وقتی عملکرد فصل گذشته او را مورد بررسی قرار میدهیم این ذهنیت به وجود میآمد که شانس زیادی برای ادامه فعالیت در پرسپولیس ندارد اما شماره ۲ یک سال دیگر قرارداد داشت و به هیچ وجه تمایلی برای تغییر تیمش نداشت. امید عالیشاه در لیگ نوزدهم بیشتر از اینکه به میدان برود از روی نیمکت بازیها را تماشا میکرد. حتی در روزهایی که پرسپولیس بازیکن زیادی هم روی نیمکت نداشت باز هم به زمین نمیرفت.
کاپیتان دوم قرمزهای پایتخت در ۱۰ بازی از ۱۲ بازی متوالی (از هفته دهم تا بیست و دوم) فرصت بازی را به دست نیاورد و فقط در هفته یازدهم مقابل نفت مسجدسلیمان از دقیقه ۶۹ به جای محمد انصاری به میدان آمد. امید عالیشاه در هفته بیست و دوم مقابل پیکان به جای علی علیپور وارد زمین شد. امید پرسپولیسیها در مجموع ۱۵ بازی را از روی نیمکت تماشا کرد. لیگ بیستم هم که شروع شد باز یحیی گلمحمدی به او اعتماد نکرد. در بازی اول مقابل سایپا از دقیقه ۷۶ به جای احمد نوراللهی به زمین آمد و بعد از آن سه بازی نیمکت نشین شد. اما او تصمیمش را گرفته بود و منتظر اولین فرصت برای ارائه شایستگیهایش شد. او آنقدر برای این مهم انگیزه داشت که توانست بازی قابل قبولی را ارائه دهد.
آنقدر خوب که پس از آن اگر جزو نفرات اصلی به میدان نمیآمد حداقل یکی از گزینههای تعویض بود. تأثیر عالیشاه را زمانی میتوانیم درک کنیم که پاس گلهای سه امتیازیاش را مرور کنیم. در بازی با گلگهر نیز عالیشاه بهترین بازیکن زمین بود و علاوه بر اینکه گل دوم پرسپولیس را وارد دروازه حریف سیرجانی کرد با تکنیک بالای خود موجب اخراج بهنام برزای از زمین بازی شد. همچنین عالیشاه در نیمه اول آن بازی یک پاس طلایی را به وحید امیری داد که شماره ۱۹ قرمزپوشان قدر این فرصت را ندانست. اما درخشش او در بازی با مس نوین کرمان بیشتر به چشم آمد.
عالیشاه در این بازی بسیار بدشانس هم بود چرا که ۵ پاس طلایی او با گل همراه نشد و اگر بیدقتی مهاجمان و پرچم اشتباه کمک داور نبود میتوانست علاوه بر ثبت دبل، چند پاس گل را نیز به نام خود ثبت کند. او هیچوقت هم در این مدت برای بالا بردن مبلغ قراردادش با باشگاه وارد چالش نشد و در آخرین اظهار نظرش هم مدعی شد که «من دلی با پرسپولیس قرارداد بستم.» البته با توجه به شرایط خوبی که پرسپولیس این روزها دارد به چشم آمدن عملکرد یک بازیکن بسیار سخت است.
در تیمی که حامد لک، سیدجلال حسینی، کنعانیزادگان، کامیابینیا، امیری، نوراللهی، ترابی و… را دارد باید یک بازیکن خیلی خوب بازی کند تا کارآییاش زیر سایه بقیه بازیکنان قرار نگیرد. آمادگی بدنی او در آستانه ۳۰ سالگی فوقالعاده است و کاپیتان دوم پرسپولیس این اتفاق را مدیون یحیی گلمحمدی و دستیارانش است. شاید در سالهای اخیر تکنیک عالیشاه هیچ افتی نکرده بود اما به خوبی افت بدنی و افت سرعت را در این بازیکن شاهد بودیم و حالا مجدداً عالیشاه به آمادگی جسمانی قابل قبولی رسیده و این موضوع در حرکاتش کاملاً قابل رؤیت است. حالا با اضافه شدن بازیکنان جدید و پایان محرومیت آلکثیر در اواسط فروردین سال آینده دغدغههای شیرینی را برای یحیی گلمحمدی ایجاد خواهد کرد.
قطعاً او برای چیدمان اصلیاش در فاز هجومی کار آسانی نخواهد داشت. عالیشاه میگوید: «این مهم رقابت را بیشتر میکند که اتفاق خوبی برای تیم است. هر بازیکنی در دوران فوتبالش فراز و نشیبهایی دارد که من هم از این قاعده مستثنی نیستم. همانطور که میدانید مدتی هم روی نیمکت بودم اما تلاشم را بیشتر کردم تا مایه غرور و مباهات هواداران باشم. من حتی اگر پنج دقیقه هم به زمین رفتم تمام توانم را برای موفقیت تیم به کار گرفتم و سعی کردم همیشه در خدمت تیم باشم. من فکر میکنم تمام بازیکنان فداکارانه در خدمت تیم هستند.»