کارگردان فیلم سینمایی «سه روز و سه قتل» درباره تجربه متفاوت ساخت این فیلم سینمایی و نیز شرایط خاص جشنواره فیلم فجر امسال توضیحاتی ارائه کرد.
مسعود امینی تیرانی کارگردان فیلم سینمایی «سه روز و سه قتل» در گفتگو با خبرنگار مادرباره این فیلم سینمایی گفت: این فیلم در ادامه فیلم سینمایی «بیداری برای سه روز» است که در سال ۱۳۹۲ ساخته شد، داستان «بیداری برای سه روز» براساس یک ایده اجرایی شکل گرفت و یکی از مهمترین ویژگیهای آن این بود که در یک محدوده زمانی رخ میداد، در «بیداری برای سه روز» بازیگران باید سه روز بیدار میماندند، اما در «سه روز و سه قتل» ایده دیگری دنبال میشود که باز هم براساس یک اتفاق واقعی است که درباره ۳ قتل است که در سه روز رخ داده است و فیلمبرداری نیز باید در همان سه روز انجام میشد.
وی تاکید کرد: داستان و لوکیشن «سه روز و سه قتل» واقعی است و لوکیشن فیلم همان مکانی است که قتلها در آن رخ داده است.
کارگردان فیلم «بیداری برای سه روز» که برای این فیلم فرم تقاضای حضور در جشنواره سیونهم فیلم فجر را پرکرده بود، درباره این برگزاری متفاوت این رویداد هم بیان کرد: به نظر میرسد این دوره از جشنواره فیلم فجر چندان نسبت به دورههای قبل، قابل مقایسه نیست، چرا که این جشنواره تحت شرایط خاص برگزار میشود، به هر حال ممکن است این شرایط به گونهای شرایط تحمیلی باشد و همین مساله محدودیتهایی را اعمال کرده است و معتقدم این مدل از برگزاری جشنواره نمیتواند ایده همیشگی و دائمی باشد.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود تاکید کرد که بی شک ویژگیهای خاص امسال، برگزارکنندگان جشنواره را محدود کرده است.
مدیر فیلمبرداری «ابر بارانش گرفته»، توضیح داد: ویژگیها و برخی از ایراداتی که درباره ساختار جشنواره فیلم فجر در طول سالها گفته شده است، امسال هم وجود دارد، البته نکته مثبت این دوره از جشنواره این است که فیلمهای اول نیز در همه بخشها داوری شدند و این امر از نظر من یک نکته مثبت و رو به جلو بوده که امسال اتفاق افتاده است.
امینی تیرانی با اشاره به اینکه همچنان چند مشکل دیگر در مورد جشنواره فیلم فجر وجود دارد که باید به آن توجه کرد، گفت: این جشنواره بعد از گذشت ۳۹ دوره هنوز شکل ثابتی پیدا نکرده است و همچنان تکلیفش با همه فیلمهای تولید شده در سال روشن نیست، هنوز تکلیفش بهعنوان یک جشن و یا جشنواره بودن در برخی از موارد کمی مخدوش است. این موارد ایرادهای ساختاری است که در طول این سالها سعی شده برطرف شود، اما هنوز به سرانجام درستی نرسیده است.
وی درباره انتظارش از این دوره از جشنواره توضیح داد: جشنواره فیلم فجر کاری که باید انجام دهد، رصد فیلمهای خاص و آثاری است که تعریفشان از زبان سینما تعریفهای جدیدتری دارد. توجه به بخشهای فنی تکنیکی و هنری که روی فیلمها اتفاق میافتد نیز حتماً باید مورد ارزیابی قرار گرفته و دیده شود.
امینیتیرانی درباره حذف هیات انتخاب در این دوره از جشنواره فجر هم تاکید کرد: هیچ فستیوالی بدون هیات انتخاب نمیتواند باشد، تعداد فیلمهای متقاضی در فستیوالها زیاد است، زمانی هم که وارد داوری میشوید، داوری باید بین یک تعداد محدود فیلم انجام شود، به این دلیل که داور باید بتواند ارزیابی دقیقی داشته باشد، زمانی که محدوده داوری گسترده باشد، ناخودآگاه آسیب و اشتباه آن نیز بیشتر میشود، به خصوص در مدلهایی که هیات داوران یک ترکیب چندنفره هستند.
این کارگردان توضیح داد: اینکه فکر کنیم که جشنوارهای بتواند بدون هیات انتخاب فعالیت کند به نظرم یک اتفاق غیرممکنی است، چرا که اساساً هیات انتخاب وظیفه پیش برنده ساختار و رویکرد جشنواره را برعهده دارند و داوران وظیفه ارزیابی را، بنابراین تلفیق این دو ترکیب بنظرم کار هر دو گروه را خدشه دار میکند، باید تلاش کنیم جشنواره فجر رویکرد واضح خود را بیان کند و انتظارات سینماگران هم مشخص باشد. هرچه شرایط غیر سلیقهایتر باشد، نتیجه درستتر است، معتقدم در حوزه فیلمهای اول، اشکالاتی در جاهای دیگری وجود دارد که آنها باید برطرف شود، به عنوان مثال یکی از واضحترین آن این است که تفاوتی در پروانه ویدیویی و سینمایی نباید باشد، فکر میکنم در هیچ جایی از دنیا تفاوتی بین این دو بخش وجود ندارد.
امینی تیرانی در پایان گفت: نکته دیگر این است که شرایط عمومی فیلمسازی نیز این آگاهی را پیدا کند که حضور در جشنواره فیلم فجر، امتیازات غیر فستیوالی نداشته باشد، به این دلیل که وقتی میدانند چه فیلمهایی ویژه اکران ساخته میشوند، دلیلی ندارد که حتماً در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشند، اینها مواردی است که باید اصلاح شود.