پرسپولیس سخت گل می‌زند و این مشقت و زجری که تیم برای رسیدن به گل و پررنگ کردن برتری می‌کشد در دو سه بازی اخیر بیشتر به چشم آمده است. قبل‌تر پرسپولیس برای رسیدن به گل برتری سختی می‌کشید و بعضاً امتیاز از دست می‌داد. آن روزها همه دنبال عیب و ایراد تیم در خط میانی می‌گشتند. می‌گفتند چرا فاکتور خلاقیت در تیم و به ویژه خط میانی که باید خالق موقعیت‌ها باشد کم شده؟ می‌گفتند چرا کارهای ترکیبی درست انجام نمی‌شود؟ چرا هافبک‌ها اینقدر نوسان دارند و در فاز حمله کاری از پیش نمی‌برند؟
مشکلات خط میانی پرسپولیس قبل و بعد از دربی در یکی دو بازی مشهود بود. پرسپولیس مقابل سپاهان، فولاد و آلومینیوم اراک در خط میانی به وضوح مشکل داشت و تعداد موقعیت‌های گلی که در آمار پایان مسابقه جلوی اسم تیم یحیی نوشته می‌شد مثل بازی با نساجی و استقلال برابری نمی‌کرد.
شانس گل هست اما گلی نمی‌روید
پرسپولیس اما بعدتر بر این مشکل فائق شد و هافبک‌ها تکانی به خود دادند ضمن اینکه تغییرات حین بازی هم در یکی دو مسابقه مثل دیدار با تراکتور کمک کرد تا ورق به سود تیم پرسپولیس برگردد و تعداد موقعیت گل‌های این تیم بیشتر شود.
در بازی با ماشین‌سازی و تراکتور، تیم یحیی با برتری در بازی مالکانه موفق به خلق موقعیت‌های بیشتر هم شد و تعداد شوت‌های پرسپولیس دو رقمی شد. پرسپولیس مقابل ماشین ۸ و در تبریز و مقابل تراکتور ۹ شانس گلزنی داشت که بار اول دو تا و بار دوم فقط یکی از آنها گل شد. این روند در بازی با مس رفسنجان هم با افتی نسبی ادامه یافت.
پرسپولیس در بازی سه‌شنبه گذشته فقط ۶ شوت زد اما در حالی که فقط یک شانس نصف و نیمه به حریف در ثانیه پایانی بازی داد، ۵ شانس گلزنی داشت و مثل دیدار با تراکتور تنها یک بار و با ضربه ایستگاهی به گل رسید تا همه روی مشکل بزرگ تیم یحیی در هفته‌های اخیر متمرکز شوند؛ گلزنی.
۴ مهاجم و فقط یک گلزن
پرسپولیس از همان شروع لیگ و با از دست دادن عیسی آل‌کثیر، مهم‌ترین مهاجمش برای رسیدن به گل را از دست داد اما در طول نیم فصل مشخص شد برای پر کردن این خط خریدهای خوبی هم نداشته است.
آرمان رمضانی ناکارآمدترین خرید پرسپولیس بود و با وجود حمایت‌هایی که از او در فضای مجازی و خود تیم بعد از گل نزدن‌های اولیه‌اش شد، حالا همان حمایت را از دست داده و نزدیک در خروجی است. رمضانی بعد از ناکارآمدی در اراک طی سه بازی اخیر هرگز به میدان نرفته تا مشخص شود از برنامه‌های یحیی کاملاً خارج شده است.
مهدی مهدی‌خانی هم که البته کمتر از رمضانی میدان دیده همچنان دور از آمادگی است و کیفیتی از خود نشان نداده تا کادر فنی و هواداران تیمش را تا لحظه پر شدن دوباره خط حمله دلخوش کند. موقعیت مسلمی که این بازیکن مقابل مس رفسنجان از دست داد، باعث شد تا همه او را نیز خریدی فاقد کیفیت بدانند و شماره ۹ تیم را هم مهاجمی ناامید کننده بشمارند.
آریا برزگر دیگر مهاجم ذخیره تیم است که یحیی اصلاً به او اعتقادی ندارد و فقط یکی دو بار به فهرست تیم رسیده و این مهاجم جوان نزدیک در خروجی است.
