امیریل ارجمند آهنگساز که با موسیقی فیلم «شهربانو» در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارد در گفتگویی درباره چگونگی ساخت موسیقی این اثر گفت: قصه «شهربانو» باتوجه به شخصیت‌ها و پیامی که در آن وجود داشت، قصه‌ای خاص بود و از سوی دیگر خواسته کارگردان این بود که در طول فیلم موسیقی نداشته باشیم و فقط در انتهای کار ۱۰ یا ۱۵ دقیقه موسیقی‌ای داشته باشیم که تاثیرگذار باشد.
وی ادامه داد: من علاوه بر کار آهنگسازی، بازیگر هم هستم و درخواست برای ساخت موسیقی ۱۵ دقیقه‌ای حس خاصی را به من القا می‌کرد؛ مثل این بود که من هم در فیلم نقشی داشتم و باید همراه با «شهربانو» سکانسی را در پایان فیلم بازی کنم که امیدوارم در این کار موفق بوده باشم.
ارجمند درباره سازهایی که در موسیقی فیلم استفاده شده است، بیان کرد: بیشتر سازهای زهی و خصوصا ویلن سل بود. دوست داشتیم ارکستر نرمی باشد، نه خیلی شلوغ، نه خیلی خلوت، به طوری که اتفاق متفاوتی را رقم بزند درنهایت فکر می‌کنم که سازهای زهی برای این اتفاق مناسب بود.
آهنگساز فیلم «بدون مرز» با اشاره به اینکه نقطه اوج موسیقی در همراهی با شهربانو و نگاهی‌ست که به دوربین می‌اندازد، درباره زنانه بودن اثرش توضیح داد: هم کارگردان و هم نقش اول فیلم زن بودند و فیلم هم مشکلات زنان را به تصویر می‌کشید. تمام این مسائل باعث می‌شد که ما موسیقی زنانه‌ای را خلق کنیم. البته وقتی موسیقی می‌سازم به اینجور مسائل فکر نمی‌کنم، به نظر من زمانی موسیقی ویژه می‌شود که لحظه خلق آن اتفاق بیفتد، گاهی وقت‌ها هم ممکن است آن لحظه پیش نیاید.
این بازیگر در پایان تاکید کرد: اتفاقی که در سینما و برای ما در زمینه موسیقی می‌افتد، این است که باید سعی کنیم سکانس، قصه و عمق را پیدا کنیم تا بتوانیم بهترین اتفاق را برای فیلم رقم بزنیم. گاهی وقت‌ها برای اینکه تمام صحنه را به تصویر بکشیم سه نُت کافی‌ست، گاهی وقت‌ها یک ارکستر بزرگ لازم است تا شکوه، غم و حماسه‌ای را بوجود بیاورد.
