۴ بازی فشرده و سخت در منامه داریم. از کی روش بزرگ به گزینه بسیار متوسطی به نام اسکوچیچ رسیدیم. تیم ملی بازیکن هایی دارد که طبیعتا خودشان را بزرگتر از اسکوچیچ می دانند. تصور کنید ایا این مربی کروات قادر است همانند کی روش و یا ویلموتس رختکنش را کنترل کند؟ حالا بماند که همان ویلموتس هم عاجز از کنترل رختکن بود و انشالله بعد از صعود از این مرحله به ذکر چند اتفاق در آن برهه می پردازم. اما قبل از اینکه به حضور کریم بپردازم بهتر است یک خاطره مهم از ۱۴ سال قبل ذکر کنم.

امیر قلعه نویی جانشین برانکو در تیم ملی شده بود و می‌خواستیم به جام ملت های آسیا برویم. بازیکنان بزرگی مثل وحید هاشمیان، مهدوی کیا و علی کریمی در آن تیم حضور داشتند. هر خبرنگاری که آن روزها به محل کمپ تیم ملی می رفت متوجه می شد اقتداری که قلعه نویی در استقلال داشت را نمی توانست مقابل آن ستاره های بزرگ تکرار کند.

اطراف امیر هم افرادی نبودند که این خلا را پر کنند. در یکی از آخرین تمرینات تیم ملی در تهران، ناگهان در اواسط تمرین، مسئولان تدارکات از چند نقطه شلنگ آب را به روی آسمان گرفتند و با وزش باد، بازیکنان خیس می شدند . با توجه به کیفیت نازل چمن، خیلی ها به این موضوع اعتراض داشتند. بعد از اعتراض یکی از بازیکنان که خواستار قطع شدن آبپاشی شد، قلعه نویی گفت؛ … جان هوای مالزی شرجی است و بارانی و می خواهیم شبیه سازی کنیم. هنوز فعل سرمربی تیم ملی منعقد نشده بود که آن بازیکن، با حالتی تمسخر آمیز به گونه ای که صدا به خبرنگاران برسد، ادای لهجه قلعه نویی را در اورد و گفت؛ شبیه سازی؟

شاید باورتان نشود. با توجه به قاطعیتی که از قلعه نویی سراغ داشتیم، ناگهان ترسیدیم که نکند کار به بحث بکشد. اما ناباورانه، قلعه نویی سرش را آن سو چرخاند به گونه ای که به ذهن همه ما اینگونه متبادر شد، او صدای آن بازیکن معترض را نشنیده است!

فردای آن روز قصد اشاره این موضوع را در روزنامه داشتم که جناب سردبیر، مانع شد و گفت؛ حالا که سرمربی خودش را به نشنیدن زده، لازم نیست شما تکرارش کنید! اصلا شاید نشنیده باشد ، شما آتش بیار معرکه نشوید آقاجان.

اما اگر آن روز به همراه قلعه نویی تصور کنید مثلا یکی همسنگ عابدزاده یا یکی از بازیکنان بزرگ دهه شصت در قالب دستیار یا سرپرست تیم ملی حضور داشت، آیا ستاره های وقت تیم ملی که اکثرا لژیونر بودند، شهامت آن رفتار را داشتند؟

باید بپذیریم اسکوچیچ هر چه از حیث فنی خوب باشد فاصله بسیار زیادی با کی‌روش دارد. نگاهی به ستاره های تیم ملی بیاندازید. آیا واقعا وحید هاشمیان ذاتا آرام و بسیار متشخص و اسکوچیچ توان جمع کردن چنین حواشی ای را در صورت رخدادش، دارند؟

اما وقتی یکی در قامت کریم باقری با آن رزومه و افتخار باشد ایا طارمی و آزمون و حاج صفی یا هر بازیکن دیگری می تواند خودش را بزرگتر و بهتر از او بداند؟ بله یک جاهایی مبصر لازم است. اگر مربی تان بزرگی و جنم کی روش را ندارد مجبورید یکی مثل کریم را حتما بالای سر تیم تان داشته باشد. شاید اگر گزینه بهتری از خورشیدی را گمارده بودید، لزومی به حضور کریم نبود.