پیشکسوت پرسپولیس گفت: هیچ باشگاهی نمی‌تواند از درآمد‌های خودش مثل تبلیغات استفاده کند و چطور می‌شود در آنها سرمایه‌گذاری کرد؟
حسین کلانی در خصوص واگذاری و باشگاه استقلال و پرسپولیس اظهار داشت: فکر نمی‌کنم این اتفاق بیفتد. کلاً زمانی که یک سرمایه‌دار بخواهد در کاری سرمایه‌گذاری کند، باید آنقدر توان داشته باشد و قانون از او حمایت کند که کسی نتواند دخالتی در کار و سرمایه‌گذاری او انجام بدهد.
وی افزود: وقتی قانون کپی‌رایت وجود ندارد، برای سرمایه‌گذاری در باشگاه و مجموعه‌هایی که خودشان می‌توانند درآمدزا باشند، در نهایت مواضع قدرت و تصمیم‌گیری زیاد می‌شود. این کار عملی نیست؛ همانطور که در این چند سال هم عملی نشده ولی اگر بخواهند باز هم مثل سابق اسم خاصی روی آنها باشد که در ظاهر قضیه اختیاراتی داشته باشند، یک مساله جدا است. در مجموع این موضوع برای سرگرمی مردم است.
پیشکسوت پرسپولیس در خصوص ابهام در روند واگذاری سهام این دو باشگاه عنوان کرد: اصلاً عملی نیست که سهام باشگاه‌ها وارد بورس شود. یک تشکیلاتی است که متعلق به دولت است و عملاً دولت در آن دخالت میکند. برای مثال می‌بینیم که پرسپولیس همیشه در شرایطی بوده که هیچ کمکی به آن نشده و روز به روز هم تضعیف می‌شود. با این شرایط چطور می‌توانید توقع داشته باشید که فردی بیاید و سرمایه‌گذاری کند؟ این سرمایه از کجا می‌آید و متعلق به کیست؟
کلانی افزود: آن فرد یا شرکت سرمایه‌گذار چطور می‌خواهد این کار را انجام بدهد؟ درآمد بعدش چطور می‌شود؟ اگر به عنوان مثال روز جمعه بازی بگذارند و برای آن بلیت‌فروشی کنند اما پنج‌شنبه تصمیم بگیرند که بازی برگزار نشود یا تماشاگر نیاید، چطور می‌خواهد درآمدزایی کند؟ باشگاه باید از لباس تیم درآمدزایی کند اما هر کسی می‌خواهد از اسم و برندش استفاده کند. هیچ باشگاهی نمی‌تواند از درآمد‌های خودش مثل تبلیغات استفاده کند. چطور می‌شود در آنها سرمایه‌گذاری کرد؟ شاید حساب دیگری وجود دارد که من نمی‌دانم ولی به هر حال برای سرگرمی ممکن است این را بگویند که کار را جمع کنند اما می‌بینیم که در حال تضعیف باشگاه‌ها به خصوص پرسپولیس هستند.
وی در خصوص اینکه برای مثبت‌سازی تراز مالی دو باشگاه املاک عمومی را به آنها بخشیدند، گفت: اگر آنچه خود استقلال و پرسپولیس داشتند را برمی‌گرداندند، اصلاً نیازی به استادیوم‌های جدید نداشتند. ظاهراً حساب و کتاب‌های باشگاه مخدوش است. البته اطلاعات مالی در اختیار ما نیست ولی به خاطر وضعیت موجود به ویژه برای باشگاه پرسپولیس، شرایط خوبی وجود ندارد. با تمام اینها که گفته می شود از AFC یا صداوسیما یا سازمان لیگ طلب دارند، معلوم نیست این پول‌ها کجا هستند و کجا رفته‌اند.
پیشکسوت پرسپولیس گفت: فلان ورزشگاه یا فلان ساختمان را واگذار می‌کنند ولی الان ساختمان باشگاه را به خاطر بدهی فدراسیون توقیف کرده‌اند. اینها چه ارتباطی با هم دارند را نمی‌دانم ولی سرمایه‌گذاری که حاضر است از راه درست سرمایه‌گذاری کند، در ازای آن می‌خواهد منتفع شود. به هر حال او آدمی است که اقتصاد می‌داند و با سرمایه سروکار داشته که به اینجا رسیده ولی در چنین شرایطی چگونه این کار را انجام بدهد؟
وی ادامه داد: وقتی حساب و کتاب میکند، می‌بیند ممکن است پس فردا بیایند و اموالش و آن چیزی که اسماً به او دادند را توقیف کنند. هیچ قانونی هم نیست که از این مساله جلوگیری کند ولی اگر تشکیلاتی که سرمایه داشته و وابسته به دولت یا ارگان‌های دیگر باشد، ممکن است بتواند این باشگاه‌ها را بگیرد؛ آن هم در صورتیکه بین خودشان اختلافی نباشد.
کلانی در مورد اینکه سهام این دو باشگاه قرار است در بدترین شرایط بورس کشور وارد بورس شود، گفت: این هم فقط برای سرگرمی مردم است، چه بورسی؟ چه چیزی را می‌خواهند وارد بورس کنند؟ کسی که می‌خواهد در بورس سهام بخرد، هدفش این است که منتفع شود اما آیا کسی جوابگو خواهد بود؟ قانونی نداریم که کسی جواب بدهد. این همه مسائل در بورس برای مردم اتفاق افتاده است.
وی در خصوص اداره دو باشگاه توسط دولت و اینکه به نظر می‌رسد ناکارآمدی در این موضوع باعث شده بخواهند آنها را واگذار کنند، اظهار داشت: چرا در مورد تیم‌های دیگر مانند سپاهان یا نفت آبادان یا دیگر باشگاه‌های دولتی این صحبت‌ها مطرح نمی‌شود؟ هر تیمی را نگاه کنید به شکلی به ارگانی وابسته است و بحث خصوصی نداریم. این فقط به خاطر این است که استقلال و پرسپولیس هواداران زیادی دارند و برای اینکه سر آنها را گرم کنند، این بازی‌ها را انجام می‌دهند.
کلانی تصریح کرد: اگر قرار است واگذار شوند، باید مسائل مالی آنها شفاف باشد اما در این مورد چقدر حرف و حدیث است؟ مدام می‌روند و برای این دو باشگاه اسپانسر می‌گیرند. اسپانسری که می‌آید و پول خرج میکند، به نوعی سرمایه‌گذاری کرده اما از آن طرف این دو باشگاه همیشه مشکل دارند و بدهکار هستند. آنها گرفتار بدهی‌ها هستند. در نهایت به کجا می‌رسد؟ وقتی به این موارد فکر می‌کنم، می‌بینم مردم نجیب، قانع و زودباور ما باور می‌کنند و با احساسات‌شان اینطور بازی می‌شود.
