اما تردیدی وجود ندارد که او آماده است تا با تمام وجود برای پرسپولیس به میدان برود و یکی از بهترین، تاریخیترین و مهمترین گلهای تاریخ باشگاه را به ثمر برساند.