مجتبی احمدی کارگردان در گفت‌وگو یی درباره برنامه شکلات تلخ گفت: این برنامه از اوایل تابستان با هدف بررسی زندگی کودکان کار و آسیب دیدگان اجتماع کلید خورد. به تازگی قسمت ۵٠ این برنامه آماده شده است. بعد از ساخت بیش از ٢۵ هزار دقیقه برنامه برای تلویزیون، شکلات تلخ سخت‌ترین و شیرین‌ترین برنامه‌ی دوران کاریم بوده است.

وی ادامه داد: شکلات تلخ از یک اتفاق هنری و رسانه ای به یک مسئولیت اجتماعی تبدیل می‌شود. برای تولید چنین پروژه‌ای به حمایت مدیران سیما به خصوص اشناب مدیر شبکه پنج سیما و کریمی قائم مقام و مدیر گروه اجتماعى این شبکه نیاز داشتیم. در این برنامه می‌خواهیم، به نفع مردم آسیب دیده‌ کشور با هدف سامان دهی، توانمند سازی، و کمک به آن‌ها فعالیت کنیم.

احمدی عنوان کرد: در شکلات تلخ موضوعاتی چون کودک کار، کودک خیابان، کودک زباله گرد، دختران فاصله گرفته از منزل، مهاجرت، طلاق، اعتیاد و… را بررسی و با مسئولان مربوطه هر معضل اجتماعی را واکاوی کردیم. جایگاه اجتماعی و تاثیر آسیب‌ها را با کمک کارشناسان و روانشناسان سازمان بهزیستی از جمله فرید معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، دکتر آرام رئیس بهزیستی شهر تهران، دکتر علی گو رئیس آسیب‌های سازمان بهزیستی و چند تن دیگر تحلیل کردیم و به سراغ متولیان آن حوزه در دولت، مجلس و شورای شهر و… هم رفتیم. در نهایت این پیگیری‌ها از طریق مقتدایی نماینده مردم اصفهان و نایب رییس کمسیون امنیت مجلس به دفتر ریاست جمهوری رسیدیم و روی نامه درخواست نماینده مجلس دستور پیگیری و رسیدگی داده شد.

کارگردان مستند شکلات تلخ اظهار کرد: از قسمت ۴٠ به بعد مسئولیت اجتماعی، محوریت برنامه شد. به دنبال افرادی هستیم که بدون دستور و بروکراسی اداری، خودجوش در پی این هستند که ناجی آسیب دیدگان باشند. از کوره‌های آجر پزى تا دروازه غار و شوش، از حاشیه نشینی در اطراف کلان شهر‌ها و نمایش مهاجرت‌های اشتباه تا مدرسه سازی در مناطق کم بهره  رفت، سوژه برنامه ماست. سعی می‌کنیم، داستان زندگی افراد آسیب دیده را به گوش همه برسانیم و برای رفع مشکلات آن‌ها به کمک تحلیل گران، کاربلدان و محققان راهکاری ارائه دهیم.

تهیه کننده این برنامه افزود: خیلی‌ها از رک بودن برنامه رنجیدند. خیلی‌ها جواب ما را ندادند، اما برخی همراهمان شدند. برای رفع مشکلات اجتماعی عده‌ای قوی‌تر از مسئولان کار کردند و نخواستند دیده شوند. شکلات تلخ یک مستند سخت در دوران کرونا بود. این برنامه، روزی من و تیمم بود که برای بچه‌هایی که مشکلات فراوانی دارند قدمی بردارم؛ ببینم چه افراد دلسوز و دوست داشتنی هنوز هستند که با دغدغه‌های دیگران شب ها نمی‌خوابند. مسئولانی را دیدم که کنار ما اشک ریختند و مدیرانی که پا به پای ما خارج از مسئولیتشان همراه شدند.

این کارگردان در پایان گفت: برنامه گاهى به نمایشى بی شعار و واقعی از سرمایه اجتماعی اشاره دارد که همه با یک هدف مشترک به دنبال رفع آسیب هستند. اتفاقات خوبی هم از سوی سازمان بهزیستی و به خصوص سازمان‌های مردم نهاد، خیرین و دلسوزان اجتماعی برای رفع مشکلاتی که به آن اشاره کردیم، رخ داده است. البته این اقدامات خیلی رسانه ای نشده است.