با وجود نامه آخر دادگاه عالی ورزش به کنفدراسیون فوتبال آسیا، به نظر می‌رسد در دعوی میزبانی بحرین شانس کمی برای پیروزی ایران وجود داشته باشد. این را از میزان خسارتی که در صورت تعویق بازی‌ها، به ای‌اف‌سی تحمیل خواهد شد، می‌توان پیش‌بینی کرد. هرچند ادله ایران برای گرفتن این حق هم منطقی به نظر می‌رسد اما سؤال اصلی اینجاست که بعد از پایان مهلت ۱۰ روزه AFC برای ارسال دفاعیه‌های خود به دادگاه داوری ورزش، آیا این دادگاه چنین تصمیم بزرگی را به سود فوتبال ایران خواهد گرفت و با به تعویق انداختن بازی‌های مقدماتی جام جهانی، تقویم برنامه‌های این مسابقات را تحت تأثیر قرار خواهد داد؟
فدراسیون فوتبال ایران با تأکید بر اینکه تصمیم میزبانی در کنفدراسیون فوتبال آسیا و اعطای آن به بحرین از مجاری قانونی عبور نکرده است و تصمیم شخصی دبیرکل AFC ویندزور جان است، اعتراض کرده و درخواست تجدید نظر در میزبانی را دارد.
با توجه به شرایط پیش رو، سال کرونایی و همچنین تقویم شلوغ مسابقات فوتبال در سراسر جهان، هرگونه تغییرات در این مسیر می‌تواند بهای سنگینی برای برگزاری طبیعی رقابت‌ها داشته باشد.
بنابراین این گمانه وجود دارد که دادگاه عالی ورزش با در نظر داشتن اینکه رأی به سود ایران، تأثیرات منفی زیادی بر انجام مسابقات خواهد گذاشت، این رأی را با وجود حقی که ایران دارد، صادر نخواهد کرد.
در حال حاضر تلاش تیم حقوقی فدراسیون فوتبال برای دریافت دستور موقت از دادگاه عالی ورزش است که این دستور موقت به معنای تعویق مسابقات خواهد بود. اما همانطور که گفته شد، از آنجایی که سرنوشت چهار تیم دیگر به این تصمیم وابسته است و موضوع فقط شامل بحرین نمی‌شود و البته با توجه به اینکه فیفادی بعدی در شهریور ماه است که احتمالاً زمان دور بعدی مسابقات خواهد بود، تعویق این رقابت‌ها رخ نخواهد داد.
اما سؤال مهم این است که با وجود این نکات، چرا تیم حقوقی فدراسیون فوتبال ایران این پرونده را پیگیری می‌کند؟ آنها در پاسخ می‌گویند: «حتی اگر میزبانی ایران در این رقابت‌ها که حق مسلم ما بوده، احقاق نشود، با این حال AFC عاقبت کار خود را خواهد دید و این پروسه حقوقی حداقل این تأثیر را دارد که AFC در دوره بعدی و میزبانی‌های آینده، این چنین آسان درباره میزبانی ایران تصمیم‌گیری نکند.»
نکته‌ای که فدراسیون فوتبال در دعوی خود مدنظر قرارداده، شرایط کرونایی بحرین با آمارهای جهانی، موضوع میزبانی ایران در سه بازی از چهار بازی دور برگشت و همچنین موضوع آب و هوا بوده که بحرین را تبدیل به یک میزبان ضعیف‌تر نسبت به شرایط نرمال می‌کند.
اکنون پرونده در مرحله‌ای است که دادگاه عالی ورزش از کنفدراسیون فوتبال آسیا در مورد دستور موقت استعلام گرفته و اگر سه قاضی دادگاه عالی ورزش در نهایت به این نتیجه برسند که دستور موقت را صادر کنند، پیروزی حقوقی بزرگی برای فوتبال ایران رخ داده است اما با توجه به اثرات این رأی و با وجود حق ایران، بعید است که چنین تصمیمی از سوی CAS به طرفین دعوا ابلاغ شود. ر صورتی که مسئولان AFC موفق نشوند، مدارک محکمه‌پسندی درباره تصمیم‌گیری درباره میزبانی بحرین در کمیته مسابقات به دادگاه داوری ورزش ارائه دهند، شاید این پرونده حتی وارد فازهای جدی‌تری شود و موضوع تخلف کنفدراسیون فوتبال آسیا مورد بحث و بررسی قرار بگیرد که در آن صورت این پرونده دیگر مختص ایران نیست.
AFC در نامه‌ای که برای فدراسیون فوتبال فرستاده بود، مدعی شده بود که این تصمیم از سوی دفتر دبیرکلی کنفدراسیون اتخاذ شده و شیخ‌سلمان در جریان آن قرار نداشته است! این ادعا به نوعی طی نشدن روند قانونی در انتخاب بحرین به عنوان میزبان را یادآور می‌شود. چرا که براساس قانون تصمیم‌گیری در این رابطه باید ابتدا در کمیته مسابقات انجام شود و سپس در هیأت اجرایی AFC به تصویب برسد.
