مجید جلالی: یک بار دیگر فینال لیگ قهرمانان آسیا را در ذهن مرور کنید. همه چیز خوب پیش رفت و پرسپولیس با وجود همه کمبودهایش، پابه پای حریف کره ای فوتبال کرد. ما هیچ وقت تا این اندازه به قهرمانی نزدیک نشده بودیم اما روی دو لحظه کوتاه و دو اشتباه فردی، جام از دست رفت. دلیلش چیست؟ خیلی ها در همین مدت کوتاه، خیلی ها از عدم تمرکز بازیکنان حرف زدند، اما من خیلی به این جمله معتقد نیستم.
برای بازی هایی نظیر فینال، باید سطح انگیختگی بازیکنان تحریک شود و آن را بالا ببرید اما باید حواسمان باشد که این انگیختگی از یک سطح نرمال فراتر برود چراکه ریسک افزایش اشتباهات فردی هم بالا می رود. من معتقدم بازیکنان پرسپولیس برای این بازی و برای قهرمان شدن بیش از حد برانگیخته شده بودند و به همین خاطر آن اشتباهات از احمد نوراللهی و مهدی شیری سر زد.
البته مشکل اصلی فوتبال ایران کمبود تجربه بین‌المللی است. وقتی تجربه بین المللی کافی باشد شما نیاز نیست انگیزه بازیکنان را بالا ببرید چون بازیکنان خودشان آنقدر تجربه دارند که بدانند در چه مسابقه بزرگی حضور دارند. در واقع آرامش بازیکنان در زمین نتیجه همین تجربه بین المللی است. این چیزی نیست که در اردو به دست بیاید. تجربه بین المللی در تمرین به دست نمی آید. شما انقدر باید بازی بین المللی در سطح ملی و باشگاهی انجام داده باشید که وقتی به همچنین بازی های بزرگی می رسید، در عین اینکه انگیخته هستید، راحت باشید و آرامش داشته باشید.
سال گذشته و جام ملتهای آسیا را به خاطر بیاورید. اکر کارشناسان ایران را بهترین تیم جام می دانستند اما در مصاف با ژاپن دیدیم که چطور در یک صحنه، همه معادلات بهم ریخت و تیمی که از تجربه بین المللی بیشتری برخوردار بود، برنده شد.
در واقع فوتبال ایران قافیه را دارد به یک سری موارد تکراری می بازد. درست است که ما در خیلی از جنبه ها از شرق آسیا عقب تر هستیم اما وقتی بازیکنان ما در چنین میدان های بزرگی پایاپای می جنگند، این بدان معناست که ما به لحاظ نیروی انسانی واقعا قوی و غنی هستیم و فقط آن تجربه بین المللی کافی را نداریم و نمی‌توانیم خودمان را به آرامش و سطح انگیخته ای معقول برسونیم.
در همین بازی فینال شما به تعویض‌ها دقت کنید. سه بازیکنی که برای اولسان به زمین آمدند روی هم رفته بیش از ۱۲۰ بازی ملی داشتند اما جمع بازی های ملی کل نیمکت پرسپولیس به عدد ۱۰ هم نمی رسید. مخلص کلام اینکه ما در فوتبال به لحاظ استعداد و نیروی انسانی در سطح قابل قبولی هستیم، اما فقدان یک سیستم مدیریت کارآمد و نبود سرمایه گذاری مناسب باعث شده نتوانیم در سطح بین الملل شاهد موفقیت چشمگیری باشیم.