مهدی عبدی شاید مهم‌ترین و با کیفیت‌تر از این گزینه‌ها باشد اما در کل نیم فصل فقط دو گل زده. او هم نوسان فنی دارد و هم کم می‌دود و نمی‌تواند خط دفاع حریفان را تحت فشار بگذارد تا بازی ندادن و تعویضش در جریان بازی را برای کادر فنی راحت‌تر کند.
۴ وینگری که مهاجم شدند
کادر فنی پرسپولیس برای حل مشکل خط حمله طی نیم فصل اول لیگ بیستم بارها سعی کرده با استفاده از هافبک‌های کناری در نقش مهاجم، زور خط حمله‌اش را بیشتر کند که تا حدودی موفق بوده اما نه آنقدر که از گلزنی در هر مسابقه مطمئن باشد و برای به دست آوردن سه امتیاز تا سوت پایان مسابقه دست و دلش نلرزد.با حضور امید عالیشاه در خط حمله پرسپولیس در دیدار اخیر مقابل مس رفسنجان تعداد وینگرهایی که به خط حمله این تیم طی ۱۳ بازی گذشته آمده‌اند به عدد چهار رسید. پیش از این غیر از وحید امیری که در بیشتر بازی‌های نیم فصل مهاجم بود، سیامک نعمتی و علی شجاعی هم در خط حمله به کار گرفته شده‌اند که از این جمع امیری کلاً دو گل زده و نعمتی هم یک بار از روی نقطه پنالتی گل زده که نه در جریان بازی بوده نه وقتی به‌عنوان مهاجم به میدان رفته است.
سیدجلال بالاتر از مهاجمان پرسپولیس
در حال حاضر احمد نوراللهی با تمام گل نزدن‌هایش و ضعفی که در نواختن ضربات نهایی دارد با ثبت چهار گل در سیزده بازی بهترین گلزن تیمش به حساب می‌آید؛ در حالی که یک هافبک میانی است و در بهترین حالت هافبک پشت مهاجم بازی کرده است. جالب اینکه دومین گلزن برتر تیم نیز کسی نیست جز سیدجلال حسینی که سه گل با سه ضربه سر زده که دو تای آخرش ۶ امتیاز برای تیم به همراه داشته است.وحید امیری و مهدی عبدی به‌عنوان دو مهاجم اصلی تیم در نیم فصل اول هر کدام دو گل به ثمر رسانده‌اند و مجموع گل‌های‌شان به اندازه یک هافبک میانی است!سرلک، نعمتی، عالیشاه و کامیابی‌نیا هم که همگی هافبک هستند، هر کدام یک گل زده‌اند تا پرسپولیس از ۱۳ بازی فقط ۱۵ گل زده باشد و تنها یک برد با اختلاف بیشتر از یک گل را تا اینجای فصل ثبت کند.
ترابی به کمک خط حمله می‌آید
پرسپولیس در سه بازی اخیر خود ۲۲ شانس گل مسلم به دست آورده اما فقط چهار گل زده و تنها یکی از آنها در جریان بازی بوده و سه تای دیگر با ضربه ایستگاهی و توسط بازیکنی غیر از مهاجمان به دست آمده است.این آمار با احتساب دو بازی اخیر نگران‌کننده‌تر هم می‌شود وقتی بدانیم تیم یحیی با ۱۴ موقعیت گل فقط دو گل از روی ضربه ایستگاهی و با ضربات سر کاپیتان ۳۹ ساله‌اش به دست آورده و مهاجمان تیم در نقش گل نزن ظاهر شده‌اند.
پرسپولیس باید با این شرایط دو بازی دیگر را هم پشت سر بگذارد تا یحیی بتواند مهاجم جدیدی به تیمش بیاورد و یکی دو تا از این مهاجمان ناکارآمد را کنار بگذارد. ضمن اینکه به نظر می‌رسد نقشه کادر فنی پرسپولیس استفاده از ترابی در خط حمله است و او از ابتدای ورود به ترکیب در نقش مهاجم به میدان خواهد رفت.ترابی احتمالاً پنجمین وینگری خواهد بود که این فصل در نقش مهاجم برای پرسپولیس بازی خواهد کرد و اگر در نقل و انتقالات زمستانی مهاجم جدید و قابلی به تیم اضافه نشود تا زمان بازگشت آل کثیر به ترکیب و آماده شدن او باید بار گلزنی تیم را به دوش بکشد.
