تاک قد کشیده در آن سوی دره‌های زاگرس دیگر میان قاب عکس کهنه بچگی‌هایش پنهان نیست. او در کارزارهای بزرگ با سیوها و پروازهایش کاری می‌کند که صنوبرهای بلند به دستان پسر لرستان حسادت کنند. علیرضا بیرانوند حالا چند قدم مانده به ۳۰سالگی آنقدر پخته شده که از کابوس‌ها فاصله بگیرد و تنها به بسته نگه داشتن سنگرها بیندیشد. مرد شماره یک تیم ملی این روزها درآوردگاه آنتورپ به فواره‌ای چشم‌نواز بدل شده تا سکاندار دانمارکی مهر تایید بر نامه اعمالش بنشاند و کلید آشیانه قشون جاه‌طلب شهر ابری بلژیک را در مُشتش قرار دهد.
او در سالی که به جام جهانی ختم خواهد شد به درخشش در قلب اروپا و حفاظت از قفس توری ایران می‌اندیشد. برای علیرضا بیرانوند باران همه جا به یک لحن می‌بارد و به همین دلیل ساده هر کجا که هست پا به پای پیچک‌ها از دیوار رستگاری بالا می‌رود. با مرد شماره یک قلعه ایران پس از مدت‌ها همکلام شدیم و حرف‌های قلعه‌چی تیزچنگی را شنیدیم که پشت پرچین رویاها از فتح قله‌های رفیع‌تر سخن گفت.
در بازی تدارکاتی با اوترخت یک نیمه بازی کردی و دوباره در رویال آنتورپ استارت زدی.
بله بازی خوبی از آب درآمد و من هم نیمه دوم به میدان رفتم و چند سیو خوب داشتم. بازی با هلندی‌ها باعث شد تا مربی دانمارکی تیم در ابتدای راه شناخت بیشتری از بچه‌ها پیدا کند و با دست بازتر عمل نماید.
مشخص نیست امسال ژان بوته گلر فیکس خواهد بود یا تو؟ قرائن و شواهد چه می‌گویند؟
من برای فیکس شدن می‌جنگم و در سالی که قرار است ان‌شاءالله در جام جهانی قطر به میدان بروم دوست دارم در تیم باشگاهی‌ام شماره یک باشم. این البته بستگی به میزان آمادگی‌ام در تمرینات دارد و باید به مربی جدید خودم را ششدانگ ثابت کنم. تا ببینیم خدا چه می‌خواهد و چه اتفاقاتی روی خواهد داد.
مثل اینکه باشگاه برای ادامه حضور تو در آنتورپ چراغ سبز نشان داده. درست است این خبر؟
خب بعد از جدا شدن مربی فصل قبل از آنتورپ به نظر می‌رسد باشگاه برای ادامه همکاری آماده است و مدیران باشگاه دوست دارند من با آنتورپ یک فصل دیگر در ژوپیر لیگ بازی کنم. راستش این وسط یک نکته مهم هست.
چه نکته‌ای علیرضا؟
اینکه خودم هم تصمیم گرفته‌ام در اروپا بمانم و توانمندی‌هایم را بیشتر نشان بدهم. به هر حال یک دروازه‌بان برای پیشرفت در فوتبال باید رو به جلو حرکت کند و هر فصل بهتر از فصل قبل ظاهر شود. من عزمم را جزم کرده‌ام در سال راهیابی تیم ملی به جام جهانی قطر آنقدر بدرخشم که اسکوچیچ هم با خیال راحت مرا به زمین بفرستد.
خودت فکر می‌کنی فرجام علیرضا بیرانوند در فوتبال اروپا چه باشد؟
شک نداشته باشید اگر بتوانم در ادامه مسیر نمایش‌های قابل قبولی داشته باشم و روی نیمکت جا نگیرم آینده خوبی در انتظارم خواهد بود. به عبارت دیگر موفقیت در آنتورپ و متعاقبا درخشش با تیم ملی در جام جهانی قطر باعث خواهد شد سر از لیگ اسپانیا یا لیگ جزیره دربیاورم. از ژوپیر لیگ تا لالیگا راه زیادی نیست.
از تیم ملی هم صحبت کنیم.با این گروه‌بندی افق پیش روی یوزها را چطور آنالیز می‌کنی؟
ما در گروه نسبتا خوبی قرار گرفته‌ایم و با یک برنامه‌ریزی درست و البته همدلی میان کادر فنی و بچه‌ها می‌توانیم جشن صعود به جام جهانی را زودتر از موعد برپا کنیم. دلم گواهی می‌دهد تیم ملی زودتر از دیگر تیم‌های آسیایی به دوحه خواهد رسید. ما در منامه اثبات کردیم که خواستن توانستن است. دیگر اجازه نخواهیم داد تیم ملی دچار استرس و دلواپسی شود و کار به اما و اگر بکشد. مطمئن باشید.
ترافیک شدید لژیونرها و بازیکنان آماده لیگ برتر برای کادر فنی دردسرساز نخواهد شد؟ رک باش!
اصلا اینطور نیست. وقتی بحث موفقیت ایران به میان بیاید همه در یک صف آماده جنگیدن خواهند شد و بین بازیکنان فیکس و نیمکت‌نشین هیچ فاصله‌ای نخواهد بود. ما در اردوی تیم ملی بچه‌های باتجربه‌ای داریم که می‌توانند در سخت‌ترین شرایط دل‌ها را به یکدیگر نزدیک کنند.
نقش کادر فنی هم این وسط خیلی مهم است. قبول داری که؟
یقینا. ما کادر فنی خوب و سرد و گرم چشیده‌ای داریم و دراگان در منامه نشان داد که از هنر رهبری تیم ملی برخوردار است. خوشبختانه اسکوچیچ شناخت خوبی از فوتبال ما و عواطف حاکم بر تیم دارد.
از ابقای او خوشحال شدی؟
این خواست همه بچه‌ها بود. دراگان یک مربی صمیمی است که کارش را بلد است و با ایجاد روح مودت در اردوی تیم ملی همه‌چیز را برای نتیجه‌گیری مهیا می‌کند. گفتم که دلم گواهی می‌دهد با تلاش بچه‌ها و کادر فنی، ایران ویزای حضور در قطر را خیلی زود دریافت کند.
۴۴ بازی ملی و ۲۷ کلین شیت. به تداوم این رکورد قابل توجه در تیم ملی چقدر امیدوار هستی؟
انسان به امید زنده است. من یک‌روز از لرستان به تهران آمدم و سختی‌ها را به جان خریدم و از وحدت به پرسپولیس و تیم ملی رسیدم. حالا هم می‌خواهم آرزوهای بزرگ‌تری را دنبال کنم و به آنچه در ذهن می‌پرورانم دست یابم. آرزو بر جوانان عیب نیست. من هنوز ۲۹ ساله نشده‌ام.
پس می‌توانی به پرواز در دو جام جهانی دیگر دل ببندی؟
صد درصد. یادتان باشد اگر خدا بخواهد و بنده‌اش هم کوشا باشد هر اتفاق خوبی خواهد افتاد. من دروازه‌بانی نیستم که خیلی زود قانع شوم و برابر بلندپروازی‌ها کوتاه بیایم. سقف آرزوهای من بلندتر از حد تصور خیلی‌هاست.
