با ادامه رکود در سینما ، یکی دیگر از سالنهای سینمایی قدیمی تهران (عصر جدید) هم تعطیل میشود تا تعطیلی و تغییر کاربری سرنوشت این روزهای سینماهای قدیمی باشد.
در ماههای گذشته که سینماها تعطیل بودند، خبرهایی شنیده میشد از اینکه صاحبان برخی سینماها به ویژه آنهایی که تک منظوره بوده و با یکی دو سالن فعالیت داشتند، به فکر تعطیلی، فروش یا حتی تغییر کاربری افتادهاند و این مسئله درباره چند سینمای قدیمی تهران بیشتر مطرح بود.
آذرماه همین امسال خبر حکم تخریب سینما ایران در لالهزار سر و صدای زیادی به پا کرد و هنوز معلوم نیست سرانجام این سینمای قدیمی چه میشود. بجز ان سینما گلریز هم که در محله یوسف آباد واقع شده و در ابتدا پاتوق فعالیتهای هنری مهین و مصطفی اسکویی بوده و بیش از ۶۰ سال قدمت دارد، به دلیل اختلاف میان مالک و صاحب سرقفلی پلمب شده و احتمال تعطیلی و تخریب یا تغییر کاربری آن نیز وجود دارد.
مدتی قبل سینما بولوار در بولوار کشاورز هم که زمانی یکی از سینماهای مدرن تهران بوده تغییر کاربری پیدا کرده و به مرکز همایشهای دانشگاه علوم پزشکی تهران تبدیل شده است.
طبق پیگیریها ، ملک این سینما در اختیار دانشگاه تهران بود و سرقفلی آن در اختیار مرحوم حکاک که الان به ورثه او رسیده است. اما یکی از مشکلات اساسی بر سر را ه این سینماها همین است که در خیلی از این موارد ورثه توان مالی و یا انگیزه کافی برای نگهداری و سرپا نگه داشتن این سینماها را ندارند.
نمونه این مسئله سینما شهر قشنگ در خیابان جمهوری است که بیش از ۱۰ سال است تعطیل شده و تابستان همین امسال از سوی فرزند مرحوم رضا حجت (مالک)، اعلان فروش این سینمای ۷۰ ساله بر سر در آن نصب شد.
بسیاری از این سینماها به دلیل فرسودگی و متروکه شدن با تخریب و تغییر کاربری مواجه شدند، اما برخی دیگر هم به دلیل رکود سینما و کم بودن تماشاگر رو به تعطیلی میروند و در شر ایط فعلی کرونا هم مزید بر علت شده است.
برهمین اساس به تازگی مدیران سینما عصر جدید هم تصمیم به تعطیلی این سینما در خیابان طالقانی گرفتهاند.
عبدالله علیخانی – مدیر سینما – میگوید : من و آقای فرحبخش ۱۱ سال است که این سینما را خریداری کردهایم، چون سینما علاقه ما بوده، اما الان با این وضعیت نمیدانیم باید چه کنیم و برای رسیدن به تصمیمی قطعی آن را تعطیل خواهیم کرد.
او با اشاره به سابقه طولانی فعالیت این سینما و جایگاهی که داشته، معتقد است برای حفظ این سینماهای قدیمی باید فکری اساسی شود.
فعالیتهای ابتدایی در محل سینما عصر جدید فعلی به دهه ۱۳۲۰ برمیگردد و در مقطعی کاملا تخریب میشود و بعد به شکل سینمای فعلی بازسازی میشود.