بهنام ابوالقاسمپور یکی از پیشکسوتان پرسپولیس و استقلال است که با وجود بازی در پرسپولیس، دوستان زیادی در استقلال دارد. با او درباره فوتبال باشگاهی ایران صحبت کردیم:
دولت تمام شد و سرخابیها واگذار نشدند
از اول هم معلوم بود قصد ندارند پرسپولیس و استقلال را واگذار کنند. میدانستم خصوصیسازی انجام نمیشود.
چطور؟
یک روز با دکتر دادکان صحبت میکردم. ایشان گفتند اگر شما اراده انجام کاری را داشته باشی از قیافهات مشخص است. وقتی اراده میکنی وزنهای را بلند کنی چهرهات فریاد میزند اراده کردی این کار بزرگ را بکنی. زمانی که اصلا نمیخواهی آن وزنه را بالای سر ببری و ژستش را میگیری هم صورتت همه چیز را میگوید. من فکر میکنم از اول معلوم بود ارادهای برای خصوصیسازی وجود ندارد.
چه مانعی بر سر راه است؟
نگران این هستند که بعدش چه میشود. آیا اوضاع بهتری میشود یا بدتر؟ آنها که میخواهند باشگاهها را بگیرند از پس کار برمیآیند یا دوباره وبال گردن وزارت ورزش میشود.
واقعا اینها هست؟
شاید دغدغههای جدی به نظر بیاید اما من فکر میکنم اگر حساب شده قدم بردارند قطعا حال دو تیم از امروزشان بهتر میشود.
بهتر؟
بله بهتر. الان آقای سمیعی و همکارانش همه زندگیشان را گذاشتهاند برای رتق و فتق امور. باز هم نمیتوانند حساب باشگاه را پر کنند و از هواداران کمک خواستهاند. طبیعی هم هست. با این مخارج امروز مگر میشود با یک میلیارد و ۱۰ میلیارد تیمی مانند پرسپولیس را اداره کرد؟ الان همه بازیکنان پرسپولیس مشتریهای خارجی دارند. برای همه آنها هم بالای یک میلیون دلار میدهند. میشود چقدر؟ بازیکنان پرسپولیس یک دهم آن پول را هم بگیرند میشود ۱۰۰ میلیارد. پاداش بردها و هزینههای جاری مسابقات و باشگاه را هم که به آن اضافه کنی میشود ۲۰۰ میلیارد. این تازه کف هزینههاست و شاید سال آینده بیشتر هم بشود. هر اداره و نهادی از پس این مخارج برنمیآید. باید برای آن یک برنامه اقتصادی داشت. باید افراد خبره در مسائل اقتصادی بیایند که هم پول و دانش اقتصادی داشته باشند هم عاشق تیم باشند. اگر آنها بیایند هم خوب خرج میکنند هم خوب پول درمیآورند. در نتیجه دو طرف سود میکنند. هوادار هم دلش آرام میگیرد که چیزی ته حساب باشگاه هست و خبری از نارضایتی نیست. این مسائل در مورد استقلال هم صدق میکند. هواداران استقلال هم در فصلهای اخیر کم خون دل نخوردهاند.
شما فکر میکنید با این همه مانعی که گفتید، سرخابیها بالاخره واگذار میشوند یا خیر؟
مطمئنم یک روز این اتفاق میافتد. مدیران ورزش کشور راهی ندارند جز اینکه این دو باشگاه را با همان برنامه منظمی که گفتم، بسپرند به اهلش. آدمهایی که عاشق این دو تیم باشند و راه پول درآوردن را خوب بلد باشند هم کم نیستند. یک روز این اتفاق میافتد و امیدوار با برنامه این کار را بکنند تا مشکلات چند برابر نشود.
شنیدهایم در انتخابات شورای شهر تهران شرکت کردهاید؟
بله. سالها به عنوان مدیر ورزش در شهرداری کار کردم و با همه فرصتها، تهدیدها، مشکلات و موانع آشنا هستم. من از محرومترین نقطه تهران وارد فوتبال شدم و میخواهم برای مردم شهرم کار کنم تا بچههای بااستعداد، بدون هزینه یا با کمترین هزینه ورزش کنند.