نشست خبری فیلم سینمایی «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار در برج میلاد، با حضور اهالی رسانه و برخی عوامل این فیلم برگزار شد.

در ابتدا، هوتن شکیبا بازیگر این فیلم، در پاسخ به این سوال که آیا همکاری دوباره با آبیار برای شما سیمرغ به همراه خواهد داشت، بیان کرد: هیچکس نیست که دلش نخواهد سیمرغ ببرد؛ این فیلم رسالتی داشت که انجام داده است و امیدوارم منصفانه قضاوت شود.

الناز شاکردوست دیگر بازیگر این فیلم هم اضافه کرد: گرفتن سیمرغ برای هر بازیگری افتخار است؛ این نقش می تواند صدای زنانی باشد که جایی شنیده نمی شوند و اگر در این زمینه موفق شده باشم، رسالتم را به انجام رسانده ام.

در ادامه ، آبیار درباره صدای بد سالن نمایش برج میلاد عنوان کرد: سالن خوبی نیست و صدا و دیالوگ های فیلم در برخی مواقع به درستی شنیده نمی شود. از آقای طباطبایی نژاد می خواهم اگر دوباره دبیر شدند و در اینجا جشنواره برگزار شد، این مشکل را حل کنند.

شکیبا همچنین در پاسخ به این سوال که چه کسی بهتر از شما می‌توانست این نقش را ایفا کند، گفت: سوال پیچیده و سختی است، اما سعی کردم برای خودم چالش وزن ایجاد کنم. در دوره‌ای بودیم که کرونا بود و در خانه ورزش کردم و حوصله این کار را داشتم.

در ادامه نشست، آبیار با بیان اینکه هنرمند آینه جامعه است، اظهار کرد: اگرچه ما نشان دادیم کاراکتر اصلی در فیلم سکوت می‌کند، اما این به معنای منفعل بودن او نیست؛ بلکه او مصلحت را انتخاب می‌کند. ما می‌گوییم مصلحت مسکن موقت است. راحله انتخاب می‌کند که دروغ بگوید. جایی می‌گوید حاضرم جانم را بدهم، اما تهمت به من نزنند. ما این را از او می‌پذیریم، اما وقتی مردم را دید انتخاب کرد که این دروغ را بگوید. این داستان هر روزه آدم‌ها است و مختص ایران نیست. من راهکار نشان ندادم و مشکل را نشان دادم.

آبیار در توضیح نمادگرایی در این فیلم گفت: اصولاً نماد در تمامی کار‌های من وجود دارد به تعییری اشیا در فیلم تفسیری را ایجاد می‌کنند و معمولا من این عناصر را در فیلم‌هایم به کار می‌گیرم. این فیلمنامه بار‌ها بازنویسی شد و حتی در حین تولید هم تغییراتی داشت. دوست دارم کار اقتباسی بسازم اما روایت و نگاه خودم را به کار اضافه کنم.

آبیار به اتود زدن گریم‌های مختلف برای نقش گلاره عباسی اشاره کرد و گفت: ابزاری را روی دندان‌های او اضافه کردیم تا مدل حرف زدن او تغییر کند.

وی با این توضیح که شرایط فیلم ممکن است برای همه ما پیش بیاید، افزود: زنان بیشتر در چنین فضا‌هایی قرار می‌گیرند و هرکسی زن باشد این شرایط پیچیده را تجربه کرده است. زنان به دلیل آسیب‌پذیری که دارند و در تمام دنیا هم هست، برای معاششان سکوت می‌کنند. در فیلم تنها کسی که تلاش می‌کند سکوت نکند راحله است، اما انتخاب می‌کند مصلحت پیشه کند و این شرایط پیچیده انسانی است.

کارگردان «ابلق» در پاسخ به این سوال که چرا تمامی مرد‌های فیلم را بی‌اخلاق نشان داده‌اید، گفت: من مرد‌ها را معتاد و دزد نشان ندادم و مرد‌ها در این فیلم شریف هستند و کار می‌کنند. ما رحیم را داریم که کاراکتر قابل قبولی است که بیننده می‌تواند به او اعتماد کند. علی هم کاراکتر مثبتی است که بی‌عقلی کرده و بدهکار شده و دچار گرفتار مالی شده است. او زنش را باور دارد و می‌داند که دروغ نمی‌گوید.

آبیار در پایان در پاسخ به این سوال که اگر این اتفاق برای خود او می‌افتاد چه برخوردی می‌کرد، گفت: من آدم بی‌کله‌ای هستم و تا پای جان جلو می‌روم.