ایوب آقاخانی:از نفرت مخاطبان!رضایت را می شود فهمید

ایوب آقاخانی می‌گوید، بابت نقش متفاوت «جاوید» عوام نفرت‌شان از نقش را روی من خالی می‌کنند که البته نشانه خوبی است و در واقع توانسته‌ام نقش را باورپذیر بازی کنم.

آقاخانی که در رشته نمایش تحصیل کرده، در کنار فعالیت هایش علاقه وافری به نگارش دارد و بیش از ۳۰ کتاب نوشته است. ایوب آقاخانی مدرس و استاد دانشگاه است و سابقه اجرا و فعالیت در رادیو را نیز دارد. آقاخانی با سریال شبانه «بیگانه ای با من است» در ردای «جاوید» ظاهر شده  است که این موضوع بهانه گفت و گوی ما با او شد.

بیشتر از سطح توقع ما دیده شده، البته منظورم در مقایسه با دیگر سریال هاست. بازخوردهایی که دریافت می کنم نشان می دهد بسیار با استقبال مواجه شده و مردم آن را دوست دارند و با هیجان دنبال می کنند. ضمن این که درباره نقش  خودم هم بازخوردهای عجیب و غریبی دریافت کردم. فرهیختگان بیش از آن چه که لایق هستم، مرا تحسین می کنند. بابت نقش متفاوت «جاوید» عوام نفرت شان از نقش را روی من خالی می کنند که البته نشانه خوبی است و در واقع توانسته‌ام نقش را باورپذیر بازی کنم.

احمد امینی بازی مرا در تئاتر دیده بود و برای بازی یکی از نقش های اصلی سریال «داوران» مرا انتخاب کرد. او با حوصله و وسواس و دیر به دیر کار می کند و مثل خیلی از همکارانش پشت سر هم تن به تولید پروژه های مختلف نمی دهد.

برای ایفای نقش «جاوید صناعی» به عنوان یک تئاتری اصیل و مدرس، الگو داشتم و آن هم شخصیت «یاگو» در «اتلو» بود. این شخصیت هم در نمایشنامه شکسپیر خودش را به حق می داند. وقتی به «جاوید» نزدیک می شوید، به او حق می دهید چون سال ها زحمت کشیده، ولی ناگهان اتلوی مغربی سیاه پوست از آن طرف دنیا می آید و قدرت را در دست می گیرد. پس زحماتی که او این همه سال کشیده چه می شود؟ او خیلی زحمت کشیده و تلاش و حتی تلخی های همسرش و نادیده گرفتن ها و تحقیرهایش را تحمل کرده  است تا روزی به جایی برسد ولی ناگهان دختری می آید و می گوید که عروس تان هستم. جاوید از لحاظ روان شناختی، درخواست هایی به حقی دارد و رابطه خانوادگی، روابط پدر و مادر و ترک زود هنگام پدر و عواملی از این دست، سبب شده کاراکتر زخم خورده ای باشد و اعمالی که انجام می دهد قاعده مند نیست و مبتنی بر دروغ و پنهان کاری  است که مخاطب آن ها را شایسته نمی داند. وقتی به زوایای پنهان جاوید رجوع می کنید، می بینید فرد قابل ترحمی است ولی اعمالی که انجام می دهد گزنده، تلخ و بد هستند برای همین وقتی مخاطب به هر دو وجه فکر می کند، می بیند که «جاوید» را دوست دارد.

اقبال بزرگی داشتم و آن این بود که در این پروژه نقش داماد زنده یاد پرویز پورحسینی را بازی کردم که در مقطع دانشجویی استادم بود. با هم در خلوت گپ و گفت داشتیم و در گوشه ای درباره خاطرات دانشگاه و سکانس ها حرف می زدیم. بخشی از محاسن بازی «جاوید» محصول هدایت مشفقانه، نرم و کوتاه معلم نازنین ام زنده یاد پورحسینی است.

بزرگ ترین آن جدیت و نظم در کار بود. افتخار بازی با استاد علی نصیریان را ندارم، ولی شنیده ام که او در کار این گونه است، واقعاً این اندازه وسواس حرفه ای ندیده ام و تمریناتی که پورحسینی در خلوت انجام می داد، بی نظیر بود. تمام سکانس ها را با خط خودش می نوشت و بارها آن ها را مرور می کرد. واقعاً اگر بتوانم حتی ادای پرویز پورحسینی را درآورم، مطمئن هستم که ۱۰ پله در بازیگری رشد کرده ام.

سعی می کنم عاشق نقش هایی شوم که به من محول می شود و اگر نتوانم به نقشم مهر بورزم، آن را نمی پذیرم.

کاملاً موافق هستم، چون سالن های تئاتر و سینمای ما تعطیل شده و صاحبان آن ها آسیب دیده اند و اگر تنها بارقه امید بخش (جشنواره‌ها) خاموش شود، به نظرم عقلانی نیست.