یک خواننده آذری پاپ در نامه‌ای به وزیر ارشاد با گلایه از روند رسیدگی به مشکلات معیشتی اهالی موسیقی نسبت به رفتارهای غیرقانونی خانه موسیقی معترض شد.
رحیم شهریاری خواننده آذری پاپ در نامه ای به سیدعباس صالحی وزیر ارشاد با گلایه از روند رسیدگی به مشکلات معیشتی اهالی موسیقی در یک سال گذشته و تعطیلی کسب و کارهای هنری در ایام کرونا، نسبت به رفتارهای غیرقانونی خانه موسیقی نیز معترض شد.
این خواننده صحبت های خود را اینگونه آغاز کرده است:
«جناب آقای عباس صالحی، وزیر محترم ارشاد؛
من «رحیم شهریاری» به عنوان کوچکترین عضو جامعه هنری در ایران، در این شرایط ناخوشایند تعطیلی کسب و کارها خواستار رسیدگی هر چه سریع تر به مشکلات فعالین این حوزه هستم.
بی شک مستحضر اید که در یکسال و نیم گذشته، که شرایط اقتصادی اهالی موسیقی در بدترین دوران خود به سر می برد و هنرمندان و فعالین این حوزه سخت ترین اوضاع معیشتی را دارند، کوچکترین اتفاق عملی برای جبران این خسارت ها برای فعالین حوزه موسیقی صورت نگرفته است. ایده ها و رفتارهای پوپولیستی وزارت ارشاد که در تلاش بود نشان دهد به فکر معیشت اهالی هنر است، تنها در صفخات خبرگزاری ها و رسانه ها مشاهده شد و هیچ اتفاق عملی در این حوزه صورت نگرفت. شاید تنها رفتاری که صورت پذیرفت، اعطای کمک هزینه یک میلیون و پانصد هزار تومانی برای برخی چهره های گزینش شده موسیقی بود که از دید من توهینی بیش به اهالی شریف این عرصه نیست.»
این خواننده با اشاره به مشکلات عدیده خانواده ها در این ایام گفت: «هر روز شاهد حضور شما در کنار آقای رئیس جمهور ایم و تماشاگر عکس های یادگاری شما با ایشان در رسانه هایتان. هر لحظه منتظریم اتفاق و رفتاری عملی برای بهبود اوضاع ناخوشایند معیشتی هنرمندان موسیقی رخ دهد اما دریغ از یک موضوع عملیاتی. اطرافیان و اعضای ارکسترها و نوازنده ها، از طعنه ها و کنایه های خانواده هایشان می گویند که اگر بجای موسیقی وهنر «پیک موتوری»بودی، اوضاع بهتری در زندگی مان جریان داشت. اینها همه درد است آقای وزیر، درد هم گویی این روزها نهایتی ندارد و پایانی برایش قابل تصور نیست.»
وی افزود: «آقای وزیر، دستِ کم چهار خانواده از اطرافیان موزیسین من در تهران تا امروز، در راهروهای دادگاه خانواده منتظر صدور حکم طلاق خود هستند. چه بسیار اتفاقات مشابهی در سایر حوزه های هنر که به دلیل شرایط ویژه کشور و بی کفایتی مدیران فرهنگی، خانواده های زیادی در آستانه از هم پاشیدن قرار دارند. مقایسه کوچکی اگر قرار باشد بین رفتار کشورهای دیگر با هنرمندان خود در این اوضاع داشته باشیم، بیشتر و بیشتر باید به ضعف عده ای از مدیران فرهنگی وطنی پی برد. در فرانسه و آلمان ماهانه سه هزار دلار برای هنرمندان حوزه های مختلف هنر اختصاص پیدا کرده و علاوه بر این، بیمه بیکاری و چندین کمک هزینه معیشتی به آنها پرداخت می شود و همین روال است که باعث شده سیستم فرهنگی و اجتماعی آنها تا این حد پیشرو و تاثیرگذار باشد. از دید شما مقایسه پرداخت های وزارت ارشاد، پرداختی های گزینشی یک میلیون و پانصد هزار تومانی، در شان هنرمندان ایرانی است؟!»
شهریاری گفت: «در آستانه انتخابات، شاهد اتهام زنی و توهین های باورنکردنی به ریاست جمهوری در رسانه ملی بودیم و سکوت اهالی هنر درباره این رفتار توهین آمیز در قبال آقای رئیس جمهور نشان دهنده میزان نارضایتی ها از ایشان و کابینه شان است. دولتی که با حمایت همین هنرمندان و اهالی موسیقی کارناوال های انتخاباتی خود را در سراسر کشور رنگ و جلا داد، امروز در بدترین شرایط مقبولیت اجتماعی قرار دارد و متاسفم که بگویم شما بازنده های دوران معاصر سیاسی اجتماعی در ایران از نگاه اهالی موسیقی هستید.»
این خواننده در انتهای صحبت های خود نیز از برخی اتفاقات و رفتارهای خانه موسیقی گلایه کرد و گفت: «صحبت پایانی من هم درباره ساختار قانون شکن خانه موسیقی است. این مرجع ظاهرا دولتی، هشت سال پیش از من و بسیاری دیگر از اعضای خانه موسیقی که از جمله هنرمندان شریف موسیقی در ایران هستند حدود ۴۰ میلیون تومان دریافت کرده و پس از ۹ سال هیچ گونه پاسخگویی درباره آخر و عاقبت واگذاری آپارتمان های تهران نیست و دسترسی به مدیران خانه موسیقی از دسترسی به مدیران ریاست جمهوری هم دشوار تر شده. خواستار پیگیری این رفتار غیرقانونی هستم.»
