صمیمی‌ترین دوست بشار رسن در پرسپولیس احمد نوراللهی بود. این دوستی از حدود چهار سال قبل شکل گرفت و پیش آمد تا اینکه همین شش ماه پیش و بعد از فینال آسیا بشار به قطر رفت و این ارتباط نزدیک خراب شد. بشار در طول دوران حضورش در پرسپولیس همیشه از احمد نوراللهی به عنوان یک دوست صمیمی و یک فوتبالیست فوق‌العاده یاد می‌کرد و این دو در سفرهای تیم هم به یکدیگر نزدیک بودند. او حتی جایی به این نکته اشاره کرد که احمد نور بهترین بازیکنی است که کنارش بازی کرده.
البته همانقدر که بشار، احمد نور را قبول داشت و به او احترام می‌گذاشت، نوراللهی نیز هم‌تیمی عراقی‌اش را به عنوان یک مهره توانمند شناخته و با احترام از او یاد می‌کرد هر چند شماره ۸ حتی به اندازه بشار هم در لایوهای اینستاگرامی یا جمع‌های دوستانه حرف نمی‌زد و به صورت دیفالت سایلنت بود.
حالا دست روزگار یک بار دیگر این دو را روبه‌روی هم قرار داده و دیگر از آن تلاش مشترک برای پیروز کردن یک تیم خبری نیست. این بار هر کدام از این دوستان قدیمی تلاش می‌کنند تا تیم خودشان پیروز شود آن هم در یک عرصه بین‌المللی و یک مسابقه فوق‌العاده حساس که نتیجه بازی می‌تواند سرنوشت فوتبال یک کشور و یک نسل را رقم بزند.
عصر سه‌شنبه بشار رسن در یک بازی حساس روبه‌روی احمد نور و تیم ملی ایران قرار خواهد گرفت. هر دو نفر جزو نیروهای اصلی تیم‌های ملی عراق و ایران هستند و حتماً کادر فنی روی توانمندی‌های این دو بازیکن حساب باز خواهند کرد. یک طرف اسکوچیچ از پتانسیل احمد نور خبر دارد و دست او را باز گذاشته تا در مرکز زمین در دفاع و حمله وارد عمل شود و ضمن ریتم دادن به بازی تیمش در هر دو جبهه به خط دفاع و بازیکنان جلوی زمین کمک کند و در سوی مقابل سرچکو کاتانچ با در نظر گرفتن خصوصیات فنی بشار و اینکه به نوعی خلاق‌ترین بازیکن تیمش به حساب می‌آید حتماً روی کارگشایی او حساب باز خواهد کرد.
دو سال و نیم قبل در جریان بازی ایران و عراق در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ خبری از احمد نوراللهی در تیم ایران نبود و در شرایطی که عراق برای صعود دنبال برد می‌گشت بشار روی نیمکت نشست و از شروع نیمه دوم به میدان آمد اما او و همبازیانش نتوانستند از سد بیرانوند بگذرند و بازی بدون گل تمام شد.
۱۰ ماه بعد از آن در امان بازی رفت مقدماتی جام جهانی، در روزهایی که بشار و احمد نور هر دو بازیکن پرسپولیس محسوب می‌شدند هر دو نفر در ترکیب اصلی تیم‌های ملی کشورشان اولین رویارویی‌شان را تجربه کردند. آن روز در ورزشگاه ملی پایتخت اردن هر دو نفر زمان گرم کردن دو تیم کنار هم با لبخند ایستادند و عکس یادگاری گرفتند اما آخر بازی برعکس بشار، چشم احمد نور پر از خون بود و حسرت.
آنجا احمد نور دومین گل ملی‌اش را درست در دقیقه ۲۵ ثبت کرد آن هم وقتی که عراق با گل دقیقه ۱۱ علی عدنان پیش افتاده و دنبال یک برد خانگی می‌گشت. جنگ بشار و نور تا اواخر مسابقه پایاپای پیش می‌رفت تا اینکه کاتانچ در واپسین لحظات مسابقه رسن را تعویض کرد و به جای او بازیکنی را به زمین فرستاد که سال‌ها قبل حضور در فوتبال باشگاهی ایران را تجربه کرده بود؛ علا عبدالزهرا.
احمد نور اما در زمین ماند تا از نزدیک شاهد گل علا عباس در دقیقه دوم وقت‌های تلف شده باشد. گلی که ویلموتس و تیمش را بازنده کرد و در نهایت کاری کرد که امروز تیم ملی برای رفتن به دور بعد مقدماتی جام جهانی زجر بکشد و استرس داشته باشد.
از آن روز تا الان دقیقاً ۲۰ ماه گذشته است. در این ۲۰ ماه احمد نور تبدیل به یکی از سه بازیکن برتر پرسپولیس شده و در پستی که همیشه ترافیک سنگینی در تیم ملی وجود داشت حالا یکی از بازیکنان اصلی و مورد اعتماد اسکوچیچ است. جلوتر از حاجی‌صفی و عزت‌اللهی که در تمام سال‌های اخیر آن پست را قبضه کرده بودند دراگان به شماره ۸ پرسپولیس اعتماد کرده و او در هر سه مسابقه اخیر تیم ملی بازیکن اصلی بوده و تنها در بازی مقابل کامبوج تعویض شده است.
احمد نور که حالا صحبت از همبازی شدنش با بشار در لیگ ستارگان قطر مطرح می‌شود یک بار دیگر روبه‌روی دوست قدیمی‌اش قرار می‌گیرد و از این دوئل یک نفر سربلند بیرون می‌آید. بار قبل احمد گل زد اما در نهایت تیم بشار برنده شد اما حالا هم نوراللهی هم تمام پرسپولیسی‌ها دوست دارند حتی اگر نوراللهی گل نزند، بشار بازنده باشد و ایران برنده.
